نفوذي منافق در لشكر27
يكي از اتفاقات نادر در دفاع مقدس، نفوذ يكي از عوامل منافقين در لشكر27 محمدرسول الله(ص) طي عمليات والفجر مقدماتي بود. البته تلبيس نيروهاي نفاق در طي جنگ تحميلي بارها در لشكر‌ها و زمان‌هاي گوناگون صورت گرفته بود، اما نفوذي ذكر شده در لشكر27 توانسته بود با ظاهرفريبي خودش را در واحد مهم اطلاعات اين لشكر جا بزند. او كه «محسن صرب اهرابي» نام داشت، به عنوان يكي از نيروهاي كارآمد اطلاعات لشكر، در منطقه فكه جنوبي كنار ساير عوامل اطلاعات، به شناسايي منطقه عملياتي مي‌پرداخت. سردار شهيد احمد پارياب فرمانده گروهان مستقل شهادت لشكر 27 خاطره جالبي از وي به اين مضمون نقل مي‌كند: «محسن صرب اهرابي كارهاي عجيبي مي‌كرد. چند وقت قبل از خيانتش ديدم كه در سرماي بهمن ماه آب داخل يك پيت را روي سرش مي‌ريزد. پرسيدم: چه كار مي‌كني؟ گفت: دارم غسل شهادت مي‌گيرم. چند روز بعدش هم رفت و پناهنده شد.»
بعدها مشخص شد كه اين فرد خائن از نفوذي‌هاي سازمان منافقين خلق است. اهرابي چندي بعد از ناپديد شدن، به ناگاه سر از راديو عراق درآورد و پرده از ماهيت خود برداشت. در مورد سرنوشت اين فرد، اظهار نظرهاي متفاوتي شده است. برخي از رزمندگان گفته‌اند كه سال‌ها بعد از آزادي اسرا او را ديده‌اند! اما نقل قول موثق‌تري مي‌گويد كه محسن صرب اهرابي به همراه اسراي ايراني آزاد شده و بعد از شناسايي و محاكمه، اعدام شده است.
ماجراي «نويد»
يكي ديگر از موارد خاص در خصوص والفجر مقدماتي، دستگيري اعضاي كميته مركزي حزب توده و خصوصاً شاخه نظامي مخفي آن موسوم به «نويد» بود كه افسران و درجه‌داران بنامي چون سرهنگ هوشنگ عطاريان فرمانده قرارگاه مقدم غرب نزاجا و همچنين ناخدايكم بهرام افضلي فرمانده وقت نيروي دريايي در ميان‌شان حضور داشتند. نكته تأسف‌برانگيز اين ماجرا در بررسي پرونده برخي از اين افسران در جنگ تحميلي به دست مي‌آيد. به عنوان نمونه سرهنگ عطاريان يكي از اولين عمليات‌هاي موفق كشورمان عليه دشمن بعثي را در هفتم مهرماه سال 59 انجام داده بود كه منجر به بازپس‌گيري قصرشيرين شد. اما متأسفانه جذب او در حزب توده باعث انحرافش از خط نظام اسلامي و نهايتاً اعدامش شد.
دو خلبان خائن
از نكات تأسف‌برانگيز جنگ تحميلي پناهنده شدن تعدادي از خلبانان ايراني به دشمن متجاوز كشورمان يعني عراق بعثي بود. سروان احمد مرادي طالمي شايد نام‌آشناترين اين افراد خائن باشد. او خلبان جنگنده راهبردي اف- 14 موسوم به تامكت بود. تامكت‌ها در جنگ تحميلي، تعداد زيادي از جنگنده‌هاي عراقي را سرنگون كرده بودند. بنابراين پناهنده شدن مرادي خائن به همراه اف 14 خود به دشمن، ضربه حيثيتي سختي به شمار مي‌رفت. مرادي طالمي در سال 1364 به دشمن پناهنده شد.
از نكات بارز اين ماجرا، وفادار ماندن كمك خلبان مرادي خائن، يعني ستوان حسن نجفي به كشورمان ايران بود. نجفي كه به ناگاه در تله تباني مرادي طالمي با عراقي‌ها گير افتاده بود، پس از اسارت توسط نيروهاي دشمن هيچ گونه اطلاعاتي بروز نداد و پس از پايان جنگ و تبادل اسرا نيز به كشور بازگشت. اما احمد مرادي طالمي پس از اينكه اطلاعات بسياري در اختيار استخبارات عراق گذاشت، به كشور سوئيس فرستاده شد. وي نهايتاً سه ماه بعد درحالي كه براي آوردن فرزندش به مدرسه رفته بود، توسط فردي ناشناس ترور و معدوم شد.
فالكن 20، از رشت تا بغداد
علي‌اكبر محمدي نيز يكي ديگر از خائنان به وطن است. او كه خلبان هواپيمايي غيرجنگي جت فالكن- 20 بود، در تاريخ 21 مرداد 1365 يعني تقريباً يك سال پس از فرار مرادي خائن، بعد از اينكه فرودگاه رشت را با جت فالكنش به منظور انجام پرواز آموزشي ترك كرد، از خاك ايران خارج شد و با استفاده از حريم هوايي تركيه به بغداد رفت. وي نيز همچون مرادي با دريافت مبلغ كلاني پول از بعثي‌ها به اروپا فرستاده شد و در آلمان غربي سكني گزيد اما نهايتاً پنج ماه پس از خيانتش به تاريخ 23 دي 1365 در هامبورگ به دست دو فرد ناشناس كشته شد. نكته جالب توجه در خصوص اين خائن اظهارات او بود كه خود را خلبان شخصي هاشمي رفسنجاني معرفي مي‌كرد. البته همان زمان عنوان شد كه وي براي اينكه قيمتش را در نظر بعثي‌ها بالاتر ببرد، چنين اظهار خلاف واقعي كرده است. محمدي بعد از فرود در بغداد در يك كنفرانس خبري به وضوح پرده از خيانتش برداشت كه اين فيلم با عنوان «خلبان خائن جت فالكن» در فضاي مجازي موجود است.
منبع : روزنامه جوان
