چرا تمرکز بر عاشورا؟

یادادشتی ازمحمد مهدی تقوی

اوج نمایش‌ تغییر ماهیت موسوی و فرقه‌اش، فاجعه تلخ ۶ دی (عاشورا) سال پیش بود. آنها در ۳ مرحله پیشین، ابتدا روز قدس را با عملکرد و شعارهایشان، برای خود، به روز اسرائیل تبدیل کردند؛ سپس ۱۳ آبان را از روز مبارزه با استکبار، به روز عبادت استعمار مبدل کردند و بعد، در ۱۶ آذر به جای محکوم کردن اقدام رژیم پهلوی در شهادت ۳ دانشجوی معترض به سفر نیکسون، معاون وقت رئیس‌جمهور ایالات متحده به تهران در سال ۱۳۳۲، به تمثال روح خدا بی‌احترامی ‌کردند.

بدین ترتیب آنها مرحله بعدی قداست‌شکنی خود را که در دوره ۲ خرداد و پس از آن، به صورت تئوریک در قالب جملاتی چون «عاشورا نتیجه تندروی پیامبر و علی در جنگ بدر بود»؛ «عصمت پیامبر و اهل‌بیت زیر سوال است»؛ «جایگاه الهی برای اهل‌بیت، ناشی از تفکر شیعه غالی است»؛ «من حتی امام حسین را هم استیضاح می‌کنم» و «سوگ حسین، مانند سوگ سیاوش است» ظاهر نموده بودند، این بار با به آتش کشیدن خیام عزاداری اهل‌بیت(ع)، جسارت به پرچم‌های منقش به نام مبارک حضرت سید‌الشهدا(ع) و حضرت ابوالفضل‌العباس(ع)، حمله به عزاداران و نمازگزاران ظهر عاشورا، و هلهله و شادی و زدن بوق‌های ممتد، عملی کردند. اینها به‌زعم خود می‌خواستند، در عاشورا، کار نظام را یکسره کنند و با بلاهت تمام، تصور می‌کردند مردم هم راضی به اهانت به امام غریبشان هستند.

محمدمحسن سازگارا، پادوی دفتر جورج واکر بوش، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، پیش از «عاشورای سبز» (!) درباره برنامه‌های فرقه موسوی می‌گفت: «روز عاشورا، یک مسیر واحد در هر شهر قرار است اعلام شود، تا همه ما آنجا برویم و جمعیت میلیونی[!] خود را نشان دهیم. همچنین از ظهر عاشورا تا شام غریبان در خیابان‌ها نشسته و با یک بسیج عمومی دست به تعطیلی[!] عمومی در کشور می‌زنیم».

روز عاشورا که همیشه تعطیل است و جمعیت میلیونی هم به زحمت به هزار نفر می‌رسید؛ اینها از نشانه‌های حماقت ذاتی دشمنان این ملت است که دچار خودبزرگ‌بینی‌اند و شعار «ما بی‌شماریم» آنها معلوم می‌کند، هر یک نفر از فتنه‌گران، خود را هزار نفر تصور می‌کند!

اما آیا واقعا طراحان این سناریوی شنیع و فجیع، خشم مقدس عزاداران حسینی را نادیده گرفته بودند؟ این حرکات مذبوحانه شکنندگان حرمت امام مظلوم(ع) البته در میان فرقه دستساز انگلستان؛ «وهابیت صهیونیستی» با توهم سقوط نظام، تصور شد. روزنامه وهابی «الحیات» چاپ بیروت با ذوق‌زدگی از اهانت عده‌ای از اراذل و اوباش نوشت: «آشکار است نظام شیعه ایران در حال سرنگونی است و هیچ گزینه‌ای جز تسلیم در برابر مخالفان، پیش ‌رو ندارد». روزنامه «ریاض» چاپ سعودی نیز به انعکاس اهانت به حضرت سیدالشهدا(ع) در تهران پرداخت و مدعی درگیری میان شیعیان بر سر اعتقادات شد! این روزنامه همچنین به تحقیر عزاداری حسینی مبادرت کرد.

اما «۹ دی» تومار این توهمات را با شدت تمام در هم پیچید؛ این روز هم از نظر کمیت و هم از حیث کیفیت، بی‌شک پرشورترین روز تاریخ جمهوری اسلامی بود. این راهپیمایی، آنچنان عظیم بود که سران فتنه دست و پای خود را گم کردند و با وجود درک اندکشان از معادلات سیاسی، متوجه شدند هرگاه این مردم حس کنند فرد یا جریانی اعتقادات‌شان را آماج اهانت‌های خود قرار داده‌اند، با حضور میلیونی،‌ مهر «باطل شد» بر پیشانی آنها می‌زنند.

منبع: وطن امرو