به نام خدا
مريم فرهانيان یکی از 18 خواهر امدادگر داوطلب بود كه در سالهای اولیه دفاع مقدس در بیمارستانهای منطقه به مداوای مجروحان پرداخت و سرانجام مردادماه 63 با شلیک خمپاره دشمن به فیض شهادت رسید.
شهیده مریم فرهانیان نماد زن مجاهدایرانی است که در سن 14 سالگی دارای بلوغ سیاسی بالایی بود و با درک صحیح از وضعیت حاکم بر کشور و نیز ماهیت استکبار جهانی وامپریالیسم،مبارزات خود را علیه ظلم های رژیم پهلوی آغاز کرد.
وی در 24 دی ماه سال 1342 در آبادان در خانواده‌ای متوسط و مذهبی به دنیا آمد و در 14 سالگی با كمك برادر رشيد خود «شهيد مهدي فرهانيان» خود را مجهز به سلاح معرفت و بصيرت الهي كرد.
اين شهيده بزرگوار با اوج‌گيري مبارزات مردم در جريان انقلاب اسلامي در تظاهرات و راهپيمايي‌هاي مردمي عليه حكومت شاهنشاهي شركت كرد و با پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي و تشكيل سپاه پاسداران به جمع اين خیل عاشق پيوست و دوره‌هاي آموزشي را با موفقيت به پايان رساند.و با آغاز جنگ تحمیلی درشهر آبادان را ترک نکرد و دوشادوش براردان رزمنده به دفاع ازخاک کشورش پرداخت.
شهيده مريم فرهانيان درسن 17 سالگی در بيمارستان امام خميني (ره) آبادان مشغول امداد‌گري شد و به مدت سه سال به كار امدادگری و پرستاری از مجروحین جنگ در بیمارستان های مختلف آبادان ادامه داد که در این مدت یك بار به شدت زخمی شد و به اجبار در بیمارستان بستری شد.
وی کسی بود که زینب وار از برادران رزمنده مجروح پرستاری می کرد.
این شهیده بزرگوار در غروب سیزدهم مرداد ماه سال 1363 در حالی كه همراه با دو تن از خواهران همكار خود بر مزار شهیدی كه بنا به وصیت مادر شهید كه از آنان قول گرفته بود هر سال به جای او بر سر مزار پسر شهیدش حاضر شوند، در حالی كه راهی بهشت زهرا شده بودند مورد اصابت تركش خمپاره دشمن بعثی قرار گرفتند و دو خواهر همراه او زخمی شدند و مریم به فیض شهادت نایل شد.
وی در عملیات هایی مانند: شكست محاصره آبادان و آزادي خرمشهر و بسياري از عمليات‌هاي ديگر فعاليت چشمگيري داشت تا بالاخره بر اثر متوقف شدن عمليات پس از آزادي خرمشهر به‌منظور رسيدگي به خانواده شهدا در واحد فرهنگي بنياد شهيد آبادان مشغول فعاليت شد.
مريم فرهانيان یکی از 18 نفر خواهران، امدادگران داوطلب بود كه در زمان جنگ در بيمارستان طالقاني آبادان در قسمتهاي مختلف، خالصانه خدمت كرد وی در تمام مدت عمر گرانبهایش با بيداري و هوشیاری سیاسی، دینی زندگی کرد رفتار و منش این شهیده الگوی زن مسلمان ایرانیست.
وصیتنامه شهیده مریم فرهانیان
وصیتم را با نام خدا، این بزرگ ترین بزرگتر ها، آن یگانه مطلق، این فریادرس مستضعفان، این در هم کوبنده کاخ ستمگران و یزیدیان، این منجی حق و عدالت، این فرستاده قرآن، این شنونده غم ها، این مشگل گشای دردها و… شروع می کنم.
اول از همه چیز از انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی به اندازه فهم خودم و وظایفم که بر دوش دارم بگویم، انقلابی که با دادن خون هزاران شهید و هزاران معلول به اولین مرحله پیروزی خود رسید. انقلابی که مردم در آن، اسلام را، این کامل ترین دین را مبنای کار خود قرار دادن و از آن الهام گرفتند و وحدتی را که بدست آورده بودند، با توجه به دین اسلام و رهبری قاطع امام آن را حفظ کردند.
قدر این رهبری را بدانید و همواره پشت سر او باشید. از امام پیروی کنید. به پیام ها و فرمان ها و دستورات اسلامی امام توجه کنید و سعی کنید که از هر کلمه امام درس بگیرید.
امام را تنها نگذارید. این هوای نفس را که امام از آن صحبت و سعی می کند که آن را از وجود ما بزداید، شما هم سعی کنید که در این راه موفق شوید. سعی کنید که خود را بشناسید که اگر خود را بشناسید خدا را شناخته اید. در هیچ کاری خدا را از یاد نبرید و همواره به یاد خدا باشید و با هم به مهربانی رفتار کنید.
امام زمان را از یاد نبرید. همواره در فکر امام زمان باشید. همواره در راه اسلام باشید و برای تحقق بخشیدن به آرمان اسلام بکوشید و به قدرت الهی توجه داشته باشید که بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست. هیچ وقت قدرت خدا را از یاد نبرد و سعی کنید که هر چه بهتر تزکیه نفس کنید. چیزی را که امام این قدر درباره اش تکیه می کنند که تزکیه نفس کنید و در بین خطراتی که ما را تهدید می کنند، هیچ خطری بالاتر از این نفس نیست که گاه انسان را به انحراف می کشاند و خود انسان متوجه نمی شود، قرآن بخوانید، زیرا قرآن تمام دستورات زندگی را به شما می گوید. نهج البلاغه و صحیفه سجادیه هم همین طور.
مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهید شدم، اصلا ناراحت نباش. ما همه امانت هستیم و از دنیا می رویم، زیرا این دنیا آزمایشگاهی است که خداوند بندگان خود را در آن، مورد آزمایش قرار می دهد. این ما هستیم که باید سعی کنیم و از این امتحان که بالاترین امتحان هاست سربلند بیرون بیاییم و در قیامت پیش خدا سر افکنده نباشیم.
یادم هست که در آخرین جلسه گفتگویی که با برادر شهیدم داشتم ، درباره معاد برایم صحبت می کرد و می گفت، در فکر آخرت باشید و بعد از این جلسه بود که مقام شهادت را بدست آورد. از صمیم قلب به او تبریک می گویم و از خدا می خواهم صداقتی همانند شهیدان به من عطا کند و سعادت این را بدهد که تنها و تنها در راه او قدم برداریم و برای رضای او کار کنیم. شهید کسی است که به آخرین مرحله کمال خود رسیده است و راهش را با آگاهی، ایمان و خلوص می پیماید و همیشه پیروز و جاوید است.
به ولایت فقیه ارج بنهیم و بدانیم که الان امام خمینی بر ما ولایت دارد و بداینم تنها در این صورت ، در دنیا و آخرت موفق می شویم که با همدیگر صمیمی باشیم. یار و رفیق همدیگر باشیم و با دشمن مقابله کنیم. چه دشمنانی که در درون ما هستند، چه دشمنان بیرونی. من هم مانند برادر شهیدم (مهدی) هر چه یادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهی هست، به بزرگی خودتان ببخشید.
و السلم علیکم و رحمت الله و برکاته
برگرفته از : جهان نیوز
