به نام خدا
بايدبدانيم باتشكيل دولت مهدي(عج)، جهاني آكنده از صلح و صفا و صميميت ايجاد شده و همةجهانيان از تشكيل اين دولت ابراز خوشنودي خواهند نمود و بشر به بيشترين و بهترين آرامش و پيشرفت و علم و انديشه دست پيدا خواهد كرد و اين گونه، آينده از آن مسلمانان عدالت‌گستر خواهد بود.
انتظار، شعار پايداري و بيرق ايمان به طلوع خورشيد زندگي است. طلوعي كه با درخششانوار ايزدي، پرده‌هاي تيرة ستم و نوميدي، از هم دريده شده، و جهاني آكنده از داد ودادگري و روزگار طلايي ارزش‌هاي جاويد بشري پديدار خواهد شد. بديهي است كه چنينانتظاري، شورآور، اميدبخش و تحرك آفرين باشد. منتظران ظهور مهدي(عج) با آرزويبرپايي عدالت در گستردة گيتي، در انتظاري هوشيارانه، با تهذيب نفس خود و با تزكيةجامعه در فراهم آمدن قيام «مهدي موعود» تلاشي سترگ و با صلابت در پيشگرفته‌اند.منتظران مهدي، در انتظار ظهور «قائم» به «قيام انفسي» و «قيام آفاقي» مي‌پردازند و ابتدا بر اساس آنچه از بزرگان توشه گرفته‌اند، در انتظار «مصلح» سعيمي‌كنند خود، «صالح» باشند و لذا در تهذيب نفس خود، همتي وافر دارند تا خود را براساس احكام حيات‌بخش اسلام تربيت نمايند. در نتيجه وقتي در «قيام انفسي» خود بهپيروزي رسيدند و خود را شايستة الزام ركاب پيشواي «قائم» خود ديدند، آن‌گاه در «قيام آفاقي» با به دوش كشيدن پرچم پايداري و بيداري، در خط حماسه‌ها به راهافتاده؛ سلاح بر كف گرفته، هر لحظه گوش به نداي آن منادي آسماني مي‌مانند تا ظهوردولت يار را نويد دهد. آنان با دل‌هايي استوار، با انديشه‌هايي روشن و عقلي كامل وبا چهره‌هايي نوراني، هماره چشم در راهند و هر صبح و شام، تعجيل در ظهورش را ازخداوند درخواست مي‌كنند.
آماده‌باش دائم
اين انتظار عظيم و شكوهمند،ابعاد گوناگوني دارد: بعد پارسايي، بعد تقيد مكتبي و بعد آمادگي نظامي1 كه از اهميتخاصي برخوردار است.بنابراين بحث ما در اين گفتار، بيشتر بر روي آمادگي نظاميمنتظران متمركز مي‌باشد. چون ابعاد ديگر را بسياري از بزرگان و شيفتگان حضرتمهدي(ع) مطرح كرده و بر آمادگي‌هاي معنوي منتظران، به طور جدّي تأكيد نمودهاند. بدين ترتيب ما، مرحلة نهايي آمادگي‌هاي منتظران را مطرح كرده و يقين داريم كهمنتظران با ايجاد معنويات لازم، خود را شايستة برخورداري از پيشرفته‌ترين تشكيلات وسلاح‌هاي نظامي نمودهاند، چرا كه فرد صالح، مي‌داند كه كاربرد سلاح نظامي، دردفاع از مظلومان تاريخ و براي ايجاد عدالت اجتماعي است.اينك منتظران ظهور دولت يار،هميشه خود را آمادة استقبال از موكب همايوني دلدار خود مي‌بينند، و در حقيقت در يكآماده‌باش دائم به سر مي‌برند. اينان منتظر قيامي بزرگ و حركتي عظيم در جهانِ آكندهاز ظلم بيدار و تاريكي‌ها و سردي‌ها هستند، تا به يمن اين قيام، سپيده دميده و طلوعفجر، آفاق را بشكافد و خورشيد رهايي سر زند.
بديهي است قيامي كه برايبرپايي عدالت در جامعه‌اي آكنده از بي‌عدالتي، انجام خواهد گرفت، رودررويي‌هايي باجبهة كفر و باطل خواهد داشت.لذا آماده‌باش براي چنين انقلابي جهاني، به آمادگي قويو پرصلابتي نياز دارد. همان گونه كه در احاديث خوانده‌ايم:
«وي نبردمسلحانة خود را تا نابودي و اضمحلال كامل حكومت‌هاي جابر دنبال مي‌كند.» و البته «به وسيلة مبارزان و همچنين ترسي كه خداوند در دل دشمنان ايجاد مي‌كند ياريمي‌شود.» در نتيجه «به هيچ سرزميني روي نمي‌آورد مگر آنكه پرچم اسلام در آنجا بهاهتزاز درآيد.»2
بنابراين مسلمانان بر اساس تعليمات پيشوايان خود، هميشه برآمادگي نظامي و تقويت نيروي سلحشوري خويش، اقدام مي‌كنند تا به هنگام طلوع طليعةحق، به صف پيكارگران ركاب مهدي(ع) بپيوندند و در آن نبرد بزرگ حق و باطل، حماسهآفرينند و حضوري فعال داشته باشند.
در روايات «انتظار» دستوري انقلابي ازرئيس مذهب شيعه، امام جعفر صادق(ع)، به «منتظران» صادر گرديده كه هميشه چون منشوريآسماني، بر پرچم سپاه آنان تحرير شده است. اين دستور فرماندهي، سلحشوران منتظر رابه آماده‌باش دائمي و نيرومند و مسلح بودن فرا مي‌خواند:
بايد هر يك از شمابراي خروج قائم اسلحه تهيه كند، اگر چه يك نيزه.3 به همين دليل، مي‌بينيم در گذشته،شيعيان به اين امر توجه بيشتري داشته‌اند و هر كدام سلاحي تهيه مي‌كردند و خود راآمادة شركت در استقرار عدل بزرگ مي‌نمودند. اين مطلب قابل توجه است كه انتظار فرج،از مقولة گفتار نيست، بلكه انتظاري عملي، با ايماني محكم و خروشي در برابر ستم، وبيداد و غريوي در آفاق است:
1. قاسم‌بن زكريا مي‌گويد: من در خانه عبّادبنيعقوب رواجني (م.250 ق)، شمشير به ديوار آويخته‌اي ديدم. پرسيدم: اين براي كيست؟ اوگفت: اين را آماده كرده‌ام تا با آن در ركاب حضرت مهدي(عج) بجنگم.4
ايندقيقاً، اجراي دستور فرماندهي شيعه ـ امام جعفر صادق(ع) ـ است. در فرازي از زيارت «سرداب مقدس» آمده است:
أللّهم كما جعلت قلبي بذكره معموراً، فاجعل سلاحيبنصرته مشهوراً.
خداوندا! همچنان‌كه دل مرا، با ياد حجّت خود، مهدي، آباد وزنده ساختي، سلاح مرا نيز در راه ياري او آماده و آخته ساز!
و در ادامةزيارت، از خدا درخواست مي‌كنيم كه:
اگر چنان شد كه مرگ، مرا از درك حضورمهدي(ع) محروم ساخت، خدايا! تو مرا به هنگام ظهور او، زنده كن تا از گور خويش سر برآورم، و كفن بر بندم و در ركاب او جنگ كنم.5
مي‌بينيم كه در اين زيارت نيزاز «سلاح مشهور» (شمشير آخته) و جنگ در ركاب مهدي سخن مي‌رود و اين به معنايآماده‌باش دائمي منتظران دولت مهدوي است.
2. ابن بطوطه در سفرنامة خود، ذيلعنوان «ندبة شيعيان حلّه براي امام زمان» آورده است كه:
در نزديكي بازار بزرگشهر، مسجدي قرار دارد كه بر در آن پردة حريري آويزان است و آنجا را مسجدصاحب‌الزمان مي‌خوانند. شب‌ها پس از نماز، صد نفر مرد مسلح با شمشيرهاي آويخته اسبييا استري را گرفته و به سوي همان مسجد روانه مي‌شوند. ساير مردم از طرفين اين دستهحركت مي‌كنند و چون به مسجد مي‌رسند در برابر در ايستاده، آواز مي‌دهند كه: «بسم‌الله اي صاحب الزمان بسم‌الله! بيرون آي كه تباهي روي زمين را فرا گرفته و ستمفراوان گشته، وقت آن است كه برآيي تا خدا به وسيلة تو حق را از باطل جدا كند.»6
3. ياقوت حموي، مورخ معروف قرن هفتم هجري مي‌نويسد: در سال‌هاي نخست تسلطمغولان بر ايران، مردم شهر كاشان، هر روز هنگام سپده‌دم، از دروازه خارج مي‌شدند واسب زين كرده‌اي را يدك مي‌بردند، تا حضرت مهدي(ع) در صورت ظهور بر آن اسب سوارشوند.7
4. «قزويني» در كتاب اخبار العباد و آثار البلاد نوشته:
شيعيانقم و كاشان هر صبح جمعه مسلّح و مجهز با اسبان سواري از شهر بيرون مي‌آيند و دربيابان، حالت انتظار دارند كه مهدي موعود(ع) بيايد و اينان در ركابش باشند، وقتمي‌گذرد و اينان برمي‌گردند اما با تأسف مي‌گويند: اين جمعه هم نيامد.8
5. در زمان فرمانروايي سربداران نيز نظير همين عمل در شهر سبزوار معمول بوده است بهطوري كه ميرخواند در روضة الصفا مي‌نويسد: «هر بامداد و شب، به انتظار صاحبالزمان(ع) اسب كشيدندي.9»
آري، مهدي طلبان، اين شيعيان بيداردل و هوشيار،هميشه آماده بودند و عملاً آمادگي خود را ابراز مي‌نمودند. شمشير خود را آماده كردهو مسلحانه منتظر ظهور امام زمان، ارواحنا فداه بوده‌اند.البته اين اعلام آمادگي‌هادر تاريخ منتظران نيز مشاهده مي‌شود:
1. مرحوم آيت‌الله سيد حسين صدر (1354ـ 1272 ق) ضمن شرح حال سيد رضا موسوي آملي مي‌نويسد: «من كسي را نديدم كه بيشتر از اوياد حضرت صاحبالزمان بكند. در نزد او شمشيري بود كه آن‌را خريداري كرده بود تا باآن جهاد كند».10
2. مرحوم آيت‌الله سيد محمد طاهر شيرازي
(م 1345 ق) روزي كه در شيراز چشم از جهان فرو بست، سه قبضه شمشير داشت: يكي بزرگ و دو شمشيرمتوسط، كه اولي را براي خود و آن دو را جهت دو فرزندش گذارده بود. به اين اميد كهبه هنگام ظهور و فرج بقيةالله با آن شمشير در ركاب حضرتش با دشمنان خدا به ستيز وجنگ بپردازد.11
3. در خانة مرحوم آيت‌الله سيد صادق آل محمد اولين امامجمعة اهر (م 1364.ش)، شمشيري بر بالاي طاق كتابخانه‌اي آويزان بود. از بعضي بزرگانمنطقه و منسوبين آن مرحوم، شنيدم كه مرحوم حضرت آيت‌الله آل محمد نيز در اجرايدستور تعليمي امام صادق(ع)، اين شمشير را هميشه در خانه داشتند تا به هنگام ظهورآقا اما زمان (عج) بتوانند در ركاب معظم‌له قرار گيرند.»
هر چند بعضي‌‌ها،اين نوع سلاح و حركت‌هاي حماسي و تجهيز اسب و شمشير را نوعي كار نمادين و تمثيليمي‌دانند، امّا اين نوع كارها خود، تأثيري بسزا در زندهنگه داشتن اعتقاد به انتظارو يادآوري دعا و تلاش براي تعجيل فرج و ظهور حضرت مهدي(ع) داشته است و انقلاب‌هايمختلف شيعيان در طول تاريخ، اين را ثابت كرد كه همة آن كارها، نمادين و تمثيل نبودهاست و در موقع خود، همان سلاح‌ها و اسب‌ها، در حركت‌هاي انقلابي شيعه، حماسهآفريده‌اند.
فرمايش حضرت امام خميني(ره) به جوانان بسيجي كه فرمود: من در 17 سالگي تفنگ داشتم»، تأييدكنندة امر است كه مسلمان بايد هميشه آماده باشد و خودرا در مقابل دشمنان تجهيز نمايد. كه البته امروزه، با ايجاد حكومت اسلامي، امرتهيه و آموزش سلاح بر عهدة حكومت مي‌باشد و سپاس خداي را كه به خوبي انجاممي‌گيرد.
در «زيارت اربعين» مي‌خوانيم:
و نصرتي لكم معدّة…
ايپيشوايان دين! من هميشه آماده ياري شما هستم.
و اين ابراز صريح آماده بودنمسلمانان است و اين آمادگي قطعاً بايد با كردار باشد و شيعه در اين آمادگي، حتماًبايد قدرت دفاعي خود را بيشتر نمايد.
همچنين در «زيارت جامعه» مي‌خوانيم:
سلمٌ لمن سالمكم، و حربٌ لمن حاربكم.
اي پيشوايان دين! من در برابر هر كسكه با شما از در اطاعت و تسليم درآمده، در سلم و آشتي هستم، و در برابر هر كس كه باشما جنگيده است، در حال جنگم!
اين شعارهاي شورآور و حماسه‌ساز، تفسير حقيقياقدام براي آمادگي نظامي منتظران مهدي(ع) است. اين است كه بايد مسئله آمادگي و «تمرين نظامي» را جدّي گرفت. بايد اين امر را مهم دانست، خصوصاً در جهان امروز كهظالمان با توسل به زور و خشونت و زرّادخانه‌هاي خود، به فكر مقابله جدي با مسلمانانمي‌باشند و مي‌خواهند با قدرت توپ و تفنگ، و بمب و موشك، صداي عدالت‌خواهي وعدالت‌گستري را در گلو خفه نمايند. لذا بايد عدالت‌خواهان و عدالت‌‌گستران، بيشتراز قلدران و ظالمان، مجهز و مسلح به پيشرفته‌ترين سلاح‌هاي نظامي باشند تا با آن‌هادر دل ستمگران، رعب و وحشت ايجاد كنند و از تهديد و تحقير آنان بشريت، جلوگيرينمايند.
امروز ما خوشحاليم كه با پيروزي انقلاب اسلامي، اين امر ـ آمادگيدفاعي ـ در بين اكثريت مردم عملي شده و با همت تشكل مقدس بسيج سپاه پاسداران انقلاباسلامي ميليون‌ها نفر با آموزش‌هاي نظامي به جبهة «منتظران آماده» پيوسته‌اند وهميشه آماده در سنگر مبارزه با ذلت‌پذيري و استعمارزدگي، به فراهم نمودن مقدماتتشكيل حكومت حضرت مهدي (عج) مبادرت مي‌ورزند و نهادهاي نظام اسلامي با ايجادبسترهاي مناسب براي تربيت منتظران مهدي(عج) در تمام ابعاد، برنامه‌ريزي مي‌كنند. ليكن بايد دانست كه آمادگي نظامي ما، فقط و فقط به خاطر دفاع از مظلومان و مستضعفاندر قبال زورگويان و ستمگران مي‌باشد و دولت مقتدر مهدوي نيز براي رفاه حال بشريت ونجات عدالت و آزادي از چنگ ظالمان، دست به اسلحه مي‌برد و بر اساس نص صريح قرآنكريم، مسلمانان با يكديگر مهربان و با كافران، برخوردي شديد دارند:
محمدرسول‌الله و الذين معه أشدّاء علي‌الكفار رحماء بينهم.12
محمد پيامبر خداست؛ وكساني كه با اويند، بر كافران [و] با همديگر مهربانند.
بالاتر اين‌كه، بايدبدانيم باتشكيل دولت مهدي(عج)، جهاني آكنده از صلح و صفا و صميميت ايجاد شده و همةجهانيان از تشكيل اين دولت ابراز خوشنودي خواهند نمود و بشر به بيشترين و بهترينآرامش و پيشرفت و علم و انديشه دست پيدا خواهد كرد و اين گونه، آينده از آنمسلمانان عدالت‌گستر خواهد بود.
منبع: ماهنامه موعود شماره 76
پي‌نوشت‌ها:
1. حكيمي، محمدرضا، خورشيد مغرب، صص 270 تا 273.
2. پايان شب سيه، ص 15.
3. حكيمي، همان، ص 274، به نقل از بحارالانوار ج 52، ص 366.
4. حقوق فراموش شدة امام زمان، ص 43.
5. محدث قمي، مفاتيح الجنان فصل «زيارت‌هاي حضرت صاحب الامر(ع)».
6. كريمي جهرمي، علي، مهدي، مقتداي مسيح، ص 139.
7. نهضت سربداران خراسان، ص 15 و 16.
8. حقوق فراموش شده امام زمان، ص 44.
9. ويژه‌نامة شمس ولايت، سال 1379، ص 103.
10. حقوق فراموش شده امامزمان، ص 44.
11. همان، ص 45.
12. سوره فتح (48) آيه 29.
برگرفته از سايت :المهدويه
