در یکى از سفرهایى که یکى دو سال قبل به یکى از همین کشورهاى سوسیالیستى رفته بودیم، یکى از همراهان ما که از نمایندگان محترم مجلس شوراى اسلامى بود، با مقامات مجلس ملى آن کشور راجع به مجلس صحبتهایى کرده بود.
اطلاعاتى از مجلس ما به آنها داده بود و اطلاعاتى هم از مجلس آنها گرفته بود. ما نشسته بودیم و راجع به موضوعى صحبت مىکردیم. ایشان، با یک قیافهى خیلى جدى پیش ما آمد و گفت: ما چیزهاى مهمى از این آقایان – که میهمانشان بودیم – یاد گرفتیم. او گفت: وقتى که راجع به مجلس با اینها صحبت کردیم، از اینها پرسیدیم که مجلسِ شما چگونه است و چند عضو دارد و چه مواقعى تشکیل مىشود و رئیسش چگونه انتخاب مىگردد؟ معلوم شد که مجلس ملى اینها، متشکل از افرادى است که بهوسیلهى دستگاهها و سازمانهاى حزبىِ وابسته به خودِ حکومت تشکیل مىشود. یعنى مثلاً پانصد، ششصد نفر آدم به عنوان اعضا و نمایندگان کنگره، به وسیلهى همان دستگاههاى حزبى انتخاب مىشوند. بعد این افراد که نام تجمعشان کنگرهى ملى است، سالى دو مرتبه جلسه تشکیل مىدهند!
شما ببینید در این کشور که فقط سالى دو مرتبه مجلس قانونگذاریشان تشکیل مىشود، قانون را چه کسى وضع مىکند؟ اختیار قانونگذارى دست کیست؟ دست همانهایى است که در رأس تشکیلات حکومت قرار دارند. اگر بپرسید اسم حکومت شما چیست؟ مىگویند: حکومت دموکراتیک سوسیالیستى؛ یعنى حکومت مردمى. اسمش مردمى است، در حالى که در هیچ امرى از امور آن کشور، مردم دخالت ندارند و این، همان مردمى هستند که انقلاب را به پیروزى رساندند. اسم این کشورها هم کشور انقلابى است. همهى انقلابهایى که ما در دنیا دیدیم و کشورهایى که بر اساس یک انقلاب، نظامى را به وجود آوردند، تقریباً به همین شکلى بودند که مطرح کردم.
اطلاعاتى از مجلس ما به آنها داده بود و اطلاعاتى هم از مجلس آنها گرفته بود. ما نشسته بودیم و راجع به موضوعى صحبت مىکردیم. ایشان، با یک قیافهى خیلى جدى پیش ما آمد و گفت: ما چیزهاى مهمى از این آقایان – که میهمانشان بودیم – یاد گرفتیم. او گفت: وقتى که راجع به مجلس با اینها صحبت کردیم، از اینها پرسیدیم که مجلسِ شما چگونه است و چند عضو دارد و چه مواقعى تشکیل مىشود و رئیسش چگونه انتخاب مىگردد؟ معلوم شد که مجلس ملى اینها، متشکل از افرادى است که بهوسیلهى دستگاهها و سازمانهاى حزبىِ وابسته به خودِ حکومت تشکیل مىشود. یعنى مثلاً پانصد، ششصد نفر آدم به عنوان اعضا و نمایندگان کنگره، به وسیلهى همان دستگاههاى حزبى انتخاب مىشوند. بعد این افراد که نام تجمعشان کنگرهى ملى است، سالى دو مرتبه جلسه تشکیل مىدهند!
شما ببینید در این کشور که فقط سالى دو مرتبه مجلس قانونگذاریشان تشکیل مىشود، قانون را چه کسى وضع مىکند؟ اختیار قانونگذارى دست کیست؟ دست همانهایى است که در رأس تشکیلات حکومت قرار دارند. اگر بپرسید اسم حکومت شما چیست؟ مىگویند: حکومت دموکراتیک سوسیالیستى؛ یعنى حکومت مردمى. اسمش مردمى است، در حالى که در هیچ امرى از امور آن کشور، مردم دخالت ندارند و این، همان مردمى هستند که انقلاب را به پیروزى رساندند. اسم این کشورها هم کشور انقلابى است. همهى انقلابهایى که ما در دنیا دیدیم و کشورهایى که بر اساس یک انقلاب، نظامى را به وجود آوردند، تقریباً به همین شکلى بودند که مطرح کردم.
منبع خبر : http://www.khamenei.ir