با شروع جنگ عراق عليه ايران، نيروي دريايي نيز وارد میدان مقابله با نيروي دريايي دشمن شد. طرفين تلاش ميكنند حاكميت خود را در آبهاي خليج فارس به تثبيت برسانند. اما از آنجا كه ايران همواره در خليج فارس حرف اول را ميزد و از اقتدار و حاكميت بالايي نسبت به ساير كشورهاي حوزه خليج فارس برخوردار بود، عراق قادر نبود در دريا كاري اساسي و جدي صورت دهد. خاصه آنكه تنگه مهم و استراتژيك هرمز نيز در اختيار جمهوري اسلامي ايران قرار دارد.
بدين لحاظ عراق تلاش ميكند از جنگ رودررو در دريا اجتناب كند و كار را به جنگ فرسايشي بكشاند. نيروي قدرتمند دريايي، امكان هرگونه تحرك را از دشمن سلب كرده و با هجومهاي پياپي او را وادار به فرار ميكند و با برخورداري از ناوهاي پرتوان و نيروهاي فداكار، خليج فارس را تحت سيطرة خود در ميآورد. تعدادي از ناوچههاي موشكانداز «اوزا» پس از عقبنشيني، در اطراف اسكلة البكر و الاميه موضع ميگيرند. نيروي دريايي ايران با حمله به پناهگاهها و محل اختفاي يگانهاي دريايي عراق، ضربات جبرانناپذيري را به آنها وارد ميآورد و با انهدام پايانههاي نفتي عراق، برتري خود را به منصة ظهور ميرساند.
عراق در مقابل نيروي دريايي ايران بشدت احساس ضعف ميكند و براي تلافي اين ناتواني، با تبليغات و جنجال تلاش ميكند مانع وارد كشتيهاي بازرگاني از پهلوگرفتن در بنادر ايران اجتناب ورزند. بيمة ايران در يك اقدام مهم تمامي كشتيهايي را كه وارد بنادر ايران ميشوند، بيمه ميكند و اين توطئه دشمن خنثي ميشود. جنگ و گريز در دريا ادامه مييابد، تا اينكه روز هفتم آذرماه 59 طي نبردي سنگين ميان نيروي دريايي ايران و عراق و پشتيباني هوايي در شمال خليج فارس، نيروي دريايي عراق با شكستي سنگين (تا آخرين روز جنگ) از صحنه خليج فارس خارج ميشود. در شب هفتم آذرماه، يگانهاي دريايي ايران به فرماندهي ناوچه موشكانداز «پيكان» به سمت اسكلة البكر به حركت درميآيند. دشمن از اسكاه براي جاسوسي و رهگيري كشتيهاي بازرگاني استفاده ميكرد.
پس از رسيدن يگانها به اسكله، جنگي سخت درميگيرد. تفنگداران دريايي به سرعت در پايانه نفتي پياده ميشوند و نقاط حساس را به تصرف درميآورند و پس از نبرد تن به تن تعدادي از عراقيها را به اسارت درميآورند كه بقيه اقدام به فرار ميكنند. در اين ميان چند شناور دشمن توسط ناوچه پيكان به قعر آبها فرو ميروند. تفنگداران ا نيز به پيشروي خود ادامه داده و تعداد ديگري از نفرات دشمن را به همراه مقدار قابل توجهي مهمات و تجهيزات به اسارت و غنيمت ميگيرند و به ناوچة پيكان منتقل ميكنند. صبح هنگام، با روشن شدن هوا، جنگندههاي دشمن در آسمان خليج فارس ظاهر شده و اقدام به حمله به سمت ناوچة پيكان ميكنند. جنگندههاي ايراني نيز به سرعت به منطقه درگيري ميرسند و جنگ هوايي سختي درميگيرد كه در اين نبرد، تعدادي از هواپيماهاي دشمن هدف قرار گرفته و سقوط ميكنند و بقيه از معركه ميگريزند.
براي چندمين بار در صفحه رادار پيكان، شناور دشمن مشاهده ميشود كه ناوچه پيكان از اسكله جدا شده و با آتشباري سنگين، شناور را غرق مينمايد. پس از انهدام كليه هدفهاي موردنظر و برافراشته شدن پرچم جمهوري اسلامي ايران بر اسكله، ناوچه راه بازگشت را در پيش ميگيرد كه مجدداً در آسمان، نبرد هوايي شدت ميگيرد. ناگهان ناوچه پيكان مورد اصابت دو موشك قرار ميگيرد و تعدادي از دريادلان به شهادت ميرسند و ناوچه پيكان نيز غرق ميشود. افراد سالم و نيز مجروحان خود را به آب ميزنند تا راه سواحل ايران را در پيش بگيرند كه ناگهان ناوچه موشكانداز دشمن ظاهر ميشود.
زماني كه ناوچه به نزديكي رزمندگان در ميان آبها ميرسد، يكي از هواپيماهاي ايراني موشكي را به سمت ناوچه شليك ميكند كه به بدنه آن اصابت ميكند و بلافاصله با حملهاي ديگر ناوچة دشمن منهدم ميشود و مجروحين و افراد سالم توسط هليكوپتر نجات مييابند. گرچه در عمليّات درخشان مرواريد، ناوچة پيكان غرق ميشود، اما نتيجه عمليات به قدري موفقيتآميز است كه اين خسارت نميتواند اين پيروزي به يادماندني را تحت تأثير قرار دهد. به پاس فداكاري نيروي دريايي در اين عمليات و فتح اسكله البكر و حماسهآفريني ناوچة پيكان و نابودي نيروي دريايي عراق، روز هفتم آذرماه، به نام «روز نيروي دريايي» نامگذاري ميشود.