رفتار حاجی ایرانی
رفتار حاجى ايرانى بايد نشاندهندهى همهى خصوصياتى باشد كه در حج وظيفهى مسلمانهاست و بر دوش مسلمانها تكليف است. از جهت معنوى: تضرع، توسل، توجه، انس با قرآن، ذكراللَّه، دلها را نزديك كردن به خدا، خود را معنوى كردن و نورانى كردن و با دستاورد معنوى به خانه برگشتن. از جهت اجتماعى، از جهت سياسى: همكارى با دنياى اسلام
بيانات در ديدار كارگزاران حج ۱۳۸۹/۰۷/۱۷
حذف هزینه های زائد
کسانى كه حج مشرف ميشوند – در درجهى اول زائر ايرانى كه همسايه است، نزديك است، شاهد مشكلات آنهاست – ميتوانند خيلى از اين هزينههاى زائد و غير لازم را حذف كنند، به قيمت غمگسارى از يك برادر يا خواهر مسلمان در پاكستان؛ اينها پيش خداى متعال خيلى اجر دارد؛ اين يك تمرين است، يك تجربه است؛ بعد هم زوار و حجاج و بقيهى كشورهاى اسلامى؛ اين پيام را به آنها هم بدهيد، آنها را هم به اين معنا تشويق و ترغيب كنيد.
بيانات در ديدار كارگزاران حج ۱۳۸۹/۰۷/۱۷
بازارگردی…
من با سوغاتى خريدن مخالف نيستم، اما با اين بازارگردىها چرا؛ خيلى بد است. يك عدهاى عطش بازارگردى دارند؛ اينها ملت شما را، مردم شما را سبك ميكند؛ حيف است. ميروند يك جنسهائى را مي خرند، غالباً هم جنسهاى بىكيفيت از كشورهاى دوردستِ سودجو كه با همان كمپانىهاى داخل آن كشور ميزبان بندوبست دارند. براى حجاج جنس بدلى و بىكيفيت درست مي كنند مىآورند توى اين بازارها مي ريزند، شما هم مي رويد اين ارز خودتان را و عِرض خودتان را ميريزيد براى اينكه اين كالاهاى بىكيفيت را خريدارى كنيد. امروز در كشور ما خوشبختانه كالاهاى داخلى با كيفيت خوب، متنوع، زيبا، ساختهشدهى دست كارگر ايرانى – برادر خودتان – فراوان است. بعضىها قبل از اينكه سفر مكه بروند، سوغاتىهاى سفر را در اينجا ميخرند – كار خوبى است – نگه ميدارند؛ بعد كه برگشتند، همان هائى را كه در بازار شهر خودشان تهيه كردهاند، به عنوان سوغاتى مي دهند. هديهى سفر است ديگر، خوب است. اين كار، خيلى كار خوبى است.
بعضىها به عنوان چيز متبرك، از آنجا سوغاتى مىآورند؛ تبركى ندارد. اين جانمازهائى كه در سنندج و كردستانِ خودمان ميبافند، بمراتب از جانمازهائى كه از آنجا مىآورند، بهتر است. برادر خودتان را تقويت كنيد، ساخت دست او را كه هم زيباتر است، هم بهتر است، بخريد و اين را به عنوان سوغاتى بدهيد. اين را آنجا ببريد و به افرادى كه دوست داريد، سوغاتى بدهيد. همهى اجناس خودمان همين طور است؛ حالا من جانماز را مثال زدم كه مقدسترين است. اينها را رعايت كنيد.
ما در اسلام همه چيز داريم. نظام اسلامى در درون خود همه چيز دارد. اين كالاى مادى است، كالاى معنوى هم داريم. معارف ما، درس ما، قرآن ما، سنت ما، احاديث ائمهى اطهار (عليهمالسّلام)، اينها همه، سرمايههاى ماست. اگر چنانچه به اين سرمايهها توجه كنيم، از آنها استفاده كنيم، خودمان را از آنها محروم نكنيم، پيش ميرويم؛ «ان احسنتم احسنتم لأنفسكم»؛ اگر به دست خودمان خود را محروم كرديم، «و ان اسأتم فلها». «و من اوفى بما عاهد عليه الله»؛ اگر چنانچه به آنچه با خدا معاهده كرديم، عمل كرديم، «فسيؤتيه اجرا عظيما»؛ اگر چنانچه نه، آنچه را كه با خداى متعال معاهده كرديم و قرارداد گذاشتيم، شكستيم، «فمن نكث فانّما ينكث على نفسه»، عليه خودمان كار كردهايم.
بيانات در ديدار كارگزاران حج ۱۳۹۰/۰۷/۱۱
حيف است كه انسان در مكهى مكرمه يا مدينهى منوره، در مجاورت مرقد پيامبر اعظم (صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم) و مراقد ائمهى هدى (سلام اللَّه عليهم اجمعين) و مرقد بزرگان صحابه و شهداى احد و بقيهى بزرگانى كه در تاريخ مثل خورشيد ميدرخشند، باشد و به جاى توجه و تذكر، به فكر دنيا باشد؛ آن هم دنياى حقير، دنياى شخصى؛ اين بازارگردىها و سر زدن به اين گوشه و آن گوشه براى كارهاى كمارزشى كه در طول زندگى متأسفانه ما به آنها مشغوليم؛ در آن قطعهى زمانىِ اكسيرى كه هر دقيقهاش، هر ساعتش آنقدر ارزش دارد و آنقدر فرصت است – هر مثقالى از اين مايع اينقدر عظمت دارد – اين را ما صرف كنيم براى همين كارهاى روزمرهى كمارزشى كه تو بازارهاى شهر خودمان و در هر نقطهاى هم آن را انجام ميدهيم؛ يا بقيهى سرگرمىهاى بيجا. اين اولين نقطه است. در مكه و مدينه به فكر توشه گرفتن باشيم، به فكر افزودن بر سرمايهى ايمان خود، معنويت خود، تذكر خود، خشوع خود در مقابل پروردگار باشيم. اين اولين قدم است.
بيانات در ديدار كارگزاران حج ۱۳۸۹/۰۷/۱۷
حفظ وحدت
حاجىاى كه در مسجدالحرام يا مسجدالنبى، يا در بقيع، يا در زيارت شهداى احد و امثال اينها – در منا، در عرفات – رفتارش رفتار انسان مؤدب به آداب اسلامى است؛ رفتار انسانى است كه مرباى به تربيت قرآنى است؛ اهل خشوع است، اهل تواضع است، اهل محبت است، اهل اهانت به اين و آن نيست، اهل جمع است، نه اهل تفرقه. اينقدر ما در روايات در ثواب شركت در نماز جماعت اهل سنت در زمان ائمه (عليهم السّلام) داريم كه روايت دارد كه در مسجدالحرام پشت سر اينها نماز بخوانيد، مثل اينكه پشت سر پيغمبر نماز خواندهايد. اين معنايش چيست؟ معلوم است كه امام صادق نماز آن امام جماعت را با نماز پيامبر مقايسه نميكند. مقايسه با نماز يك پيرو خودش هم نميكند، اما ميگويد پشت سر او نماز بخوانيد. اين يعنى چه؟ اين نمايش وحدت است. عملاً وحدت را نشان بدهيد. روى همين فكر بود كه امام بزرگوار ما (كه رضوان خدا بر او باد) – آن مرد بيدار، آگاه – به همهى ماها، همهى حاجىهاى ايرانى، توصيه كرد كه در نماز جماعتها در مسجدالحرام، در مسجدالنبى شركت كنيد؛ در اين اجتماعات حضور داشته باشيد، كه يكى از مصاديقش اين است. اينجور نباشد كه وقت نماز جماعت كه همه مشغول نمازند، چشم كسى بيفتد به يك زائر ايرانى كه مشغول حمل بار – حمل وزر – به سمت مسافرخانهى خود هست. اينها چيزهائى است كه مضر است. رفتار مؤدب به آداب اسلامى، يكى از بالاترين چيزهاست. شما زبان هم بلد نباشيد، تماس هم نگيريد، همين قدر كه معلوم است كه شما زائر ايرانى هستيد و اين رفتار را داريد؛ مؤدبيد، محترميد، نظيفيد، اهل دعائيد، اهل ذكريد – اين دعاى كميلى كه بحمداللَّه سالهاست باب شده است – بزرگترين تبليغ همينهاست. اين از بسيارى از تبليغها مهمتر است. اين جمعيتِ عظيم مؤمن مىنشينند پيش خداى متعال تضرع ميكنند، استغفار ميكنند، اشك ميريزند؛ اين ميشود تبليغ.
بيانات در ديدار كارگزاران و دستاندركاران حج ۱۳۸۸/۰۸/۰۴
همدلی
در بخش اول كه برگزارى عمومى و بينالمللى و متعلق به دنياى اسلام و امت اسلامى است، يك وظائفى را حاجى ايرانى دارد؛ رفتار خوب نشان بدهد، برادرى نشان بدهد، همدلى نشان بدهد، از پيوند اسلامى ميان خود و ديگر ملتها براى نزديكتر شدن دلها استفاده كند؛ اينها جزو وظائف است؛ درست نقطهى مقابل آن چيزى كه امروز دشمنان اسلام و مسلمين ميخواهند. دشمنان اسلام و مسلمين ميخواهند امت اسلام يكپارچه نباشد؛ چون اگر يكپارچه شد، قوى ميشود، مقتدر ميشود، در ميدانهاى گوناگون هويتيابى ميكند؛ آن وقت كار براى مستكبران جهانى سخت خواهد شد. لذا ميخواهند جدا كنند. اختلافات مذهبى را راه مىاندازند، اختلافات قومى را راه مىاندازند، ناسيوناليسمهاى افراطى را در بين ملتها به جريان مىاندازند؛ اين فارس است، اين عرب است، اين ترك است، اين پاكستانى است، اين كجائى است، اين شيعه است، اين سنى است؛ اين اختلافات را هى برجسته ميكنند، هى درشت ميكنند، براى اينكه بين ما ديوار ايجاد كنند، براى اينكه دو نفرِ ما را به يكديگر بدبين كنند تا ما با هم نباشيم، دستهامان در هم گره نشود و يك حركت عظيم به وجود نيايد.
بيانات در ديدار كارگزاران حج۱۳۹۰/۰۷/۱۱
ارتباط برقرار کنید
ارتباط برقرار كنيد، حرف بزنيد، خبر بدهيد، خبر بگيريد، روحيه بدهيد، روحيه بگيريد؛ حقايقى را كه دربارهى استكبار، مستكبرين، معاندين، مخالفين ميدانيد – شما سى سال تجربه داريد – براى آن برادرانى كه تازه وارد اين ميدان شدهاند، تشريح كنيد. آنهائى هم كه توانائى تبيين و بيان و اين چيزها ندارند، با رفتارِ خودشان مردم را دعوت كنند؛ «كونوا دعاة النّاس بغير السنتكم».(3) مردم را با زبان هم ميشود دعوت كرد، اما دعوت قوىتر و بهتر، با عمل است. ادبتان، احترامتان، دلبستگى نشان دادنتان به حقايق حج، اينها رفتارهاى جمعى و عمومى است براى بهتر برگزار كردن اين واقعهى بينالملل اسلامى.
بيانات در ديدار كارگزاران حج۱۳۹۰/۰۷/۱۱
کشورتان را سربلند کنید
كشور خودتان را هم – كه ايران عزيز و سربلند است – در اين سفر سربلند كنيد. حاجى ايرانى با رفتار خود ميتواند كشور خود را، تاريخ خود را، انقلاب خود را، نظام جمهورى اسلامى خود را در چشم مردم دنيا – كه آنجا همه از جاهاى مختلف جمعند – شيرين و عزيز كند. عكسش هم ميشود. ميشود برويم آنجا با كارهاى بد، نامناسب و سبك، كشورمان را سبك كنيم، ملتمان را سبك كنيم. چاپ
بيانات در ديدار كارگزاران حج۱۳۹۰/۰۷/۱۱