چرا نظام با سران اغتشاش برخورد نمی‌کند؟

علت بروز چنین شرایطی، وجود پیچیدگی در فتنه‌ی پس از انتخابات است که برخی از سران آن با نفاق و دورویی سال‌ها در درون نظام بوده و نقاب خودی به چهره داشته و حتی مدعی خط امام(ره) و کاسه‌ی داغ‌تر از آش بوده‌اند. لذا بایستی غبار فتنه فروکش کرده و ابتدا حق و باطل از هم تفکیک و آن گاه این مدعیان با محک حق (به ویژه در افکار عمومی) تطبیق داده شوند که خوشبختانه تا حدود زیادی این اتفاق افتاده است.

به علاوه آرام کردن فضا و غربال اغتشاش‌گران و معترضانی که بسیاری از آنان صرفاً به تأثیرپذیری از القاء تقلب، احساساتی شده و یا فریب چهره‌ی نفاق را خورده‌اند، هم ضرورت دارد که سران اغتشاش با سوءاستفاده از فضای احساسی و عاطفی برای خودحامی و فدایی فراهم نکنند. اما به تدریج پس از مشاهده‌ی استقبال و همراهی ضدانقلاب و بیگانه و اعترافات مبنی بر خیانت و انحراف، این فضا فروکش کرده و اینک دست سیاست‌بازان و فرصت‌طلبان رو شده و لذا مردم و حتی برخی هواداران گذشته‌ی آنان خواستار برخورد قانونی با قانون‌شکنان از جمله سران آنان هستند که در فضای توهم و قدرت‌طلبی منافع و امنیت ملی را بازیچه‌ی اغراض سیاسی قرار داده و ارزش ۴۰ میلیون رأی را مخدوش و به فرصت‌طلبی بیگانگان میدان داده‌اند.
پس از این قوه‌ی قضائیه است که باید به وظایف خویش عمل نموده و در اجرای عدالت با قاطعیت عمل کرده و به شهروند درجه‌ی ۱ و ۲ قائل نباشد.