وصیتِ یک شهید به بسیجی های بی ترمز!

شهید «محمد کشانی» کمتر از ۹ روز قبل از شهادتش وصیتنامه ای نوشته که نکات ظریف و قابل تأملی در آن دیده می شود. متن این وصیتنامه خواندنی است:

ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه…

وصیت می کنم تمام دوستان و آشنایان را به تقوا و پرهیزکاری و امیدوارم که همه راه حق را انتخاب کنید و به قرب برسید و پیرو راه امامان باشید و لحظه ای از اهل بیت و قرآن جدا نشوید که باعث پیدایش فاجعه های عظیمی می شود و شکر این آزمایشی الهی را به جای آورید که جوانها را از خانه به میدان آورده و باعث پیروزی های زیادی شده است و علاوه بر آن مشت محکمی بر دهان ابرقدرتهای شرق و غرب زده است.

باشد که خداوند لطفی دوستان و آشنایان، معلمین گرامی ام و تمام همسایه ها و رفقایم حلالیت می طلبم و امیدوارم مرا ببخشید، تا لااقل بتوانم مقداری از گناهان خود را کم کنم. از تمامی معلمین گرامی که در تربیت من و خیلی از بچه های دیگر کوشیده اند و واقعاً حقی برگردن ما دارند، حلالیت می طلبم و سلام گرم خدمت آنها می رسانم و امیدوارم که همیشه در همه کارهایشان موفق و پیروز باشند.

از تمام مسؤولین مدرسه، هرکس که به نحوی در این مدرسه خدمت به بچه ها می کند و من آن ها را اذیت کرده ام، از آن ها حلایت می طلبم و خسته نباشید می گویم. انشاء الله به فضل و یاری خدا همگی رهرو امامان باشید تا به پیروزی آن دنیا دست یابید.

پدر و مادر عزیزم، سلام علیکم؛
امیدوارم حالتان خوب باشد و مرا ببخشید که شما را اینقدر اذیت کردم و زحمات زیادی برای شما به بار آوردم. امیدوارم مرا حلال کنید تا از عذاب آن دنیا راحت باشم.

مادر عزیزم!
مرا می بخشی که نتوانستم بیایم از شما خداحافظی کنم، اگر زنده ماندم hن شاءالله می آیم.

مادر جان!
تنها خواهشی که دارم این است که همچون زینب باشی و بر سر مزار من گریه نکنی…

خدمت برادران و خواهرانم سلام عرض می کنم و از شما می خواهم که مرا حلال کنید. از تمام آشنایان حلالیت می طلبم و از برادرانم می خواهم که اگر چیزی (کتاب، دفتر، پول) از رفقایم در خانه مانده، به آنها بدهید. این دو بیت شعر را بر روی سنگ قبرم بنویسید:
اگر بار گران بودیم، رفتیم
اگر نامهربان بودیم، رفتیم
شما با خانمان خود بمانید
که ما بی خانمان بودیم و رفتیم

اگر شهید شدم خواهشمندم بر سر مزارم گریه نکنید و از شما می خواهم که به جای گریه، لباس شوقی و شادی بر تن کرده و خوشحالی باشید.

فرزندتان نزد خدا رفته و کسی هم که نزد خدا برود به بالاترین قسمت زندگانی خود رسیده است.

یک کلام هم بگویم برای جوانها؛
مبادا امام را تنها بگذارید. سعی کنید همیشه مطیع و فرمانبر باشید. برای امام و رزمندگان دعا کنید… مواظب خود باشید. مبادا امیال مادی، شما را در خود غرق کند و نتوانید خود را کنترل کنید زیرا سرنوشت هر کشور، بستگی به جوان های آن دارد. امیدوارم که همیشه در صحنه باشید و از همه لحاظ (علمی، سیاسی، عقیدتی، مذهبی، ورزشی و غیره) بسیجی را نمونه و الگویی برای خود قرار دهید؛ بسیجی هایی که شبها کارشان حفاظت و جنگیدن است و روزها کسب علم. ان شاءالله به یاری خدا به پیروزی برسید… والسلام –

بسیجی های بی ترمز یادتان نرود، خانواده شهدا را ارج نهید و به آنها احترام بگذارید.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

برادر کوچک شما، محمد کشانی – ۱۳۶۵/۱۲/۱۴