من یک وقت به برادران گفتم، این‌که شما مى‌بینید در ارتش، اگر دگمه‌ى پیراهن کسى باز باشد، چهل‌وهشت ساعت به او بازداشت مى‌دهند، این اصلاً هنر امراى ارتش طاغوتى نیست – آنها کمتر از این بودند که بتوانند این‌طور چیزها را بفهمند – این، نتیجه‌ى تجربه‌ى چند هزار سال نظامیگرى در تاریخ بشر است. بشر بتدریج و آهسته آهسته آمده و به این‌جا رسیده که فرد نظامى باید در همه‌ى منشهایش، حتّى در لباس پوشیدنش، منظم و مرتب باشد.
بستن دگمه‌ى پیراهن، یک ادب معمولى است. ممکن است یک وقت هم باز بودنش ادب بشود. آن وقت اگر بست، باید چهل‌وهشت ساعت بازداشتش کرد. آن چیزى که ادب معمولى است و ابلاغ شده است، این آدمى که این‌قدر بى‌حال و بى‌توجه و لاابالى است که این ادب معمولى را رعایت نمى‌کند، در میدان جنگ هم نمى‌شود به او اطمینان کرد و جانها را به دستش سپرد؛ حتّى جان خودش را هم نمى‌شود به دست خودش سپرد و حتماً دسته گل را به آب خواهد داد! ما در همین هشت سال جنگ، این را دیدیم و تجربه کردیم.
منبع خبر : http://www.khamenei.ir
