به نام خدا
منبع: تنهاراه
همان طور كه اشاره شد، مسأله‌ي عقيده به ظهور مصلحي جهاني امري عمومي و همگاني است و مختص مكاتب و اديان مذكور نبوده، بلكه چنين انديشه‌اي با شكل‌هاي مختلف، در ميان همه‌ي اقوام و ملل متمدن و غير متمدن جهان و حتي قبايل بدوي وجود داشته و دارد.
در اين‌جا به فهرست مختصري از بازتاب اين عقيده در ميان اقوام و ملل مختلف جهان اشاره مي‌کنيم:1
1- ايرانيان باستان معتقد بودند كه: «گرزاسپه» قهرمان تاريخي آنان زنده است و در «كابل» خوابيده، و صد هزار فرشته او را پاسباني مي‌كنند تا روزي كه بيدار شود و قيام كند و جهان را اصلاح نمايد.
2- گروهي ديگر از ايرانيان مي‌پنداشتند كه: «كيخسرو» پس از تنظيم كشور و استوار ساختن شالوده‌ي فرمانروايي، ديهيم پادشاهي را به فرزند خود داد و به كوهستان رفت و در آن‌جا آرميده تا روزي ظاهر شود و اهريمنان را از گيتي براند.
3- نژاد اسلاو، بر اين عقيده بودند كه از مشرق زمين يك نفر برخيزد و تمام قبايل اسلاو را متحّد سازد و آنها را بر دنيا مسلّط گرداند.
4- نژاد ژرمن معتقد بودند كه يك نفر فاتح از طوايف آنان قيام نمايد و «ژرمن» را بر دنيا حاكم گرداند.
5- اهالي صربستان انتظار ظهور «ماركو كراليه‌ويچ» (Markokralyevic) را داشتند.
6- ساكنان جزاير انگلستان، از چندين قرن پيش آرزومند و منتظرند كه: «آرتُور» روزي از جزيره‌ي «آواكون» ظهور نمايد و نژاد «ساكسون» را در دنيا غالب گرداند و سعادت جهان نصيب آنها گردد.
7- اَسِن‌ها معتقدند كه پيشوايي در آخر الزمان ظهور كرده، دروازه‌هاي ملكوت آسمان را براي آدميان خواهد گشود.
8- سلت‌ها مي‌گويند: پس از بروز آشوب‌هايي در جهان، «بوريان بور و يهيم» قيام كرده، دنيا را به تصرف خود در خواهد آورد.
9- اقوام اسكانديناوي معتقدند كه براي مردم دنيا بلاهايي مي‌رسد، جنگ‌هاي جهاني اقوام را نابود مي‌سازد، آن‌گاه «اودين» با نيروي الهي ظهور كرده و بر همه چيره مي‌شود.
10- اقوام اروپاي مركزي در انتظار ظهور «بوخص» مي‌باشند.
11- اقوام آمريكاي مركزي معتقدند كه: «كوتزلكوتل» نجات‌‌بخش جهان، پس از بروز حوادثي در جهان پيروز خواهد شد.
12- چيني‌ها معتقدند كه «كرشنا» ظهور كرده، جهان را نجات مي‌دهد.
13- يونانيان مي‌گويند: «كالويبرگ» نجات‌دهنده‌ي بزرگ، ظهور خواهد كرد، و جهان را نجات خواهد داد.
14- نصارا نيز به وجود حضرت مهدي (عليه السلام) معتقدند و مي‌گويند كه در آخر الزمان ظهور كرده، عالم را خواهد گرفت. ولي در اوصافش اختلاف دارند.
آن‌چه در بالا بيان شد، اگرچه با مهدي موعود اسلام كاملاً تطبيق نمي‌كند و حتّي برخي از آنها اصلاً شباهتي به امام عصر (عليه السلام) ندارد، لكن از يك حقيقت مسلم حكايت مي‌كند و آن اين است كه نويد مصلح جهاني به گوش آنها رسيده و عقيده به ظهور يك رهبر مقتدر در آخر الزمان در اعماق دلشان جا گرفته است، ولي چون از فروغ حق بيشتر از اين برخوردار نبوده‌اند در تطبيق آن دچار اشتباه شده‌اند.
اسامي مقدّس منجي موعود در كتب مذهبي اهل اديان
1- «صاحب» در صحف ابراهيم (عليه السلام)
2- «قائم» در زبور سيزدهم
3- «قيدمو» در تورات به لغت تركوم
4- «ماشيح» (مهدي بزرگ) در تورات عبراني
5- «مهميدآخر» در انجيل
6- «سروش ايزد» در زمزم زرتشت
7- «خجسته» (احمد) در كندرال فرنگيان
8- «خسرو» در كتاب مجوس
9- «ميزان الحق» در كتاب اَثري
10- «پرويز» در كتاب برزين آذرفارسيان
11- «كلمـة الحق» در صحيفة آسماني
12- «فردوس الكبر» در كتاب قبروس روميان
13- «فرخنده» (مصد) در كتاب وشن جوك
14- «فيروز» (منصور) در كتاب شعياي پيغمبر
15- «بقيـة الله» در كتاب دوهر
16- «قاطع» در كتاب قنطره
پي نوشت:
1. سيد اسد اله هاشمی شهيدی، ظهور حضرت مهدي (عليه السلام) از ديدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، صص 32- 58 .
برگرفته از سايت :راسخون
