تهران – میرحسین موسوی متولد خامنه در سال ۱۳۲۰ است. کاسب زاده آذری سالهای پرافتخاری را پیش و پس از انقلاب در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است.
به گزارش گروه انتخابات ایرنا به نقل از وب سایت رسمی ستاد انتخاباتی موسوی حاکیست:
سالهایی که از عالم هنر به سیاست آمد و از سیاست به هنر بازگشت و اینک بار دیگر به عالم سیاست بازگشته است.
میرحسین موسوی، اگر چه فوق لیسانس معماری دارد اما بیش از آن که در عرصه معماری شناخته شده باشد، چهره ای سیاسی است.
هرچند او به عنوان آخرین نخست وزیر نظام جمهوری اسلامی ایران (پس از مهدی بازرگان، محمدعلی رجایی، محمدجواد باهنر و محمدرضا مهدوی کنی) پس از اتمام دوره خدمتش در این منصب ، عطای سیاست را به لقایش بخشید و به عالم هنر بازگشت.
او که مدرکش را در بهار سال ۴۸ از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) در رشته معماری و شهرسازی اخذ کرد، طرح اداره مرکزی آب و فاضلاب اصفهان را در سال ۱۳۴۸ نوشت و تا سال ۵۰ آن را اجرا کرد.
سپس طرح مجموعه کانون توحید را در سال ۱۳۵۰ اجرایی کرد تا آثاری ماندگار در معماری سیاسی ایران برجای گذارد.
چرا که کانون توحید چه پیش از انقلاب و چه پس از آن مرکز تجمع سیاسیون منتقد بوده و هست. چه آن زمان که مطهری در آنجا سخنرانی می کرد و چه در سالهای اخیر.
از آثار معماری مهندس معمار در سال های پس از انقلاب نیز می توان به طراحی ساختمان مزار شهدای هفت تیر ، طرح مرکز مطالعات، طرح دانشگاه شاهد، طرح تکیه شهدای اصفهان، طرح بنای یادبود شهید خرازی، طرح مجموعه فرهنگی تجاری بین الحرمین شیراز و طراحی سایت دانشگاه علامه طباطبایی در سال های دهه دوم انقلاب اشاره کرد. موسوی در دهه های بعد از فعالیت خود کاست تا جایی که ساخت مسجد سلمان فارسی نهاد ریاست جمهوری در سال ۱۳۷۶ تنها نماد فعالیت او در سالهای اخیر است.
البته میرحسین در طول این سالها بیشتر به نقاشی روی آورد و چندین نمایشگاه نقاشی انفرادی و جمعی را برپا نمود.
۲ فرزند نتیجه زندگی مشترک میرحسین موسوی با زهرا رهنورد است.
مسئولیت های اجرایی :
۱- عضو شورای انقلاب اسلامی ۱۳۵۹-۱۳۵۸
۲-عضو شورای مرکز ی حزب جمهوری اسلامی ۱۳۶۱-۱۳۵۷
۳- رییس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی ۱۳۶۰-۱۳۵۸
۴- قائم مقام دبیرکل حزب جمهوری اسلامی ۱۳۶۰-۱۳۵۸
۵- سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی ۱۳۶۰-۱۳۵۸
۶- وزیر امور خارجه ۱۳۶۱-۱۳۶۰
۷- نخست وزیر ۱۳۶۸-۱۳۶۰
۸- رییس ستاد انقلاب فرهنگی ۱۳۶۰
۹- رییس شورای اقتصاد ۱۳۶۸-۱۳۶۰
۱۰- رییس بنیاد مستضعفان ۱۳۶۸-۱۳۶۰
۱۱- رییس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح
۱۲- عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۶۸ که همچنان ادامه دارد.
۱۳- عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی از سال ۱۳۷۵ که هنوز هم ادامه دارد.
۱۴- مشاور سیاسی رییس جمهور ۱۳۷۶-۱۳۶۸
۱۵- مشاور عالی رییس جمهور ۱۳۸۴-۱۳۷۶
۱۶- رییس شورای هنر از سال ۱۳۷۸ که هنوز هم ادامه دارد.
۱۷- رییس فرهنگستان هنر از سال ۱۳۷۸ که هنوز هم ادامه دارد.
فعالیت های دانشگاهی:
موسوی در دانشگاه تربیت مدرس دروسی چون مسائل ایران و ریشههای انقلاب را تدریس کرده و در دیگر دانشگاه ها نیز به شکل پراکنده تدریس هایی داشته است.
از جمله تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ و معماری در دانشگاه ملی در سالهای ۱۳۵۷-۱۳۵۴
او در این سالها رساله های بسیاری را راهنمایی کرده که از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد:
۱-مقایسه آرای سیدقطب و دکتر شریعتی استاد راهنما-کارشناسی ارشد
۲- مقایسه آرای امام خمینی(ره) و آیتا… نائینی استاد راهنما-کارشناسی ارشد
۳-استراتژی امنیت ملی استـاد مشاور-دوره دکتـری
۴-کاریزما در مدیریت استـاد مشاور-دوره دکتـری
۵-چالشهای مردمسالاری در ایران استاد راهنما-کارشناسی ارشد
۶-نفت و سیاست خارجی در دوران پهلوی۲ استاد راهنما-کارشناسی ارشد
۷-نفت و سیاست خارجی در دهه اول انقلاب استـاد راهنما-دوره دکتـری
۸- چرایی به قدرت رسیدن دولت مطلقه نوگرا در ایران استـاد راهنما-دوره دکتـری
۹- امنیت ایران در عصر جهانی شدن،چالشها و سیاستها استـاد مشاور-دوره دکتـری
۱۰- توسعه مرکز شهر اردبیل استاد راهنما-کارشناسی ارشد
۱۱- طرح دانشگاه هنر اسلامی تبریز استاد راهنما-کارشناسیارشد
۱۲- دولت رانتیر و جامعه مدنی در ایران (۱۳۷۶-۱۳۵۷) استاد راهنما-کارشناسیارشد
۱۳-تأثیر ایدئولوژی سیاسی بر رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و آفریقای جنوبی استـاد مشـاور-دوره دکتـری
۱۴- الگوی مدیریت تکنوکراتیک و تأثیر آن بر موقعیت طبقه متوسط جدید ایران استاد مشاور- کارشناسی ارشد
۱۵- بستـرهای همکـاری و رقابـت روسـیه و ایالات متحده در آسیای مرکزی استاد راهنما-کارشناسی ارشد
کتاب ها و تالیفات:
موسوی که در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ سرمقاله های روزنامه جمهوری اسلامی را می نوشت، آثار مکتوب بسیاری در حوزه فرهنگ و سیاست دارد.
از جمله « فرهنگ و واژگان علوم سیاسی در اسلام » انتشارات قلم ۱۳۵۶، «تحلیلی بر دو مفهوم قرآنی» انتشارات قلم ۱۳۵۶، « پنج گفتار درباره انقلاب و جامعه» تألیف دفتر نشر فرهنگ اسلامی۱۳۷۷-۱۳۷۵