متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛ تاريخ پخش :: 1370/12/21
بسم الله الرّحمن الرّحيم
با قبولي همه طاعات از همه برادران و خواهران بحث امسال ما در ماه رمضان 71 كه قسمتي از ماه رمضان اينطرف عيد است و قسمتي از آن آنطرف عيد درباره معاد است، امروز ميخواهيم يكي ديگر از دلائل معاد را بگوئيم دليل معاد. . . معاد چون خداوند رب است نبايد ربوبيت قطع شود و رب حدود هزار بار توي قرآن آمده و كسي رب است مربي است، تربيت ميكند، وسط كار نبايد قطع كند، اگر قطع كند اين كار حكيمانه نيست. ما كه درس را قطع ميكنيم يا مخ نميكشد، يا دانشگاه جا ندارد، يا حال نداريم، يا كتاب نداريم، يا پول نداريم، يا ميترسيم از زندگي و اينها باقي بمانيم، حرف زدن را يك جايي قطع ميكنيم چون يا چانه درد ميگيرد يا ديگر مايه نداريم يا مستمع نداريم.
اصولاً آدم يك كار كمالي را كه ميكند نبايد قطع كند، ما حق داريم قطع كنيم چون به بن بست ميرسيم، گرفتار محدوديت ميشويم، علم ما محدود است، علم ما محدود است چون ما محدود هستيم، مجبوريم كه كارهايمان را قطع كنيم، اما خداوند بي نهايت چرا قطع كند؟ بنابراين چون خدا رب است و شروع كرده يك كاري را از اول تا آخر انجام. . . اگر با مردن ما نيست بشويم و معاد نباشد همه كارهاي خدا وسط كار قطع شده قطع ربوبيت خدا توجيه ندارد.
حدود هزار تا كلمه رب توي قرآن است آنوقت همه چيزي رب است مثلاً «وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ» الأنعام/164 «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» الحمد/1-2 تمام هستي را دارد تربيت ميكند هر چيزي را رشد ميدهد نه اينكه فقط جوجه مرغ ميشود، كودك آدم كاملي ميشود، كل هستي در حال تغيير است، يعني كوهها، سنگها، آبها، كل هستي را خدا تربيت ميكند، اين سنگ معدني اين نفتي كه شما از آن استفاده ميكنيد اين موادي بوده كه دوران تكاملي خودش را گذرانده و تا حالا رسيده به نفت، اين خاكي كه شما با آن كشاورزي ميكنيد اينقدر اين خاك در اثر هوا و نور مايه گرفته تا حالا خاك ميتواند به شما مواد غذايي بدهد اين خاك هم تربيت شده است.
امام علي(عليه السلام) ميفرمايد(رب النباتات و الجمادات) رب مربوط به انسان نيست، كل هستي را در يك مدار دارد تربيت ميكند «مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» الرعد/16 آسمانها را هم دارد رشد ميدهد «وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ» الذاريات/47 «بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ» المعراج/40 «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» الناس/1 رزق از طرف خداست « رِزْقِ رَبِّكُمْ» سبأ/15 خوردنيها و آشاميدنيها «يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِي» الشعراء/79 غذا دادن، آب دادن، توسعــة رزق دست اوست «إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ» الإسراء/30 اوست كه زندگي شما را توسعه ميدهد و اضافه ميدهد.
آموزش از رب است «عَلَّمَنِي رَبِّي» يوسف/37 در مسائل رواني، آرامش از طرف خداست حوادثي كه پيش ميايد خداست كه دل آدم را آرام ميكند يا مضطرب «سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ» البقرة/248 نظارت بخاطر ربوبيت اوست «وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ» الأنعام/132 خدا از عمل شما غافل نيست، قانون از طرف رب است «تَنزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ» الواقعة/80 نبوت از طرف رب است «قَدْ جَاءَكُمْ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ» النساء/170 امامت «بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» المائدة/67 حوادث تلخ و شيرين «إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ» الفجر/15 خداوند است كه گاهي شما را بخاطر حوادث تلخ امتحان ميكند، خدا مربي تو است چون ميخواهد تو را رشد بدهد، توي تلخي و شيريني تو را مياندازد تا استعدادهايت شكوفا بشود.
هدايت از اوست «هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ» البقرة/5 هدايت از طرف رب است رحمت بخاطر ربوبيت است «كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ» الأنعام/54 خداوند بر خودش لازم كرده كه به شما رحم كند.
اگر كسي حالش را گرفت و خدا يك سيلي به او زد، مشكلي برايش پيش آمد حالش را خدا گرفت ميگويد ميخواهم تو را رشد بدهم، زير پايت را داغ ميكنم تا بروي، داغ نكنم ميماني تكانت ميدهم تا بو برنداري، آب توي گودي اگر موج نداشته باشد متعفن ميشود «فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ» الفجر/13 آن خداست كه شلاق عذاب به تو ميزند باز شلاق هم بخاطر ربوبيت است مربي گاهي بايد تنبيه بكند «أَلَمْ تَرَى كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ» الفيل/1 اگر به فيل سوارها سنگي نازل شد و اينها را داغان كرد باز اينها ربوبيت بود.
اگر دعاي شما مستجاب ميشود «وَقَالَ رَبُّكُمْ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» غافر/60 دعاي شما را مستجاب ميكند چون رب شماست در جبهه اگر امدادهاي غيبي ميايد بخاطر ربوبيت است «يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ» آل عمران/125 اگر پنج هزار فرشته را در جنگ براي شما فرستاديم بخاطر ربوبيت بود، در برزخ «أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» آل عمران/169 شهدا زنده هستند و نزد پروردگارشان. . .
اگر معاد نباشد نخ وسط ربوبيت پاره شده است ما كه يك كاري را شروع ميكنيم و وسط آن قيچي ميشويم چون توان نداريم، خدا چرا قطع كند؟ از مواد غذايي و خاك گندم بسازد از گندم اسپرم بسازد از نطفه انسان بسازد انسان بي سواد را رشد بدهد يك انسان با كمال و باسواد و با تجربه يكمرتبه تمام شد و رفت اگر قيامت نباشد و با مردن هيچ بشويم اين قطع ربوبيت است.
مي گوئيم اگر با مردن نيست شويم ربوبيت خدا ميرود زير سوال، خدايا چرا همچين كردي؟ ممكن است خياط يك پاچـه شلوار را بدوزد بعد بگويد قرقرهام تمام شد چرخم خراب شد اما خدا. . . ما وقتي سخنراني ميكنيم يك سرفه كافي است كه سخنرانيمان را به هم بزنيم همه كارها را تنظيم ميكنيم روي ساعت كافي است كه يك سوسك و پشهاي برود روي اين عقربكها ساعت را نگه دارد همه كارها. . . ممكن است يك گنجشك برود توي لوله هواپيما يك موتورش از كار بيفتد ما خيلي ضعيف هستيم به هيچي بنديم.
اگر خدا حافظه را از ما بگيرد اسممان را يادمان ميرود كه چي است، يكي از گويندگان مهم ميگفت يكبار من نصف سوره حمد را يادم رفت عمري نماز خوانديم اما. . ما قطع ميكنيم چون به بن بست ميرسيم خدا چرا قطع كند. خداوند يك تربيت عمومي را شروع كرده در كل هستي درست مثل يك برقي كه در همه لوسترها و لامپها و يخچال و جاروبرقي يك برقي است در همـه وسايل برقي اين قطع برق براي چي است؟ توجيه ميخواهد اگر با مردن نيست بشويم توجيهي براي ربوبيت خدا ندارد.
هزار دفعه خدا توي قرآن ميفرمايد كه من رب هستم يكمرتبه بگويد قيچي شد خيلي كار بي توجيه است، ميگويد نه اينطور نيست چون ربوبيت خدا گسترش دارد و چون از اول هستي كل هستي را دارد با يك سيستمي تربيت ميكند پس اين قطع نميشود «إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ» الأنعام/38 اين ربوبيت تا قيامت هست «إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ» السجدة/11 رجوع شما به سوي رب است «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» البقرة/156 اين تا ابديت هست «إِلَى رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ» الأنعام/164 «وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى» النجم/42 «إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ» القيامة/12 استقرار و قرارگاه ابدي آنجاست «إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ» القيامة/30 سوق شما به سمت خداست «إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا» النازعات/44 آخر كار خداست «ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً» الفجر/28 همهاش رب است.
دليل رحمت هم شبيه دليل ربوبيت خداوندي كه. . . اگر با مرگ ما نابود بشويم رحمت خدا نابود شده است خداوند به چه دليل رحمت كرد؟ فيض بر خدا واجب است يعني خدا لازم است كه به مردم فيض بدهد و لطف كند آنوقت با مرگ نيست بشويم و پوچ بشويم؟ فيض خدا چي ميشود؟ ولذا قرآن ميفرمايد «كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ» الأنعام/12 خداوند بر خودش واجب كرده رحمت را و همـه شما را روز قيامت جمع ميكند يعني اگر قيامت نباشد خدا هم مثل ما ميشود.
ما يك روز عيدي ميدهيم يك روز نميدهيم، امروز داغ ميبينيم گريه ميكنيم فردا فراموش ميكنيم ديگر سر قبرش فاتحه هم نميخوانيم، امروز دلتنگ ميشويم برايش نامه مينويسيم بعد قهر ميكنيم تلفن هم به او نميكنيم كه احوالش را بپرسيم، ما اينقدر آبكي هستيم يك روز تازه هستيم يك روز نو. . . ما بخاطر حوادث يكبار داريم يكبار نداري، م يكبار ميدهيم يكبار نميدهيم، اما خدا چي؟ خدايي كه واجب كرده بر خودش رحمت را. . . فيض بر خدا واجب است رحمت بر خدا واجب است، اين وجوب چرا قطع بشود؟ ولذا گفته قطع نميشود خدايي كه رحمت را بر خودش واجب كرده ادامـه زندگي هم هست، مردن نيست شدن نيست، جا عوض كردن است، از رحم مادر جماد بوديم شديم نبات ما چند سال پيش همه خاك بوديم مواد غذايي شديم گندم از مرحله گنديم شديم نطفه از نطفه شديم كودك از كودك شديم انسان بعد عالم برزخ و ادامـه زندگي، زندگي بايد ادامه پيدا كند اگر با مردن نيست بشود رحم خدا قيچي شده است، ربوبيت خدا قيچي شده است، و قيچي شدن مال محدود عاجز است، خدايي كه عاجز نيست و محدود نيست، هيچوقت قيچي نميشود ولي وقت ما تمام شد و بحث را قيچي ميكنيم.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»