به اعتقاد جین ها بنیانگذار این آیین مهاویرا (vira – Maha) یعنى قهرمان بزرگ، نامیده مى شود که بیست و سه پیشوا طى هزاران سال قبل از وى برخاسته اند و او بیست وچهارمین پیشواست.
آیین هندو مانند درخت کهنسالى است که شاخه هاى نسبتا جوان خود را در سرزمینهاى بزرگى گسترده است . برخى از این شاخه ها در اوج اقتدار بر همنان و به عنوان اعتراض به سختگیریهاى آنان پدید آمده است .از جمله شاخه هاى هندوئیسم آیین جین (Jaina) به معناىپیروز است که پنج قرن قبل از میلاد پایه گذارىشد.
به اعتقاد جین ها بنیانگذار این آیین مهاویرا (vira – Maha) یعنى قهرمان بزرگ، نامیده مى شود که بیست و سه پیشوا طى هزاران سال قبل از وى برخاسته اند و او بیست وچهارمین پیشواست .
مهاویرا در قرن ششم قبل از میلاد در یک خانواده اشرافى هندوستان متولد شد. وى در سى سالگى دنیا را ترک کرد و پس از ریاضتهاى طولانى به حقیقت دست یافت. او پس از گستردن آیین خود به سال ۵۲۶ ق .م . قالب تهى کرد و به نیرواناپیوست .
شگفت آورترین سنت این قوم این است که پوشیدن لباس را حرام مى دانند و معتقدند مهاویرا درحال ریاضت و ترک تعلقات نفسانى ، پس از مشاهده تعلق خاطر خود به حیا، همه لباسهاىخود را بیرون آورد و تا آخر عمر برهنه به سر برد.
در حدود سال ۷۹ ق .م . میان پیروان این مذهب در مورد حدود برهنگى اختلاف و دودستگى پدید آمد: فرقه آسمان جامگاهان (amhbra – Dig) هیچ لباسى را نپذیرفتند، در حالى که فرقه سفید جامگان (Svetambara) گفتند استفاده از اندکى پارچه جایز است .
گاندى رهبر انقلاب هندوستان تحت تاءثیر این آیین لباسهاى دوخته ایام جوانى را کنار نهاد و تنها از مقدارى پارچهسفید استفاده مى کرد. ویل دورانت در جلد اول تاریخ تمدن که در زمان حیات تاءثیر آن مذهب از طریق خودکشى به عمر خود پایان دهد. اما، همان گونه که گذشت، وى با گلولهیک هندوى متعصب کشته شد و براى اثبات یا ابطال حدس این مورخ فرزانه فرصتى پیشنیامد.
دریوزگى و خوارى از فضائل محسوب مى شود. به عقیده آسمان جامگان زنان راهىبه کمال ندارند و براى این امر باید به انتظار مرد شدن در دوره هاى بعدى تناسخ باقىبمانند.
آیین جین ، علاوه بر پذیرش معارف هندویى ، مسائل تازه اى را مطرح مى کند و بر قواعداخلاقى شدیدى اصرار مى ورزد. به عقیده جین ها رستگارى بر دو اصل استوار است یکى ریاضت کشى و دیگرى اهمیسا یا پرهیز از آزار جانداران که تا نباتات و جمادات پیش مى رود و کندن زمین براى کشاورزى ممنوع شمرده مى شود.
با آنکه خوردن میوه درختان مجازاست ، استفاده از محصولات زیر زمین مانند چغندر، هویج ، شلغم و سیب زمینى که معالجه حیوانات اهلى و وحشى دایر کرده اند و معمولا پارچه اى بر دهان مى بندند، که مباداحیوان ریزى ناخواسته به دهانشان وارد شود و نابود گردد. آنان آب را قبل از نوشیدنصاف مى کنند که مبادا کرمى وارد دهان شود و جان بدهد.
همچنین جاروبى از پر طاووس دردست مى گیرند و حشرات ریز را از مسیر خود دور مى کنند. خودکشى از طریق ترک طعام وشراب فضیلتى بسیار بزرگ به شمار مى آید و خود مهاویرا نیز به این شیوه در گذشته است .
این قوم نیز فرهنگ دینى مکتوب دارد و تعداد ۳۹ کتاب دینى به آنان نسبت داده اند. ازجمله یادگارهاى آنان در مسئله شناخت حقیقت وجود، داستان فیلى است که آن را در جاى تاریکى قرار داده بودند و مردم مى خواستند با دست مالیدن از شکل فیل آگاه شوند و هرکدام قضاوتى نادرست در این باب مى کردند.
هم اکنون حدود دو میلیون پیرو آیین جین در هندوستان وجود دارد که روزگار بر تن آنانلباس کامل پوشانده و به جاى گدایى سرگرم تجارت هستند و وضع اقتصادى خوبى دارند. آنان آیین خود را نوسازى کرده اند و تنها قدیسان و اندکى از ایشان در زندگى به آن روشهاى عجیب و غریب روى مى آورند.
—
——————————-
منبع: آشنایی با ادیان بزرگ/حسین توفیقی
