ارزیابی شخصیت علمی و سیاسی آیت الله منتظری و بررسی مواضع وعملکرد وى در سال های پس از انقلاب و به ویژه برای نسلى که مستقیما در جریان حوادث مربوط عزل ایشان توسط امام(ره) نبوده است و امروز به یکباره با موضع گیری های متفاوتی درباره این شخصیت جنجال برانگیز انقلاب مواجه می شوند؛ امرى ضرورى است.
بویژه اینکه برخى جریان هاى سوءاستفاده گر و منفعت طلب که چهره واقعى خود را در حوادث فتنه گون پس از انتخابات بوضوح نشان دادند، با تحریف آشکار تاریخ نه چندان دور انقلاب، قصد دارند تا از هر فرصتى براى بهره بردارى هاى سیاسى خود استفاده کنند و مطامع کثیف خود را مطالبه کنند، تا جائى که حتى پس از رحلت آیت الله منتظرى، قصد داشتند تا از جنازه وى نیز در جهت منافع سیاسى خود بهره گیرند.
چه بسیار شخصیت ها و جریان هایى که تا سال ها پیش آنچنان در نقد و حمله به آیت الله منتظرى افراط مى کردند که حتى قصد داشتند تا با بولدوزر خانه وى را خراب کنند و یا در نامه هایى آتشین، وى را قاتل امام مى خواندند، اما امروز در پس تغییر و استحاله سیاسى، بر سر نعش آیت الله نشستند و گریه کردند و او را آیت الله مظلوم خواندند.
همین جریان ها در اقدامى مشکوک و خطرناک قصد دارند تا اختلاف عمیق امام(ره) با آیت الله منتظرى را تا سرحد اختلاف فقهى بین دو مرجع تقلید، تقلیل دهند تا از بستر این تحریف آشکار و گل آلود کردن آب، صید نامشروع خود را به تور کشند.
اینان آنچنان فضا را غبارآلود کرده اند که ترس آن مى رود که نه تنها امر بر نسل سومى ها مشتبه شود، بلکه نسل اولى ها و دومى ها هم که آن روزهاى تلخ را به چشم خود دیده و با پوست و گوشتشان آنرا لمس کرده اند، تحت تاثیر تبلیغات اغواگرانه و مظلوم نمایانه حضرات، آن روزها را فراموش کنند.
نسل نوپاى ما باید بداند که در اواخر عمر بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامى چه اتفاقاتى افتاد که آن پیر فرزانه و آن روح خدائى مرگش را از خدا طلب کرد و نقش برخى افراد و جریان ها و بویژه قائم مقام معزول رهبرى در آن زمان، در وقوع این رویداد تلخ به چه میزان بوده است.
جوانان ما باید بدانند که چه بر سر آیت الله العظمى منتظرى، قائم مقام رهبرى و حاصل عمر امام(ره) رفت که رهبر کبیر انقلاب با دلى خونین، او را شیخى ساده لوح خواند و از ورود به سیاست منعش کرد…
آنچه در پی آمده است، تلاشى است هر چند مختصر درباره رخدادهای مربوط به زندگی سیاسی آیت الله منتظری و تحلیل و بررسی شخصیت و عملکرد وى در دو سال پایانى حیات پربرکت امام خمینى(ره) تا سال ۷۶ .
