متدیّنترین آدم زمان ما یعنى امام بزرگوار، ورزشکار بودند و تا آخر عمرشان – در سن نزدیک نود سالگى – هر روز ورزش مى‌کردند. ورزش مخصوص ایشان، راهپیمایى بود – من یک وقت با آقاى هاشمى، پیش ایشان رفته بودم. زمان ریاست جمهورى من بود و براى امر مهمى، یادم هست که خدمت امام رفتیم و پهلوى ایشان نشستیم. بعد دیدیم که ایشان همین‌طور، این پا و آن پا مى‌کنند. یکى از ما دو نفر پرسیدیم: امرى دارید – شبیه این مضمون – ایشان گفتند: من راهم را نرفته‌ام!
ایشان روزانه سه بار، هر بار هم بیست دقیقه، لازم بود راه بروند. آن وقت، نوبت راه رفتنشان بود. حالا رئیس جمهور و رئیس مجلس کشور، خدمت ایشان رفته‌اند، ایشان قدم زدنشان را فراموش نمى‌کردند! این قدر ایشان به مسأله‌ى ورزش مقیّد بودند.
(بیانات در دیدار رئیس و معاونین سازمان تربیت بدنى ۸/۱۰/۱۳۷۵)
منبع خبر : http://www.khamenei.ir
