بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ
خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات
واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ
و گرامى دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل
وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل
و نزدیک گردان در آن وسیله‌ام به سویت از میـان وسیله‌ها
یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین
اى آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان
شرح فرازهای دعا از زبان مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی
اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ
در شبانه‌روز برای نمازهای یومیه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسیله آنها می‌تواند به خداوند (عزوجل) بیش از پیش تقرب جوید، چرا که نمازهای نافله،
نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه‌روز می‌باشند که ضعف‌های نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق یکتا جبران می‌نمایند.
نمازهای نافله غیر از روز جمعه 34 رکعت است که 8 رکعت آن نافله ظهر و 8 رکعت آن نافله عصر و 4 رکعت آن نافله مغرب و 2 رکعت آن نافله عشا و 11 رکعت نافله شب
(که 8 رکعت آن به عنوان نافله شب و 2 رکعت شفع و یک رکعت وتر بوده) و2 رکعت نافله صبح می‌باشد که در روز جمعه نافله ظهر و عصر هر کدام 10 رکعت می‌شود.
منظور از «وفرحظی فیه من النوافل» چیست؟ همان‌طور که می‌دانیم در انجام هر کاری مخصوصاً کارهای نیک و صالح باید از طرف خداوند برای هر بنده‌ای توفیق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد،
لذا در این روز برای آنکه بتوانیم نمازهای نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره‌مند گردیم از خداوند خواستاریم که ما را در این روز از این موهبت بزرگ محروم نگرداند.
واکرمنی فیه باحضار المسائل
هر یک از ما ممکن است که امروز و لحظه‌ای که در آن نفس می‌کشیم و پلک می‌زنیم آخرین لحظات عمر ما باشد و باید بار سفر از این دنیای وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و همیشگی است سفر کنیم و آگاهیم که خداوند از ما و از هرچه که در این دنیا با هر مسئولیتی و سمتی انجام داده‌ایم سؤال و بازخواست خواهد نمود.
«ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله»؛ “هرچه که در آشکار و نهان (انجام داده‌اید) خداوند از شما محاسبه خواهد نمود” و هر کسی نتیجه اعمال خود را می‌بیند
«فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ، وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ»(زلزله ،8و7)
یعنی؛ ” کسی که به مقدار ذره‌ای کار نیک انجام داده باشد پاداشش را می‌بیند و کسی که به مقدار ذره‌ای کار زشتی انجام داده باشد کیفر آن را می‌بیند”.
با توجه به آیات و توضیح بالا در می‌یابیم منظور از “باحضار المسائل” همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگویی به بازخواست‌هایی است که از طرف ذات اقدس از انسان می‌گردد،
چرا که همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری می‌نماید، که ما از خداوند خواستاریم که در این روز ما را برای حاضر نمودن خود برای چنین روزی یاری نماید.
و قرب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل یا من لایشغله الحاح الملحین
همان طور که می‌دانیم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سؤال خواهد شد که آیا در مسیر طاعت الهی بوده‌اند یا نه که با توجه به آن در می‌یابیم شاید منظور از “وسیلتی” در این دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند می‌خواهیم که وسایل (اعضا و جوارح) ما را نزدیک خود سازد.
یعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمان بردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شیطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداری از ذات اقدس خداوند مساوی با سعادت جاودانی است، اما نافرمانی از ذات اقدس او شقاوت ابدی است.
که ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم تمام اعضا و جوارح ما را تابع دستوراتش نموده و از شیطان ملعون دور سازد.
