متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛ تاريخ پخش :: 1361/4/15
بسم اللّه الّرحمن الّرحيم
«الحمد للّه رب العالمين و صلي اللّه علي سيّدنا و نبيّنا محمّد و علي اهل بيته و لعنة اللّه علي اعدائهم اجمعين من الآن الي قيام يوم الدين»
در جلسه‌ي پيش يك مقدار راجع به اصول عقايد و اخلاق صحبت كرديم. اين جلسه مي‌خواهم درباره‌ي شرايط فقيه صحبت كنم. فقيه بايد اعلم باشد. علمش سرآمد علم‌ها باشد. يك حديث در اين زمينه مي‌خوانم: «مَنْ‌ام قَوْماً وَ فِيهِمْ مَنْ هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ أَوْ أَفْقَهُ لَمْ يَزَلْ أَمْرُهُمْ إِلَى سَفَالٍ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»(المحاسن، ج1، ص93) حالا چگونه بفهميم كه فقيه اعلم است؟ راه شناختش اين است كه انسان يا خودش اهل شناخت و تشخيص و خبره باشد يا دو نفر اهل خبره بگويند كه ايشان از باقي مجتهدها اعلم‌تر است. به شرطي كه دو نفر ديگر نگويند ديگري اعلم‌تر است. حديث داريم كسي كه امامت كند، كسي كه رهبري قومي را بپذيرد و حال آن كه در ميان مردم كساني هستند كه علمشان بيش‌تر و فقيه‌تر هستند، دائماً كار اين امت و جامعه به سوي سستي و پستي گرائيده مي‌شود. اگر در جامعه كسي رهبر بشود و حال آن كه در اين جامعه كساني هستند كه در فقه و علم از اين رهبر سر آمدند، اين جامعه در حال سقوط است. رمز سقوط ملت آن است كه رهبرش اعلم و افقه نباشد.
حديث ديگر از پيامبر اسلام است، مي‌فرمايد: «إِنَّ الرِّئَاسَةَ لَا تَصْلُحُ إِلَّا لِلَّهِ وَ لِأَهْلِهَا»(تحفالعقول، ص43) اصول حكومت اسلامي، يعني حكومتي كه حاكم مطلقش خداست. حاكميت براي خداست. حكومت براي قانون خداست. رهبران اين حكومت اولياء خدا هستند. همه چيز به خدا برمي گردد. حاكميت خدا، قانون خدا، رهبري اولياء خدا، اين را حكومت اسلامي مي‌گويند. رياست
