من یادم مىآید که یک وقت در مشهد منزل مرحوم فرخ جلسهیى در روزهاى جمعه تشکیل مىشد و ما هم گاهى در آن شرکت مىکردیم.
در یکى از آن جلسات، یک نفر هندى – که از اساتید زبان فارسى بود – شرکت کرده بود. در آن جلسه تعریف کردند که ایشان از هند آمدهاند و استاد زبان فارسىاند و بر دیوان حافظ مسلط هستند؛ طرف هم غرّه و شروع به خواندن یک غزل از حافظ کرد؛ اما به قدرى آن غزل را بد خواند که بىاختیار همه خندهشان گرفت!
حالا وقتى من مىبینم که بعضى از آقایان دعاها را اینطورى مىخوانند، به یاد آن جلسه و آن غزل حافظ مىافتم که آن استاد هندى خوانده بود!
بیانات در دیدار با اعضاى «گروه معارف اسلامى» صداى جمهورى اسلامى ایران ۱۳/۱۲/۱۳۷۰
منبع خبر : http://www.khamenei.ir