واقعیت آن است که دموکراسی و مردمسالاری دینی با مشارکت آحاد مردم در عرصههای مختلف امور کشور برای تحقق مطالبات برحق و نزدیک شدن به عدالت اجتماعی، تعریف شده و معنا مییابد. در دنیای پیشرفته کنونی، مردم سالاری در تمام ابعاد خود برای به اجرا درآوردن خواستههای یک ملت در انتخابات به عنوان اصلیترین پایه دموکراسی، تجلی و تبلور پیدا میکند.
بیگمان انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، بهطور بارزی با انتخاباتهای گذشته تفاوت چشمگیری داشته و نگارنده بر آن است تا به مهمترین دستاوردهای آن اشاره کند تا شاید گوشهای از عظمت حماسه ملت ایران در ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ را نشان داده باشد:
۱- حضور حداکثری مردم: حضور نزدیک به ۴۰ میلیون ایرانی در پای صندوقهای رای نشانه شعور سیاسی و درک شرایط حساس در عرصه سیاست جهانی، برای رسیدن به جایگاه واقعی تاثیرگذاری ایران در تعاملات سیاسی و تصمیمسازی بینالمللی است. چنین حضور بیبدیل در تعیین سرنوشت سیاسی کشور در هیچ کجای جهان سابقه و نظیر نداشته و حیرت و خشم جهان استکبار را با تمام برنامهریزیهای شکست خورده به دنبال داشته است.
۲- اقتدار و عزتمندی نظام: اقتدار و قدرت هر حکومتی در عرصه سیاست داخلی و خارجی وابسته به حضور و مشارکت فعال مردمش در تصمیمگیریهای مدنی و سیاسی است که در بعد داخلی نشانه رضایتمندی و فعالیت قدرتمندانه در تمام زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و… و در بعد خارجی منکوب کردن دولتهایی است که قصد مداخله در امور داخلی کشور را دارند. حضور چند میلیونی، این پتانسیل بسیار نیرومند مردمی، علاوه بر استحکام تمام پایههای اصلی نظام، دیپلماسی کشور را به گونهای استوار و قدرتمندانه رقم خواهد زد که دنیا از نظرگاه دیگر و به چشم بزرگداشت و تکریم به آن مینگرد و مناسبات خود را از موضع بسیار مثبت طراحی و برنامهریزی میکند.
۳- تحلیل آرای استانهای کشور بوضوح نشانگر خواستههای قشر پابرهنه و مستضعف در برابر قشر برخوردار جامعه به منظور برقراری عدالت، رفع اختلافات طبقاتی و توجه به روستاها و شهرستانها و اقشار کم درآمد است. ملت ایران با حضور خود در پای صندوقهای رای، با زبانی صریح و روشن بربلوکه نمودن قدرت و ثروت در دست عدهای معدود خط بطلان کشیده و سروری آنان را نپذیرفته، بلکه تداوم اجرای برنامه عدالت و مهرورزی و خدمتگزاری را خواهانند.
۴- آگاهی یافتن عموم مردم از اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور: مناظراتی که به ابتکار صداوسیما در ایام تبلیغات انتخاباتی بین نامزدهای انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ترتیب داده شده بود، نقش اساسی و اصولی در اطلاعرسانی تاثیرگذار و آگاهی آحاد مردم، برای انتخاب اصلح داشت.
در این مناظرات، ظرفیتهای فکری و عملی و در واقع عیب و هنر نامزدها برای تصدی این پست مهم در طول ۴ سال به نمایش درآمد که گفتهاند: تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد و نمیتوان فهمید جوهرفروش (گوهرفروش) است یا پیلهور، ولی در این بازار مناظرات که نامزدها کالاهای سخن و برنامههایشان را در معرض دید و قضاوت میلیونها ایرانی تشنه حقیقت قرار دادند، ناگفتهها سربرآورد و مردم راه خود را تشخیص دادند و آگاهانه با احساس نیاز و هوشیاری دست به انتخاب زدند.
۵- ایستادگی نظام در برابر مداخلههای خارجی: جهان استکبار از ابعاد گوناگون در طول ۳۰ سال عمر انقلاب با به راهانداختن جنگ تحمیلی و تجهیز ماشین جنگی عراق در ۸ سال جنگ، تحریمهای اقتصادی مکرر، تحریک کشورهای حوزه خلیج فارس با ایجاد فضای ترس از ایران و بلوکه کردن داراییهای ایران سعی در به زانو درآوردن و پایان بخشیدن حکومت اسلامی داشت، ولی ملت، با اتخاذ و درک شرایط در صحنه حاضر بوده و با رهبری داهیانه رهبر معظم انقلاب، همه نقشههای آنان را نقش برآب کرده و ناکامشان گذاشته است.
در انتخابات این دوره ریاست جمهوری، دیگر باره دشمنان خارجی به بهانه نبود آزادی سیاسی، احتمال تخلف در برگزاری انتخابات، عدم صیانت از آراء مردم، با دخالت آشکار و تفرقهانگیز و شعلهور کردن آتش اختلافات و دودستگی، با سازماندهی گروهی اغتشاشگر مدتی کام مردم را تلخ کردند. اما رهبری با سخنان روشنگرانه و قاطعانه و مجلس و دولت با قاطعیت هر چه بیشتر با پشتوانه بینظیر مردم شرنگ تلخ شکست را برکامشان ریختند و اثبات نمودند اراده سیاسی در خارج از مرزهای کشور رقم نمیخورد.
۶- شناخت دیدگاههای کشورهای جهان نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران: سیاستهای خصمانه جهان استکبار و نظام سلطه که خود داعیهدار آزادی و دموکراسی بوده و خواهان مذاکرات دیپلماتیک با ایران به عنوان کشوری تعیینکننده و اثرگذار برسیاستهای جهانی و منطقه هستند، با دخالت آشکار، سیاه نمایی و کمک مالی و فکری به گروه خاص، در این انتخابات، جلوه و نمود بارزی یافت.
این انتخابات نشان داد برخی کشورهای غربی و عربی مشکل ریشهای با نظام الهی ایران داشته و با توجه به ثبات کامل انقلاب و این که تمام داشتههای خود را در مقابله با ایران در صحنه عمل آزموده و همیشه شکست خوردهاند، دست از شیطنت برنداشته، از هر دستاویزی برای تضعیف جمهوری اسلامی استفاده میکنند. بنابر این، از رهگذر این انتخابات میتوان دوست را از دشمن بازشناخت و در طراحی روابط دیپلماتیک با کشورهای جهان، باید این مهم را لحاظ کرد.
۷- فعال شدن فضای نقد در مطبوعات و صدا و سیما: هر چند به نظر میرسد ما هنوز به مفهوم واقعی نقد در عرصههای سیاست، اجتماع، فرهنگ و اقتصاد دست نیافتهایم و از آن مفهوم سرکوب و منکوب نمودن طرف مقابل را در نظر داریم و به جای نقد برنامهها و سیاستها به نقد شخصیت افراد میپردازیم، با این همه، این انتخابات از این جهت برای همه ملت ایران با برکت بود که فضای نقد در کشور نسبت به دولتهای گذشته چند برابر بازتر و گستردهتر شده است. همه اندیشمندان، دانشجویان، سیاستمداران و قلم به دستان، اکنون آزادانه بدون پردهپوشی و محدودیت، به بیان آراء و نظریات و نقد اندیشهها و برنامههای دولت میپردازند.
این ظرفیت ایجاد شده برای پذیرش نقد اصولی برنامهها و سیاستها میتواند تمام اندیشهها و ظرفیتهای فکری را برای دولتمردان روشن کند و سرهرا از ناسره باز نماید تا سیاستگذاران و مجریان و قانونگذاران، با روشنبینی و دقت بیشتری نسبت به اتخاذ تصمیمهای راهبردی اقدام نمایند.
۸- شکلگیری احزاب و جناحهای مقتدر مبتنی بر اصول نظام و گفتمان امام (ره:) در این مقطع حساس و فضای ایجاد شده، در حین برگزاری انتخابات و بعد از آن، وجود جبههها، جناحها و احزاب و طیفهای مختلف فکری بیش از پیش احساس میشود. همه اندیشمندان و سیاستگذاران کشور نبود احزاب قوی و سازمان یافته و اصولی که همه مردم را به سوی خود جذب کند را با تمام وجود احساس میکنند. احزاب، خانههای فکر سیاسی هر کشور بوده و در آنجاست که افراد با سلایق و علایق مختلف به تبادل آراء برای رسیدن به یک فکر واحد میپردازند و به دولتمردان راهکار ارائه میدهند. همچنان که در انتخابات گوناگون از قبیل ریاست جمهوری، مجلس و مجلس خبرگان ارائه نظر کردند و به روشنگری پرداختند. در دنیای کنونی، جذب اندیشههای میلیونها نفر در یک کشور جز از راه تشکیل احزاب مقتدر و فعال در عرصههای سیاسی به عنوان بازوان کشور اسلامی، امکانپذیر نیست. نگارنده چنین میپندارد اگر به بررسی دیگر دستاوردهای انتخابات بپردازد، این نوشته از حوصله خوانندگان محترم خارج میشود. پس، دیگر دستاوردها را به صورت عنوان (تیتر) بیان مینماید و کندوکاو زوایای آنها را به ذهن وقاد و نقاد آنان وا میگذارد:
۹- ایجاد چند صدایی در عرصه سیاست اجرایی کشور.
۱۰- بالا رفتن قدرت تحمل و ظرفیت نهادهای سیاسی و امنیتی کشور.
۱۱- پاسخگویی همه ارکان حکومت به مردم.
۱۲- فعال شدن تمام ملت ایران در عرصه سیاستگذاری و تصمیمگیری.
۱۳- بروز آرای خاموش فکری که در دوره دهم ریاست جمهوری بشدت تجلی یافت.
۱۴- مبارزه با سلطهجویی قشر خاص توسط عموم مردم ایران.
۱۵- شکست سیاستهای مداخلهجویانه کشورهای سلطهطلب در عرصه انتخابات.
● منبع: روزنامه – جام جم
● نویسنده: نجف – محمودی