تقوا
ما ضربه و شكست را بر امريكا و استكبار وارد كرديم. امام(ره) اين بذر را پاشيد. چه كار مىتوانند بكنند؟ براى همين است كه استكبار، در مقابل ملت ايران، دستپاچه است.
هرجايى كه ما نمايشى از تقوا ديديم، همين اثر را هم ديديم. فتوحات ميدان جنگ، همين‌طور بود. خرمشهر، با تقوا به دست آمد. به وسيله‌ى تقوا و اتكال به خدا بود كه دشمن در جنگ هشت‌ساله شكست خورد. هيچ شكستى، فضاحتبارتر از شكستى كه دشمن در جنگ هشت‌ساله خورد، نيست. اينها، مبالغه نيست.
بارها اين نكته را عرض كرده‌ايم كه اگر شرق و غرب، اروپا و ناتو و ورشو، ارتجاع منطقه و همه و همه، پول و سلاح و تبليغات بريزند، براى اين‌كه يك قسمت از كشور را جدا كنند، يا دولت را ساقط نمايند، يا جمهورى اسلامى را از بين ببرند و بعد از هشت سال نتوانند، اين بزرگترين شكست آنهاست. ما با تقوا توانستيم اين پيروزى را به دست بياوريم؛ بعد از اين هم همين‌طور است. امام(رضوان‌اللَّه‌‌تعالى عليه)، براى ما آيت تقوا بود. هرچه موفقيت در كار اين انقلاب بود، در درجه‌ى اول، ناشى از تقواى قلبى آن رهبر و پيشوا و مجسمه‌ى تقوا بود
آن روزى كه دنيا دو قطب بود و اين دو قطب، دست به دست هم دادند و با استفاده از نيروى سلاح و پول و تبليغاتشان، حتّى نيروهاى انسانى و اطلاعاتى و ماهوارههاشان و غيره، همه بر ضد ملت ايران و عليه جهتگيرى اين ملت بزرگ و مسلمان هماهنگ شدند و اين هماهنگى را در جبههى جنگ عراق عليه ايران متمركز كردند، ناكام ماندند. آن روز ملت ايران، در كشمكش جنگ و در زير فشارهاى گوناگون، عقبنشينى نكردند.
سخنرانى در ديدار با جمع كثيرى از علما، روحانيون، مسؤولان و اقشار مختلف مردم استان خراسان، در سالروز ولادت امام رضا(ع) ،1369/03/15
ابزاری در دست طاغوت
يادتان است كه در جنگ تحميلى، وقتى بچه‌هاى ما مى‌رفتند سنگرهاى دشمن را مى‌گرفتند و آنها را اسير مى‌كردند و به داخل سنگر مى‌آوردند، وقتى جيبهايشان را مى‌گشتند، مهر و تسبيح پيدا مى‌كردند! آنها جوانان مسلمان شيعه‌ى عراقى بودند كه مهر و تسبيح در جيبشان بود؛ اما طاغوت و شيطان از آنها استفاده مى‌كرد. اين دست مسلمان تا وقتى ارزش دارد و دست مسلمان است، كه به اراده‌ى خدا حركت كند. اگر اين دست به اراده‌ى شيطان حركت كرد، همان دستى مى‌شود كه بايد قطعش كرد.
بيانات در ديدار اقشار مختلف مردم،1370/01/26
تفاوت دفاع مقدس با ساير جنگهاي تاريخ ايران
چرا در طول اين يكى دو قرن گذشته – شايد از دويست سال پيش به اين طرف – ايران در همه جنگهايى كه با همسايگان خود و ديگران داشته، شكست خورده است؛ مگر در همين جنگ تحميلى هشت ساله كه از همه جنگهايى كه ملت ايران در اين مدّت با آن مواجه شد، سخت‌تر و طولانى‌تر بود؟ اين، سابقه ندارد. در جنگهاى ايران و روس در زمان فتحعليشاه، ما شكست خورديم. در جنگ هرات شكست خورديم. در جنگ بين الملل دوم، آن وقت كه متّفقين وارد كشور ما شدند، شكست خورديم. در اين مدّت، هر كدام از همسايگان، در هر جا از اين كشور، تحرّك و تجاوزى كردند، ما در مقابل تجاوز آنها شكست خورديم. اما در اين جنگ هشت ساله كه تقريباً تمام قدرتهاى نظامى دنيا با يكديگر همدست شدند و كشورى را عليه ما بسيج نمودند و به ما حمله كردند، ما آنها را شكست داديم. شكست نخورديم، و پيروز شديم. چرا؟ عين همين مطلب، در ساير كشورها هم هست. اينها را مى‌گويم تا فكر كنيد و پاسخ درست سؤال را پيدا كنيم، تا بشود با يك فهم عقلانى درست، با هدايت عقلانى و محاسبه دقيق، راه آينده را پيدا كرد. همچنان كه به فضل الهى، ملت ايران تا امروز، همين‌گونه حركت كرده است.
بيانات در ديدار جمعي از بسيجيان،1372/08/30
بيداري اسلامي و دفاع مقدس
اگر شما، خداى ناخواسته، در جنگ تحميلى شكست خورده بوديد يا سرزمينتان را از دست داده بوديد، اين موجِ بيدارىِ اسلامى، متوقّف مى‌شد. ملتها در وجود شما، اسلام و انقلاب اسلامى را تجربه مى‌كنند. اگر شما نتوانسته بوديد اين‌گونه كشورتان را آباد كنيد و عزّتتان را در دنيا حفظ نماييد، موج اسلامى متوقّف مى‌شد. اگر شما نتوانسته بوديد وحدت ملى‌تان را حفظ كنيد، العياذباللَّه، ايران دچار اختلافات و جنگهاى داخلى مى‌شد. الان دشمنان مى‌خواهند همين‌كار را بكنند و تلاش مى‌كنند كه اين كار بشود. خدا مى‌داند اين وحدتى كه امروز ملت ايران دارد، چطور مثل تيرى در چشم دشمن مى‌خلد و او را ناراحت مى‌كند. دشمن مى‌خواست ملت ايران، بعد از انقلاب يا بعد از جنگ يا بعد از رحلت امام، دچار دودستگى شود؛ جنگ داخلى راه بيفتد و همديگر را بزنند و بكشند. بعد، استكبار به مسلمانان ديگر مى‌گفت: «ببينيد! اين ملت ايران! اين انقلاب اسلامى! بفرماييد!»
بيانات در سالگرد ارتحال حضرت امام خميني(ره)،1374/03/14
هدف دشمن از جنگ
جنگ تحميلى براى اين راه انداختند كه شايد بتوانند فشار جنگ را روى گُرده‌ى مردم بياورند و اگر بتوانند يك يا دو انسان را از اين كشور جدا كنند؛ مردم را از انقلاب دلسرد و جدا كنند. هر كارى كه دشمن، از روز اوّل تا امروز كرده است، براى اين بوده است كه شايد بتواند با اين كار، مردم را از انقلاب و از حكومت جدا كند؛ مردم را از نظام جمهورى اسلامى جدا كند.
بيانات در خطبه‌هاي نماز جمعه تهران،1375/11/12
هنر امام
عزيزان من! هر انسان عاقلى و هر مجموعه‌اى بايد بگردد، لشكريان با اخلاص و با صدق خودش را جستجو كند. امام بزرگوار ما، بزرگترين هنرش اين بود كه لشكر خود را شناخت و پيدا كرد و دانست كه در روز بعد، چه كسى به داد او خواهد رسيد و چه كسى سخن او را خوب گوش خواهد كرد. شما ببينيد چه كسانى به سخنان امام گوش كردند؟ خوشبختانه صحنه جنگ تحميلى كه از چندين سو براى ما درس است، از اين جهت هم براى ما درس است. آن روزى كه امام در سال پنجاه و هشت سرِ قضيه پاوه كلمه‌اى گفتند، ساعت حدود سه‌ونيم، چهار بعدازظهر بود كه من به طرف جماران مى‌رفتم. اصلاً قيافه شهر، قيافه دگرگون شده‌اى بود و مردم همين‌طور بى‌اختيار راه افتاده بودند. اين حالت، تقريباً با فراز و نشيبها و كم و زيادهايى، تا سال شصت و هفت ادامه داشت. وقتى كه امام اشاره‌اى مى‌كرد، فريادى مى‌كشيد و دستورى مى‌داد، چه كسانى مى‌رفتند؟ آنها لشكر حقيقى شمايند؛ آنها را دريابيد.
بيانات در ديدار رئيس‌جمهور و اعضاي هيأت دولت،1376/06/02
پيام جنگ
اين جوانانى كه در جبهه‌هاى جنگ، در گرماى خوزستان، در زير آفتاب شصت و پنج درجه حرارت و يا در سرماى كردستان، بر روى كوههاى پر از برف، رفتند و جان را فدا كردند، همه‌شان خانه داشتند، زندگى داشتند، پدر و مادر مهربان داشتند، بعضى همسر عزيز و نازنين داشتند، بعضى فرزندان و جگر گوشگان داشتند، آسايش داشتند، آرزو داشتند؛ اما همه را گذاشتند و رفتند.
ما كه مى‌خواهيم پيام آنها را بگيريم، پيامشان چيست؟ پيام اين است كه اگر مى‌خواهيد خدا را از خودتان راضى كنيد و وجودتان در راه خدا مفيد واقع شود و مقاصد و اهداف عالى ربوبى و الهى درباره عالم آفرينش تحقّق پيدا كند، بايد خودتان را در مقابل اهداف الهى نديده بگيريد.
بيانات در ديدار جمعي از خانواده‌هاي شهدا،1376/02/17
ادامه جنگ پس از آزادسازی خرمشهر
در همين خلال، كسانى كه حاضر نبودند براى انقلاب و منافع اين كشور يك قدم بردارند، بلكه فقط بلد بودند نق بزنند و عليه انقلاب بهانه‌گيرى كنند، باز فشار مى‌آوردند كه جنگ را تمام كنيد. اگر اراده قوى و مصمّم و ايستادگى امام نبود، مطمئنّاً جنگ جز با پيروزى دشمن تمام نمى‌شد. همين نفسهاى خبيثى كه آن روز اين وسوسه‌ها را در كشور مى‌دميدند، امروز هم بعضى‌شان سر بلند كرده‌اند و همان حرفها را تكرار مى‌كنند و مى‌گويند چرا بعد از فتح خرمشهر آتش‌بس را قبول نكرديد؟! بعد از فتح خرمشهر، هنوز بخش عظيمى از سرزمينهاى ما – مرزها و شهرهاى ما – و نيز گروه كثيرى از مردم ما در اختيار رژيم متجاوز بودند. تهديد بالاى سرِ مرزهاى ما بود و دشمن از همه طرف تجهيز مى‌شد. بايد شرّ دشمن از سر مرزها كم مى‌شد؛ اين يك بينش خردمندانه بود. آن روز همه دلسوزان كشور، از مسؤولان نظامى و غيره، اين منطق را براى همه اثبات مى‌كردند. امام يك انسان منطقى بود و تصميم گرفت و عمل كرد و به فضل پروردگار توانست ملت ايران را سرافراز كند.
بيانات در ديدار جمعي از ايثارگران و خانواده‌هاي شهدا،1381/03/01
معجزه
آن نيروى مجهّز به همه ابزارهاى مدرن جنگى، نيامده بود كه برود. مگر ارتش عراق به ايران آمده بود كه برگردد؟ اگر مى‌خواست برگردد، نمى‌آمد. آمده بود كه خوزستان را از آنِ خود كند؛ منابع نفت را از جمهورى اسلامى بگيرد و اين ننگ و ذلّت را بر پيشانى جمهورى اسلامى ابدى كند و بگويد جمهورى اسلامى نتوانست يك استان ثروتمند و نفت‌خيز خودش را حفظ كند. اما پس از مدتى آنها مجبور شدند بعد از تحمّل آن همه خسارت و دادن پنجاه، شصت هزار اسير، راهشان را كج كنند و از زير تازيانه خشم و اراده جوانان ما بيرون بروند و به كشور خودشان برگردند. بعد نيز همه دنيا تصديق كردند كه آنها متجاوز بوده‌اند؛ يعنى هم از لحاظ نظامى مغلوب شدند، هم از لحاظ سياسى شكست خوردند. چه كسانى اين كار را كردند؟ جوانان ما كردند. اين معجزه بود. جوان ايرانى كه در دهه‌هاى پنجاه و شصت آن معجزه‌ها را آفريد، چرا در دهه‌هاى هشتاد و نود نتواند معجزه كند؟ چرا نتواند آن معجزه عظيم را نهادينه كند و در سطح جهان گسترش دهد؟ چرا نتواند الگو شدن جوان ايرانى را براى همه جوانان دنيا به طور ترديدناپذير ثبت كند؟ چه دليلى داريد؟ اين شدنى است.
بيانات در ديدار جوانان و فرهنگيان در مصلّاى رشت،1380/02/12
یک دیدگاه
سبحانی
سلام اگه میتونیدبیانات رهبردر مورد جنگ به صورت دانلودصوتی در وبلاگ بذاریدممنون