پايگاه خبري « آلتر نت » (Alternet) در مقاله‌اي به قلم دو تحليلگر و وبلاگ‌نويس آمريكايي به نام‌هاي « كريستوفر كتچام » (Christofer Ketcham) و « تراويس كلي » (Travis Kelly) نوشت: در ژوئن 2007، آژانس حريم خصوصي بين‌الملل ، مستقر در انگليس، شركت گوگل را به عنوان بدترين مجرم در نقض حريم خصوصي افراد در ميان شركت‌هاي اينترنتي معرفي كرد. در اين رتبه بندي كه با نام ” لطفا شر نباشيد ” انجام شده بود، شركت‌هاي مايكروسافت، اپل، آمازون، آي بي، لينكدين و آ او ال، همگي پايين‌تر از شركت گوگل قرار گرفتند. طبق اين گزارش هيچ شركت ديگري به اندازه گوگل حريم خصوصي افراد را مورد تهديد قرار نداده بود. آنچه كه نويسندگان اين گزارش را بيشتر نگران مي‌كرد، افزايش توانايي گوگل براي نفوذ به عمق جزئيات زندگي افراد بود.
شركت گوگل در حال حاضر كنترل حدود 70 درصد از موتورهاي جستجوي اينترنتي را در اختيار دارد اما اين شركت علاوه بر آن، كاوشگر اطلاعات خصوصي افراد نيز هست. گوگل در همه زمينه‌ها از جمله ايميل‌هايي كه مي‌فرستيم، ايميل‌هايي كه دريافت مي‌كنيم، عكس‌هايي كه ارسال مي‌كنيم، نقشه‌هايي كه نگاه مي‌كنيم، خبرهايي كه مي‌خوانيم و تمام فعاليت‌هاي خصوصي كه انجام مي‌دهيم اطلاعاتي را براي خود حفظ مي‌كند.
كوين بنكستون، كارشناس حفظ حريم خصوصي و يكي از وكلاي بنياد حريم الكترونيك كه يك موسسه غير انتفاعي در مسائل مربوط به حريم خصوصي است، در مورد آزادي بيان و مالكيت معنوي در عصر ديجيتال و امكانات موجود در آن هشدار داد. وي مي‌گويد: در كل تاريخ بشر به غير از آژانس‌هاي امنيت ملي، نهادهاي كمي وجود دارند كه اطلاعات حساس بعضي از مردم را در اختيار دارند. او همچنين مي‌گويد كه اين چيزي است كه باعث خوشحالي آژانس‌هاي اطلاعاتي مي‌شود.
استفن آرنولد، كارشناس فناوري اطلاعات كه قبلا در شركت اطلاعاتي و دفاعي Booz Allen Hamilton كار مي‌كرد و زماني نيز يكي از مشاوران شركت گوگل بود در يك سخنراني در حضور مقامات سياسي و اطلاعاتي در واشنگتن در سال 2006 اين مسائل را تشريح كرد.
با توجه به صداي ضبط شده‌اي كه از او در اختيار است، آرنولد گزارش كرده بود كه گوگل به طور فزاينده توسط سرويس‌هاي اطلاعاتي ايالات متحده مورد كنكاش قرار مي‌گرفت چرا كه جريان كليك و جريان داده‌ها و هر چيز ديگري كه در آرشيو گوگل بود، يك فرصت فوق‌العاده براي سرويس‌هاي امنيتي محسوب مي‌شد. وي همچنين گفت: گوگل، هر چيزي را كه درباره مجموعه‌هاي اطلاعاتي مي‌دانست، كنترل و ارزيابي مي‌كرد.
وي همچنين تصريح مي‌كند: رابطه گوگل با دولت به اندازه كافي نزديك شده بود و حداقل سه نفر از مامورين اطلاعاتي كه نامشان ذكر نمي‌شد در مقر مركزي گوگل در مونتاين بودند اما آرنولد از كارهايي كه اين مامورين در گوگل انجام مي‌دادند، چيزي نگفت.
عدم آگاهي كاربران از فاش شدن اطلاعات شخصي‌اشان
كريستين چن، سخنگوي گوگل در پاسخ به اين سوال كه مقامات سرويس‌هاي امنيتي در گوگل چه مي‌كردند، گفت: براي ما شايعه و حدس و گمان اهميتي ندارد و ما اطلاعات افراد را فاش نمي‌كنيم!
در ميان منتقدان گوگل، يكي از ماموران سابق CIA به نام رابرت ديوي استيل كه در حال حاضر از بنيانگذاران “شركت راه حل باز كردن منابع شبكه اينترنت ” است، مي‌گويد: گوگل مي‌توانست يك هديه كامل و گرانبها براي بشر باشد اما گوگل تلاش مي‌كند خود را بر شبكه مسلط نمايد. من شخصا معتقدم كه گوگل با مردم شفاف عمل نمي‌كند و فعاليت‌هاي شركت در حال حاضر شيطاني است!
اين تحليلگران در ادامه مي‌نويسند: در حال حاضر مسئله اصلي اين است كه آيا گوگل مجبور خواهد بود روش‌هايش را تغيير دهد يا اينكه آنچه كه كنگره و سرويس‌هاي اطلاعاتي از او مي‌خواهند را در اختيارشان بگذارد.
آنها با اشاره به عدم آگاهي كاربران از فاش شدن اطلاعات شخصي‌اشان اضافه مي‌كنند: قدرت گوگل در جمع آوري اطلاعات بسته به انتخاب مصرف كنندگان دارد كه چه مقدار از محاسبات خود را در اختيار گوگل قرار دهند. “هر چه بيشتر از برنامه‌هاي گوگل استفاده كنيد، گوگل بيشتر در مورد شما مي‌داند “.
طبق نظر تندروها در اين زمينه، هر حركتي كه شما انجام مي‌دهيد، توسط بعضي از ويژگي‌هاي گوگل پيگيري خواهد شد. زماني كه شما از يك باكس گوگل براي جستجو استفاده مي‌كنيد، همانطور كه ده‌ها ميليون نفر روزانه به آن مبادرت مي‌كنند (روزانه 11 هزار سرچ در ثانيه)، شركت مي‌تواند همه موارد جستجوي شما را بازرسي و بازبيني كند.
هنگامي كه از نوار ابزار گوگل استفاده مي‌كنيد، شركت مي‌تواند هز زماني كه شما در حال استفاده از آن وب سايت هستيد شما را مورد ملاحظه قرار دهد. با راه‌اندازي يوتيوب توسط گوگل در سال 2006، عادات ديداري شما نيز مي‌تواند رديابي شود. FreindConnect گوگل و Orkut كاربران كه شبكه‌هايي اجتماعي هستند، نيز مي‌تواند رديابي شود. اخبار گوگل، كتاب، فيد بورنر يا عادات خواندني شما نيز همينطور. هنگامي كه شما داستاني مي‌نويسيد و در قسمت google doc ذخيره مي‌كنيد، عادات خريد و شماره كارت اعتباري شما توسط گوگل چك مي‌شود.
عادات تلفن‌هاي شما از طريق google voice ، جاهاي دوست داشتني شما براي سفر از طريق google map ، google earth و google street view ، سوابق پزشكي شما و نسخه‌هاي دارويي و حتي مواد مخدر از طريق google health ، عكس‌هاي دوستان و خانواده از طريق google Picassa image و فعاليت‌هاي عمومي شما از طريق google calendar مي‌تواند مورد بازرسي و كنترل قرار گيرد.
اين نويسندگان در ادامه مي‌نويسند: يك سيستم ديگر كه توسط گوگل راه‌اندازي شده است، google desktop نام دارد. با استفاده از اين سيستم، گوگل مي‌تواند همه آرشيو كامپيوتر شما، متون علمي و اسناد ديگر را مرور كند. به عبارت ديگر همه اطلاعات كامپيوترهاي شخصي از قبيل نامه‌هاي عشقي، اظهار‌نامه مالياتي، سوابق تجاري و … از راه و از طريق سرورهاي گوگل قابل كپي است.
تلاش گوگل براي غلبه بر ذهن و فكر افراد
كوين بنكستون، وكيل موسسه حريم الكترونيك مي‌گويد: مردم به موتورهاي جستجو حتي بيشتر از مشاوران خود اعتماد دارند. كاربران حتي چيزهايي را كه به مادر خود، همسر خود و يا حتي به كشيش‌ها نمي‌گويند از طريق موتورهاي جستجو پيگيري مي‌كنند! مواردي از قبيل، عدم توانايي در عشق يا ازدواج، نفرت از خود، يا علاقه به ساخت يك بمب ميله‌اي!
زماني كه شما در حال جستجو هستيد، كوكي‌هاي نصب شده بر روي كامپيوتر شما آدرس “آي پي ” شما را ثبت مي‌كند. آدرس‌هاي آي پي، مجموعه‌اي از اعداد منحصر به فرد هستند كه براي شناسايي كامپيوتر شما مورد استفاده قرار مي‌گيرند. پس گوگل مي‌تواند در بسياري از زمينه‌ها كاربران را شناسايي كند و هر يك از اين كارها را با برنامه‌هاي خاصي كه طراحي كرده است، انجام مي‌دهد.
اين دو تحليلگر در ادامه اضافه مي‌كنند: گوگل در سال 2008 سيستمي را به نام Geolocation طراحي كرده است كه هنگامي كه كامپيوترتان را خاموش مي‌كنيد، مي‌تواند موقعيت شما را در خانه و حتي لحظه خروج شما از خانه را شناسايي و ثبت كند.
همچنين طبق “تكنولوژي وبلاگ گوگل “، “نرم افزار دنده ” مي‌تواند موقعيت مكاني شما را با استفاده از نزديكترين برج‌هاي سلولي يا “جي پي اس ” نصب شده بر روي موبايل و يا آي پي كه شما براي لپ‌تاپتان انتخاب كرده‌ايد، رديابي كند.
فصلنامه Technology Review در سال 2006 در گزارشي نوشته است كه پيتر نورويج مدير پژوهش‌هاي گوگل، پيشنهاد كرده است كه ميكروفون‌هاي داخلي بر روي كامپيوترهاي شخصي نصب شود اما سخنگوي گوگل پيشنهاد نصب چنين دستگاهي را تكذيب كرده است.
منافع كاوش‌هاي اطلاعاتي گوگل حتي از اين هم عميق‌تر است و به جسم و ذهن افراد هم نفوذ كرده است.
در اين زمينه، شركت گوگل با تحقيق و بررسي بر روي تبليغات آنلاين، در حال حاضر سرگرم كار در زمينه بازاريابي از طريق تسلط بر اذهان و افكار كاربران است (neuromarketing). در اين مورد تمامي حركات كاربران از قبيل ضربان قلب، حركات چشم و فعاليت امواج مغز در واكنش به محرك‌هاي تبليغاتي مورد بررسي قرار مي‌گيرند.
چن، سخنگوي گوگل ادعا مي‌كند كه نتايج حاصل از اين پژوهش را در اختيار صنايع قرار خواهيم داد و گوگل نه حق ويژه‌اي بر آن دارد و نه قصدي براي استفاده از آن.
از نظر گوگل، هدف از جمع آوري اطلاعات بازاريابي است نه نظارت. سال گذشته بيشتر درآمد گوگل يعني نزديك به 23 ميليارد دلار از اين محل بدست آمده است.
گوگل در جهت تكامل رفتار تبليغاتي است: جمع آوري اطلاعات شخصي بيشتر از مصرف كنندگان به معناي افزايش تاثير تبليغات است، بنابراين تبليغات با كيفيت بالا مساوي است با سود بيشتر. (كاربران gmail با اين شيوه تبليغات در ايميل‌هايي كه دريافت مي‌كنند يا جستجو مي‌كنند و در مرورگرهاي خود آشنا هستند.)
كاربران هيچ پشتوانه قانوني در برابر گوگل ندارند
يكي ديگر از شاخه‌هاي نوظهور تبليغات رفتاري تبليغات سياسي است. يك بازار جديد كه توسط انتخابات گوگل google election)) و تيم حمايتي آن در واشنگتن پيگيري مي‌شود و تلاش مي‌كند كه در مبارزه آنلاين نيز به همان اندازه تسلط بر شبكه‌هاي خبري براي كانديداها و حاميانشان مهم شود. اين محيط مبارزه براي سرويس‌هاي اطلاعاتي بسيار خوشايند و مطبوع است.
بنكستون در سال 2007 يكي از اقدامات گوگل را در اين زمينه تجربه كرده است. هنگامي كه در خارج از محل كار خود در خيابان شماره 19 در سانفرانسيسكو راه مي‌رفته است، توسط دوربين‌هاي جمع‌آوري تصاوير كه توسط گوگل به طور محرمانه در خيابان‌ها كار گذاشته شده بود در حال سيگار كشيدن شكار شد اما بنكستون در آن زمان به خانواده‌اش و ديگران گفته بوده كه سيگار كشيدن را ترك كرده است!!
زماني كه بنكستون به گوگل ايميل فرستاده است كه تصويرش را نامشخص (شطرنجي) كنند، از او درخواست كرده‌اند كه بايد گواهينامه رانندگي‌اش را براي شناسايي هويتش براي ما فاكس كند. بنكستون مي‌گويد: من براي حفظ آبرويم حريم خصوصي‌ام را از دست دادم. سرانجام بعد از يك هفته تلاش و نوشتن چندين مقاله در مجله Wired، گوگل عكس‌ها را برداشت.
آنچه كه عمدتا بنكستون را به عنوان يك وكيل مدافع حريم خصوصي نگران مي‌كرد اين بود كه او هيچ حمايت قانوني مشخصي در برابر گوگل نداشت. بنكستون همچنين مي‌گويد: در عصر قانون، گوگل در يك غرب وحشي به سر مي‌برد و قانون را به هيچ وجه رعايت نمي‌كند.
اين تحليلگران با اشاره به رفتارهاي شيطاني شركت گوگل مي‌نويسند: گوگل يكي از رقباي شركت مايكروسافت در زمينه توليد نرم افزار است با اين تفاوت كه تقريبا همه نرم افزارهاي گوگل سرور محور هستند، يعني داراي بانك‌هاي كامپيوتري گسترده است كه در مقر اين شركت مستقر هستند نه در كامپيوترهاي شخصي. اطلاعات كاربران از روي كامپيوتر يا لپ‌تاپ در هر زمان و هر كجا كه كاربر از آن استفاده مي‌كند، گرفته شده و در بانك مركزي جمع آوري مي‌شود.
براي مشتري، كامپيوترهاي روميزي به خاطر مزاياي بيشتر جذاب هستند. شما نرم افزارهايي را كه عمدتا آزاد يا نسبتا ارزان هستند، مي‌خريد، نرم افزارهايي كه به طور خودكار ارتقا پيدا مي‌كنند و داده‌ها برمي‌گردند به سرورهايي كه از راه دور پشتيباني مي‌شوند (ابر رايانه‌ها)، بنابراين از هر دستگاه يا يارانه‌اي كه استفاده مي‌كنيد اين محاسبات و اطلاعات درايوها توسط پردازنده‌هاي از راه دور گرفته مي‌شوند.
بنكستون در ادامه مي‌افزايد: اما يكي از مشكلات بزرگي كه در زمينه اين ابر رايانه‌ها و خطراتي كه آنها بوجود مي‌آورند، وجود دارد، اين است كه حمايت‌هاي اصلاحيه چهارم عليه موتورهاي جستجو و تصرف داده‌ها به كار گرفته نمي‌شود. عمق فاجعه و اخطاريه‌هاي آن زماني است كه كاربران هنگام نصب يك برنامه جديد متن آن را سرسري مي‌خوانند و بر روي گزينه “من موافقم ” (I Agree) كليك مي‌كنند. وقتي كه اطلاعات خصوصي توسط شخص ثالثي مثل گوگل نگه داشته مي‌شوند، حكم دادگاه عالي اينگونه است كه شما خطر فاش‌سازي اطلاعات‌تان را تقبل كرده‌ايد. هنگامي كه كاربر يك ايميل را در gmail يا در hotmail يا yahoo نگه مي‌دارد بلافاصله حمايت‌هاي قانوني را از خود سلب كرده است.
خدمات ويژه گوگل به سازمان‌هاي نظامي آمريكا با نرم افزار google earth
براي جستجو و ضبط اطلاعات موجود در كامپيوتر كاربران، مجريان قانون و يا سازمان‌هاي اطلاعاتي نياز به يك حكم يا احضاريه قانوني دارند اما براي بدست آوردن همان اطلاعات يك ميانبر وجود دارد و آن اطلاعات ذخيره شده در سرورهاي گوگل است. گوگل، مانند يك ارائه دهنده مخابراتي عمل مي‌كند و مادامي كه دولت به اطلاعات اضطراري نياز داشته باشد، آن را در اختيار دولت قرار مي‌دهد.
بنكستون همچنين مي‌گويد: داده‌هاي شما از نظر قانوني در ابر رايانه‌ها محافظت كمتري مي‌شوند و تا زماني كه شركت‌هايي مثل گوگل وجود دارند كه خواهان ورود اطلاعات بيشتر و بيشتر به سرورهايشان هستند اين مسئله، يك مسئله بغرنج خواهد بود. به عنوان مثال، كساني كه در مورد سلامتي خود اطلاعاتي در گوگل ثبت مي‌كنند، طبق قانون مسئوليت و انتقال اطلاعات سلامت و درمان، شركت‌هاي بيمه سلامت و درمان از اطلاعات خصوصي ثبت شده آنها محافظت مي‌كنند اما زماني كه پاي شركت ثالثي مثل گوگل به آن باز مي‌شود، اين قانون براي رعايت حريم خصوصي آنها به كار گرفته نمي‌شود.
وي با اشاره به عدم كفايت و نارسا بودن قوانين خدمات اينترنتي تصريح مي‌كنند: همانطور كه در زمينه موتورهاي جستجو اشاره شد، ما هيچ ايده مشخصي در مورد چگونگي صدق اين قوانين و مقررات در اين حوزه نداريم. احتمالا، معاهده مقررات و ارتباطات الكترونيك در مورد حريم خصوصي (ECPA) كه در سال 1986تصويب شده است، بايد دوباره به كار گرفته شود.
استانداردهاي مختلف ECPA در مورد اطلاعات ذخيره شده توسط يك شركت ثالث، بستگي به كهنه يا جديد بودن آن اطلاعات دارد.
بنكستون در ادامه اضافه مي‌كند: اما اين مسئله هرگز پيگيري نشد. به نظر من اصلاح اين قانون 33 ساله توسط كنگره و مشخص كردن چارچوب و مصاديق اعمال آن و همچنين گسترده‌تر كردن حوزه نفوذ آن بسيار مهم و اساسي است. اين قانون در حال حاضر به نفع دولت است.
بديهي است كه دولت ابزارهاي گوناگوني براي بدست آوردن اطلاعات گوگل دارد اما باز هم اين مسئله نامشخص و مبهم است. به عنوان مثال پردازش نامه‌هاي امنيت ملي كاملا به طور سري مديريت مي‌شوند و براي تمام طرف‌هاي درگير در آن محدوديت‌هاي خاصي اعمال مي‌شود.
به عبارت ديگر، آنچه كه حريم خصوصي كاربران را مشخص مي‌كند، همان است كه دولت و مقامات گوگل پشت درهاي بسته اتخاذ مي‌كنند. بنكستون همچنين تشريح مي‌كند: خطر واقعي اين است كه دولت بيشتر از آنچه كه بايد باشد، دسترسي بيشتري به اطلاعات گوگل دارد. بنابراين سياست رعايت حريم خصوصي شركت گوگل اصلا اطمينان بخش نيست. در بعضي از موارد ما ممكن است اطلاعات شخصي خود از قبيل شركاي تبليغاتي را طبق ساختارهاي يك شركت ثالث پردازش كنيم و دسترسي به اين اطلاعات را براي كارمندان گوگل، ديگر پيمانكاران و نمايندگي‌ها محدود كنيم.
وي در ادامه مقاله‌اش با اشاره به روابط نزديك دولت با شركت گوگل مي‌نويسد: ارتباط گوگل با سرويس‌هاي امنيتي به سال 2004 برمي‌گردد.
در سال 1999 “سيا ” يك مركز سرمايه‌گذاري فناوري اطلاعات كه Q-TEL ناميده شد به منظور جستجو و سرمايه‌گذاري در تكنولوژي‌هاي ديجيتالي جديد با تمركز بر جمع آوري اطلاعات تاسيس كرد. پس از آن شركت Keyhole در زمينه تكنولوژي ماهواره‌اي و نقشه‌برداري، كه بعدها همان google earth شد، نيز راه اندازي شد. راب پاينتر، مدير سابق ارزيابي تكنولوژيك شركت Q-Tel به عنوان مدير ارشد گوگل فدرال منصوب شد. تمركز او بر تبليغ مسيحيت و اجراي پروژه‌هاي اقتصادي در حوزه‌هاي جاسوسي و دفاعي بود.
از سوي ديگر، گوگل انواع گوناگون تكنولوژي‌هاي خود به ويژه google earth را به بعضي از آژانس‌هاي ايالات متحده از قبيل گارد ساحلي ايالات متحده، اداره ملي اقيانوس شناسي و اتمسفر، اداره تامين امنيت ترافيك بزرگراه‌ها، ايالت آلاباما و واشنگتن دي سي براي CIA فروخت.
گوگل ارتباط تنگاتنگي با CIA دارد
به گفته كريستوفر سوقويان وبلاگر سابق CNet و دانشجوي دكتراي حريم خصوصي در دانشگاه اينديانا كه در مورد گوگل تحقيقات زيادي انجام داده است، سرويس‌هاي اطلاعاتي به خاطر بعد نظارتي آن علاقه زيادي به نرم افزارهاي گوگل دارند.
سوقويان همچنين متذكر مي‌شود كه برنامه‌هاي گوگل بدون آگاهي كاربران از اينكه داده‌هاي آنها بر روي سرورهاي گوگل ذخيره مي‌شوند، راه‌اندازي شده است. وي همچنين مي‌افزايد: كاربران نمي‌دانند كه با توجه به پهناي باند بي سيم، اطلاعات آنها تا زماني كه به اينترنت متصل باشند، از راه دور قابل كنترل و قابل رديابي است. حتي بدون اتصال به اينترنت نيز بعضي از نرم افزارهاي گوگل از قبيل “ابزارهاي انتقال گوگل ” قادرند در شرايط آفلاين نيز داده‌ها را به ابر رايانه‌ها منتقل كنند، برنامه‌ها را اجرا كنند و داده‌ها را بدون هزينه و بدون سر و صدا در ابر رايانه ذخيره‌سازي كنند و به محض اينكه ارتباط دوباره برقرار شد داده‌هاي جديد را دوباره به گوگل ارسال كرد.
گوگل همچنين با بعضي از بازيگران رده بالا در زمينه صنعت نظارت از جمله شركت “لاكهيد مارتين ” و شركت SRA بين‌المللي نيز همكاري مي‌كند. SRA يكي از شركاي اقتصادي گوگل است و بيش از 100 تا از اين شريك‌ها در وب سايت گوگل رديف شده‌اند.
هم شركت Lockheed Martin و هم شركت SRA داده‌هاي مهندسي نرم افزار و پردازش اطلاعات خود را به آژانس‌هاي اطلاعاتي مي‌فروشند. در پاسخ به درخواست ما براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد اين برنامه‌ها و اينكه چگونه آنها توانستند همكاري‌شان را با گوگل گسترش دهند، سخنگوي Lockheed Martin به ما گفت كه كاري كه ما با گوگل انجام مي‌دهيم منحصرا با سيستم google earth در ارتباط است. شيلا بلك ويل معاون امور عمومي شركت SRA يادآور شد: ما با جزئيات كسب و كار مشترهاي اطلاعاتي و امنيتي‌مان كاري نداريم.
رابرت استيل از افسران سابق CIA مي‌گويد: دفتر تحقيق و پژوهش سازمان سيا گوگل را از نظر مالي حمايت مي‌كند. با توجه به اين ادبيات گفتاري، اين سازمان، فناوري‌هاي كاربردي و تجهيزات پيشرفته را راحت‌تر از هر شركت تجاري ديگري مي‌تواند در اختيار داشته باشد. از جمله فناوري ارتباطات، حس‌گرها، نيمه هادي‌ها، محاسبه‌گر‌هاي پرسرعت، هوش‌هاي مصنوعي، مديريت پايگاه داده‌ها و شناسايي تصوير.
حفظ حريم خصوصي افراد در دولت اوباما هيچ اهميتي ندارد
استيل همچنين مي‌گويد: حلقه ارتباطي گوگل با دفتر تحقيق و پژوهش سازمان سيا، دكتر ريك اشتاين هايزر است. وي يكي از متخصصان داده‌كاوي و تحليلگر سازمان سيا در مبارزه با تروريسم است. بنابراين، مقامات اطلاعاتي كه گفته مي‌شد در مقر گوگل مشغول كار هستند وجود ندارد چرا كه اقدامات آنها مخفيانه و سري است.
آنتوني كيمري گزارشگر قديمي مسائل امنيت ملي به دنبال دلايلي پيرامون رابطه پنهان گوگل و سرويس‌هاي اطلاعاتي ايالات متحده است. وي مي‌گويد: گوگل با استفاده از پايگاه‌هاي داده‌پردازي وسيعي كه در اختيار دارد همكاري نزديكي با سرويس‌هاي اطلاعاتي آمريكا در راستاي تهيه اطلاعات مربوط به امنيت داخلي و ملي دارد. به عبارت ديگر پايگاه‌هاي داده‌پردازي گوگل ممكن است اطلاعات را مستقيما به شكم سرويس‌هاي امنيتي ايالات متحده بريزند!
همانند غول‌هاي نظارتي در صنايع آمريكا، گوگل نيز از محل فروش داده‌هاي خود به دولت فدرال، بودجه‌اي بالغ بر 2.9 ميليون دلار در سال 2009 بدست آورده است كه نشان مي‌دهد حفظ حريم خصوصي به هيچ وجه از اولويت‌هاي دولت اوباما نيست.
وي با اشاره به نفوذ گوگل در دولت آمريكا مي‌افزايد: گوگل نيز موفق به اجراي پروژه‌هاي دلخواهش در كاخ سفيد شده است. عليرغم مخالفت‌هاي حاميان حفظ حريم خصوصي، اندرو مك لافلين، رئيس سابق امور دولتي و سياست‌هاي جهاني گوگل، به عنوان معاون ارشد فناوري اينترنت اوباما منصوب شد. همچنين ويويكا كوندرا كه قبلا مديريت دفتر فناوري اطلاعات شهر واشنگتن را بر عهده داشت و با سوءاستفاده از برنامه‌هاي مايكروسافت اقداماتي براي حمايت از گوگل در واشنگتن انجام داده بود، در حال حاضر به عنوان مدير دفتر فناوري اطلاعات در سازمان مديريت و بودجه گماشته شده است.
آنها همچنين مي‌نويسند: با تصويب لايحه 773 در بهار سال گذشته نگراني‌ها در اين زمينه افزايش يافت. لايحه 773 در خصوص اعطاي اختيارات به قوه مجريه براي كنترل شبكه‌هاي خصوصي در شرايط اضطراري است. اين اقدام در جهت مقابله با حملات ويروسي و همچنين بهانه‌اي براي سانسور بعضي از سايت‌هاي خاص مي‌باشد.
بنكستون مي‌گويد: در واقع گوگل مي‌تواند بدون نقض قانون، چيزهاي بيشتري در ارتباط همكاري‌اش با سرويس‌هاي اطلاعاتي آمريكا و درخواست‌هاي اين آژانس‌ها از گوگل براي دسترسي به اطلاعات خصوصي فاش كند.
آنها در پايان مي‌نويسند: گوگل مراقب حريم خصوصي شما نيست اما آنها مراقب افزايش درك شما از حريم خصوصي هستند. به ياد داشته باشيد كه قرار گرفتن اطلاعات خصوصي شما در اختيار دولت منع قانوني و عرفي دارد.
منبع : فارس نیوز
