کلیپ / شعرخوانی زیبای حاج محمود کریمی در میلاد امام زمان (عج) + متن

در آستانه ی میلاد امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) فیلم شعرخوانی فوق العاده زیبای حاج محمود کریمی در شب میلاد اباصالح المهدی را برایتان قرار می دهم .

دانلود کلیپ تصویری با فرمت flv و حجم ۲۰٫۴۵ مگابایت

–

–

متن این شعر به شرح ذیل است :

دوباره بساط طرب شد مهیا ، دوباره رسیده شب شور و غوغا ، شب می فروشی ، شب باده نوشی ، شب لب نهادن به لبهای صهبا ، شب هو کشیدن ، گریبان دریدن ، شب پر کشیدن ، پریدن به بالا .

چه شبها که زهرا دعا کرده تا ما ، همه شیعه گردیم و بی تاب مولا .

غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما ، مسیرت مشخص امیرت مشخص ،  مکن  دل دل ای دل بزن دل به دریا، که دنیا به خسران عقبی نیارزد ، به دوری ز اولاد زهرا نیرزد ،

و این زندگانی فانی ، جوانی  ، خوشی های امروز اینجا  به افسوس بسیار فردا نیرزد .

اگر عاشقانه هوادار یاری ، اگر مخلصانه گرفتار یاری ، اگرآبرو می گذاری به پایش  ، یقینا یقینا خریدار یاری .

بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت  ؟ چه اندازه در ندبه ها زار یاری ؟  به شانه کشیدی غم سینه اش را ، و یا چون بقیه تو سربار یاری ، اگر یک نفررا به او وصل کردی ، برای سپاهش تو سردار یاری

به گریه شبی را سحر کردی یا نه ؟  چه مقدار بی تاب و بیمار یاری ؟ اگر اشک داری به شکرانه اش هــــــــا ، که مست نگاه گهربار یاری ، دل آشفته بودن دلیل کمی نیست  ، اگر بی قراری بدان یار یاری ، و پایان این بی قراری ، بهشت است ، بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری .

نسیم کرامت وزیدن گرفته و باران رحمت چکیدن گرفته  ، مبادا بدوزی نگاه دلت را ، به مردم ، که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته ، خدایا به روی درخشان مهدی ، به زلف سیاه و پریشان مهدی ، به قلب رئوفش که دریای داغ است ، به چشمان از غصه گریان مهدی ، به لب های گرم علی یا علی اش ، به ذکر حسین و حسن جان مهدی ، به دست کریم و نگاه رحیمش ، به چشم امید فقیران مهدی ، به حال نیاز و قنوت نمازش ، به سبحان سبحان سبحان مهدی ، به برق نگاه و به خال سیاهش  ، به عطر ملیح گریبان مهدی ، به حج جمیلش به جاه جلیلش ، به صوت حجازی قرآن مهدی ، به صبح عراق و شبانگاه و شامش به آهنگ سمت خراسان مهدی ، به جان داده های مسیر عبورش ، به شهد شهود شهیدان مهدی ،

مرا دائم الاشتیاقش  بگردان ، مرا سینه چاک فراغش بگردان ، تفضل بفرما بر این بنده ی بی سروپا ، مرا همدم و محرم و هم رکاب سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان .

ندیدم شهی در دلارایی تو ، به قربان اخلاق مولایی تو ، تو خورشیدی و ذره پرورترینی ، فدای سجایای زهرایی تو .

نداری خماری به مشتاقی من ، ندیدم نگاهی به صهبایی تو

نداری خرابی به بی تابی من ، ندیدم سبویی به مینایی تو

نداری به کویت ز من بی نواتر ، ندیدم کریمی به طاهایی تو

نداری خماری به مشتاقی من  ، ندیدم کریمی به طاهایی تو

نداری گدایی به رسوایی من ، ندیدم  نگاری به زیبایی تو

نداری مریضی به بد حالی من ، ندیدم دمی چون مسیحایی تو

نداری غلامی به تنهایی من ، ندیدم غریبی به تنهایی تو

نداری اسیری به شیدایی من ، ندیدم کسی را به آقایی تو

امید غریبانه  تنها کجایی ؟ ، چراغ سر قبر زهرا کجایی ؟

تجلی طاها ، گل اشک مولا ، دل آشفته ی داغ آن کوچه ی غم ، گرفتار گودال خونین ، گرفتار غم های زینب ، سیه پوش قاسم ، عزادار اکبر گل باغ لیلا ، پریشان دست علمگیر سقا ، نفس های سجاد ، نواهای باقر  ، دعاهای صادق ، کس بی کسی های شب های کاظم ، حبیب رضا و انیس غریب جوادالائمه ، تمنای هادی ، عزیز دل عسگری

پس نگارا بفرما کجایی؟

دلم جز هوایت هوایی ندارد ، لبم غیر نامت نوایی ندارد ، وضو و اذان و نماز و قنوتم بدون ولای ات صفایی ندارد .

دلی که نشد خانه ی یاس نرگس خراب است و ویران ، بهایی ندارد .

مرا در کمندت بیفکن که دیگر گرفتار عشقت رهایی ندارد ، خوشا آنکه غیر از ظهورت نگارا ، شب قدر ، دیگر دعایی ندارد .

یداللهی و حق به جز دست مشکل گشای تو مشکل گشایی ندارد .

غلام توام از ازل تا قیامت ، که این بندگی انتهایی ندارد .

بیـــــــــــــا تا جوانم بده رخ نشــــــــانم ، که این زندگانی وفایی ندارد .

نگارا ! نگاهی که جز نوش لعلت دل زخم خورده دوایی ندارد

بیا تا نمرده ام به فکر دوا باش ، به فکر علاج دل بی نوا باش .

کریما ! رحیما ! رئوفا ! عطوفا ! نگارا ! بهارا ! بیا جان مولا ، بیا جان زهرا، بیا جان زینب ، بیا جان سقا …

سحرخیز مکه ، سحرخیز کوفه ، سحرخیز مشهد ، سحرخیز کرببلا و مدینه ،

سحر یاد ما باش

سحر یاد ما باش

سحر یاد ما باش …