ویژه نامه 9 دی سایت عصر انتظار
سید روح الله انوری
بعد از ماجرای خانهنشینی رئیسجمهور و شانه خالی کردن او از پرچمداری نهضت سهتیر، علاقمندان به اسلام و انقلاب در مورد سرنوشت جریان اصیل سومتیر ابراز نگرانی میکردند. برای جریان اصیل انقلابی که تجربههایی مانند انتخابات سهتیر ۸۴ و بیستودوی خرداد ۸۸ را پشتسر گذاشته ، فتنه ۸۸ را با قیام ۹دی و ۲۲ بهمن ۸۸ پاسخ داده و به این حد از بصیرت و رشد رسیدند، سزاوار نبود که دوباره به قالبهای سنتی و تاریخ مصرف گذشته باز گردد. از طرفی هم حیف بود که این جریان اصیل، زیر پرچم کسانی سینه بزنند که در عین ادعای ولایتمداری، وقتی آقا عمارها را میخواند، خود را در کوچه پس کوچههای بیخیالی گم و گور میکنند و الان هم بهخاطر آنچه آراء خاکستری میپندارند، با مواضع دوپهلوی خود، در حال آلوده کردن ساحت اصولگرایی به نفاق هستند.
این شد که جریان اصیل اصولگرایی بعد از فتح دولت بهوسیله جریان انحرافی، خود را مجددا ساماندهی کرد و با تشکیل جبهه پایداری انقلاب اسلامی، بار دیگر برق امید را در چشم دوستداران اسلام و انقلاب درخشاند. شکلگیری این جبهه، از سوی دیگر، عیش دشمنان و منافقان بهخاطر بیراهه رفتن احمدینژاد را خراب کرد و شیرینی موفقیت جماعت انحرافی را در کام آنان بدجوری تلخ کرد. تا دیروز جبهه سومتیری در مقابل آنان بود که جماعت انحرافی هم خود را به آن الصاق کرده و دائم دست مخالفان گزک میداد، اما امروز جبههای تشکیل شده که محتوایش همان آرمانهای سهتیر است ولی دیگر منحرفان در آن نیستند تا مخالفان دستآویزی برای تخریب آن داشته باشند.باور این موضوع برای آنان خیلی سخت بود.
از این رو بود که در برابر جبهه پایداری انقلاب اسلامی، جبههای تشکیل شد که یک سر آن خواص مردود- همانهایی که ساحت اصولگرایی را به نفاق آلوده کردند، بود و سر دیگر آن، فتنهگران. این ترکیب زیاد هم ناهمگون نبود؛ ترکیبی که اعم از رسانه هایی نظیر خبرآنلاین، تهرانامروز، شرق و اعتماد و بیبیسی در یک صفّ؛ قرار گرفته بوده و با هم پروژه را به پیش می بردند. پایگاههای تبلیغاتی دشمن در داخل و خارج، تنها یک هدف را میزدند که آن هم جبهه پایداری بود و به راستی گناه این جبهه چه بود؟
جبههای که برای حفظ اسلام، انقلاب و نظام و با تایید بزرگانی همچون حضرات آیات مصباحیزدی، محمد یزدی، خوشوقت و… شکل گرفته بود و برخلاف اتهامات پایگاههای تبلیغاتی دشمن، قصدش «وحدت اصولگرایان» حول محور اصولگرایی اسلامی بود، با چه حربه و براساس چه مصادیقی از تخلف نسبت به مبانی اصلی انقلاب اینگونه مورد تهاجم قرار میگیرد؟
جبهه پایداری از همان اول هم ارادت عمیق خود را به سایر بزرگان اصولگرایی همچون آیتا… مهدویکنی نشان داده بود، ولی از سوی جبهه مقابل، متهم به تکروی، ایجاد انشقاق، ارتباط با جماعت انحرافی و… میشد. مگر تاکید بر اصولِ اصولگرایی در میان اصولگرایان انحراف بود که اینگونه مورد حمله و تخریب قرار میگرفت؟
مدعیند که جبهه پایداری همان جماعت انحرافی بوده و اینان پایگاه مردمی ندارند. خوب اگر چنین است که میگویند پس دیگر چرا این همه سروصدا و هیاهو میکنند؟ مگر آنان مدعی داشتن بزرگترین پایگاه اجتماعی نیستند، پس از چه نگرانند؟ چرا هیچکدامشان در برابر تشکیل وِرژن تقلبی جبهه پایداری موضعگیری نکردند؟آیا اینهمه هجمه به دلیل ترس از وزن اجتماعی جبهه پایداری و جریان سوم تیری نیست که اینهمه برخی را به نگرانی واداشته است؟
اصلا چرا اقرار نمیکنند که بعد از فتنه جماعت منحرف، میخواستند پشتوانه تودههای مردمی اصولگرا را رِندانه از آنِ خود کرده ولی جبهه پایداری همه معادلات آنان و منحرفان و فتنهگران را برهم ریخت؟ جبهه ای که با منطق قویّ خود، تودهها را بهسوی خود جلب کرده امروز گستردگی آن طمع برخی را برانگیخته است.
سئوال اینست که اگر منطق ۸+۷ در سهم دهی به افراد ساکت ومردد، صاحبان ثروت و قدرت و روسای قوا، قوی بود، چرا بر دل بدنه اصولگرایی ننشست؟ دیدند که با حلوا حلوا کردن، دهانی شیرین نشد؟ با دادن سهم ویژه به مردودین فتنه، آیا دل بدنه اصولگرایی خون نشد که بعد هرچه خواستند در وصف این ترکیب ناموزون سخن رانده و آن را وحی منزل خواندند، غافل از آنکه بهقول سعدی «مُشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید.»
چه زیبا حکم میکنند عقلاء که «تُعرَف الاشیاء بأضدادها»؛ امروز صف مخالفان جبهه پایداری که علیه آن بد دهانی میکنند را از کشتهسازان فتنه ۸۸ و ساکتین و مردودین فتنه که همهشان لباس اصولگرایی پوشیدهاند تا جماعت انحرافی و فتنهگران و…تشکیل می دهد. و چرا در میان مخالفان، کمتر آدم خوشنام هم دیده میشود؟
ماه رمضان را یادتان هست که دانشجویان به آقا گفتند ما نگران از بین رفتن ارزشهای اصولگرایی در ترکیب چند به اضافه چند کمیته وحدت اصولگرایان هستیم و آقا فرمودند به وقتش درباره آن سخن میگویم؟ حتما این را هم میدانید که مردم شریف استان کرمانشاه قرار است به زودی میزبان آقای ما باشند. شاید فرمایشات انتخاباتی مولایمان صف بندی ها را روشن تر کند.
