دجالواره
معمولاً به آدمی كه آدم خوبی باشد می گويند چقدر تو ماهی يا نوزادی كه خوش قيافه باشد می گويند مثل يه تيكه ماه می مونه . حالا چطور وسيله ای كه افكار را سمی ، بنيان های خانواده را متزلزل و صُور قبيحه را منتشر می كند را می توان ماه ناميد؟! يا بايد شمر ناميد يا دجال يا يك چيزی در همين حوالی . در اين امر دجال را كه جايگزين ماه كنيم ، ماهواره می شود دجالواره .
می گويند چرا خشك سالی است چرا باران نمی بارد وقتی بر روی بام های خانه ها اين همه قارچ آهنی سبز كرده است آن گاه نبايد توقع داشت كه نزول رحت الهی روی اين آلات كريه سرازير شود .
در اين زمينه همه چيز برمی گردد به خانواده وپدر ومادر . مثلاً يك پسر بچه می گفت : يه شب بيدار شدم برم آب بخورم ديدم بابام شبكه هایی رو كه قفل كرده بازكرده داره خودش می بينه .
به طرف ميگن: ماهواره داری ؟ ميگه : آره .ميگن :خدای نكرده چيزای خاك برسری هم نگاه می كنی ؟ میگه : پس نه می رم يوزپلنگ نگاه می كنم خوب معلومه كه نگاه می كنم .
بعضی ها می گويند برای ما ديگه عادی شده . راست هم می گويند گناه اولش سخت است . به طور مثال وقتی با خودكار روی چادر مشكی يك خانم خط بكشی بعد ازش بپرسی خطِ كشيده شده معلوم هست در جواب می گويد نه . اما اگر بپرسی اين خطی كه كشيده شد جرم داره يا نه ميگه : بله .يا اگر لباس يك مكانيك ابتدای كار كه گريس مالی می شود اثرش معلوم می شود اما يك مدت زمانی كه می گذرد هر چقدر هم كه گريس مالی شود احساس نمی شود اما جرم دارد گناه هم همين طوراست بعد از يك مدتی عادی می شود اما اثرخودش را می گذارد.
چه جور وقتی می خواهيم يك خوراكی مثل كيك را بخوريم تاريخ انقضايش را نگاه می كنيم كه فاسد نباشد كه مبادا جسم مان بيمار نشود آن وقت روح مان مهم نيست كه بيمار و فاسد بشود خوراكي كه به خورد روحمان مي دهيم را هم بايد بي آلايش باشد.
محمودتاجيك خاوه
