بیانات مقام معظم رهبری درباره ماه های رجب ، شعبان و رمضان
شستوشويی كن و آنگه…
دل غافل در معرض هجوم شيطان قرار مىگيرد و وقتى شيطان بر دل و جان آدمى تسلّط پيدا كرد، شرّ و فساد در دنيا بهوجود مىآيد. راه علاج عميق و حقيقى در برخورد با هرگونه شرّ و فسادى در عالم، ارتباط با خدا و مصونيت بخشيدن به دل و جان خود از نفوذ و چيرگى شيطان است. اگر شيطان بر دلهاى انسانهايى كه منشأ آثار بزرگى در جوامع جهانى هستند، مسلّط نمىشد، دنيا روى آرامش به خود مىديد و انسانها از امنيت و سلامت برخوردار بودند. همهى بدبختیهاى بشر ناشى از دورى از خداست. لذا در اسلام فرصتهايى براى ارتباط ويژه با خداوند متعال معين شده است. يكى از اين فرصتها ماه رجب است. ماه رجب را قدر بدانيد. همهى دعاهايى كه در اين ماه وارد شده، درس است؛ صِرف لقلقهى زبان نيست. اين دعاها را با حضور قلب و با آگاهى از عمق معناى آنها، بر دل و زبانتان جارى كنيد. اگر انسان مسلمان- جوان و پير، زن و مرد- در ماه رجب و سپس ماه شعبان، رابطهى خود را با خداى متعال روان و نزديكتر كند، با آمادگى به ماه رمضان مىرسد. آنگاه ماه رمضان ضيافت الهى مىشود. انسان بايد آماده شود و سپس وارد ضيافت گردد. «شستوشويى كن و آنگه به خرابات خرام»
انسان بايد اين شستوشو را در ماه رجب و شعبان بكند تا بتواند در ماه رمضان بر سرِ سفرهى الهى وارد شود و از آن سفره متنعّم گردد و فيض ببرد. اگر از ماه رمضان فيض برديم، آنگاه اعمال و اخلاق و نگرش و افكار خود ما نشان خواهد داد كه پيشرفت كردهايم؛ خودمان محكزنِ خويش مىشويم و پيشرفت را تشخيص مىدهيم. ما اين امتحانها را نمىكنيم، آنگاه بدبختیها و گرفتاریهايش را در وجود خودمان و در فضاى جامعه لمس مىكنيم.
ديدار با خانوادههاى شهداى نيروهاى مسلح 04/07/1380
سر سفره خدا
انواع و اقسام ضيافتهاى الهى؛ رحمت الهى، عزت الهى، توفيق الهى، قرب الهى، استغناى ناشى از تفضل الهى، رزق مادى، رزق معنوى، همه در ماه رمضان هست. اينها را سر سفرهى ماه رمضان گذاشتهاند. بعضىها مىآيند و به اين سفره نگاه نمىكنند و از وسط اين سفره و اشياء آن عبور مىكنند و مىروند و هيچى هم گيرشان نمىآيد. بعضىها يك چيز مختصرى برمىدارند؛ يك روزهاى مىگيريم ما، يك مختصركى، يك چيزى. اما بعضىها نه؛ حسابى مىنشينند سر اين سفره و از رحمت الهى كيسهى خودشان را پر مىكنند. عزت مىخواهند. دنيا مىخواهند. آخرت مىخواهند. رفع گرفتارى مىخواهند. گشايش در زندگى مىخواهند. استغناى طبع مىخواهند. صفات و خلق حسنه مىخواهند. هرچه مىخواهند، براى خودشان و براى ديگران برمىدارند.
براى اين كه انسان بتواند وقتى وارد اين تالار شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گيجى و گولى نشود كه سرش را بيندازد پايين و از اين در وارد شود و از آن در بيرون برود، نگاهى به دور و بر كند و استفادهاى ببرد و براى اين كه اين آمادگى در من و شما پيدا شود، اين ماه رجب و شعبان را قرار دادهاند. رجب يكجور، شعبان يكجور ديگر.
رجب، بيشتر ماه نماز است. شعبان، بيشتر ماه دعا و روزه است. اين مناجات شعبانيه را ببينيد. من يك وقتى از امام رضوانالله عليه پرسيدم در اين دعاهاى مأثورى كه وجود دارد، شما كدام دعا را بيشتر از همه خوشتان مىآيد و دوست داريد؟ فرمودند دعاى كميل و مناجات شعبانيه. اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماه شعبان است. دعاى كميل كه مىدانيد اصلاً ورود اصلبش مال شب نيمهى شعبان است، مناجات شعبانيه هم كه از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن اين دو دعا به هم نزديك است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانيه «وَ إنْ أدْخَلْتَنى النّارَ أعْلَنْتُ أهْلَها أنّى أحِبُّكَ. جهنم هم كه من را ببرى، فرياد مىكشم تو را دوست دارم.» و در دعاى كميل «لإنْ تَرَكْتَنى ناطِقاً لأضِجّنَّ إليكَ بَيْنَ أهْلِها ضَجيجَ الامِلينَ وَ لأصْرُخَنّ إلَيْكَ صُراخَ المُسْتَصرِخينَ وَ لأبْكِيَنّ بُكاءَ الفاقِدينَ»؛ اگر به من در جهنم اجازه بدهى و نطق را از من نگيرى، فرياد مىكشم فرياد اميدواران، فرياد دلدادگان و فرياد دلباختگان را.
…در اين سه ماه، آنچه مىتوانيد، براى ذخيرهگيرى معنوى استفاده كنيد؛ چون اين متكى به روح جوانى است و براى شما ماندگار خواهد شد. همهى چيزهاى جامعه اينگونه است. هر چيزى كه به جوانان متكى باشد، اين در جامعه اولاً ماندگار است، ثانياً هميشه باطراوت و تر و تازه است.
شايد در ماه شعبان، بتوانيم با ذخيرهاى كه از اين ماه گرفتهايم، آن مناجات پرسوز و گداز و پرمضمون را با نفس حقيقى بخوانيم- نهفقط الفاظ آن را مرور كنيم- و حقيقتاً از دل، با زبان آن مناجات با خدا حرف بزنيم. و اگر إنشاءالله اين همه فراهم شد، در ماه رمضان آمادهى ورود بر سر سفرهى ضيافت الهى شويم و در اوج قلهى آن ماه، شايستهى ورود به ليلةالقدر گرديم.
ديدار با وزير، مديران و كاركنان وزارت اطلاعات 13/07/1383
منبع:khamenei.ir