برخی تحلیلگران به ویژه کسانی که دارای گرایش به جریان اصلاحطلب هستند، اعتراضات بعد از انتخابات را انقلاب رنگی نمیدانند و این اتهام را پوششی برای انتساب این حرکت به بیگانه میدانند، جواب این گروه چیست؟
ارتباطات برخی از عوامل هدایتگر در این ماجرا با طراحان انقلاب رنگی مثل جان کین انگلیسی و رورتی آمریکایی و همچنین مراودات با برخی بنیادهای متخصص انقلابهای رنگی مثل بنیاد جرج سوروس و ویلسون و همچنین خانهی آزادی و حمایت از افراد مرتبط با آن مثل رامین جهانبگلو و کیان تاجبخش، جای تردیدی در وابستگی برخی از این افراد با طراحان انقلاب رنگی باقی نمیگذارد. چاپ و توزیع گستردهی برخی آثار مثل کتاب جین شارپ در سالیان اخیر به علاوهی استقرار برخی عوام مدعی اصلاحات در خارج از کشور مثل مهاجرانی در انگلیس و کدیور و سازگارا در آمریکا که پای ثابت تحلیلهای رسانههای بیگانگان در ایام اغتشاش بودند و همچنین انتخاب رنگ سبز، بهانه تقلّب و استفاده از اردوکشیهای خیابانی به جای بهرهگیری از ساز و کار رسمی و قانونی همراه با حمایت همهجانبهی تبلیغاتی، مالی و سیاسی غرب، شاخصههای انقلابهای رنگی است که در انقلابهای رنگی گرجستان، اوکراین و لهستان دیده شده بود.
ولی واقعیت این است که نظام مقدس جمهوری اسلامی استحکام و قاطعیتی داشت که در آن کشورها وجود نداشت و به علاوه طراحان این حرکت در همراهی مردم با خویش اشتباه کرده و فقدان پایگاه اجتماعی خویش را فراموش کرده بودند. لذا پس از ناکامی این حرکت و برای فرار از بدنامی همراهی با بیگانگان این چهرههای وابسته به اغتشاشگران هستند که نسبت خود با انقلاب رنگی را انکار میکنند.