چهار سال حضور مداوم در جبهه از او دلاوري نام آور ساخت كه حماسه حضورش در عمليات هاي كربلاي يك، كربلاي چهار، كربلاي پنج و بسياري از عمليات هاي ديگر جاودانه شد. او كه بارها زخم عشق بر جان نشانده بود، سرانجام در اولين روز از بهمن سال 1366 در عمليات بيت المقدس دو، منطقه ماووت عراق را شرمنده خون خويش ساخت ….
در وانفساي عمليات كه از زمين و آسمان آتش مي باريد، شدت خستگي او را به عالم رويا كشاند. سر بر خاك هاي خاكريز گذاشت و به خواب رفت. نوري آسماني را در خواب ديد كه خطاب به او فرمود: «تو پس از سه بار زيارت حضرت امام رضا(ع) پيش ما خواهي آمد.» چند شب بعد از ديدن آن خواب براي اولين بار به زيارت مشرف شد. هواپيماي 130c- جسم مجروح او را بر گرد مرقد ثامن الحجج(ع) طواف داد و در يكي از بيمارستان هاي مشهد بستري شد. بعد از آن هم دوبار ديگر به درگاه قدسي امام رضا(ع) طلبيده شد. حالا سه بار زيارت كرده بود. آخرين بار كه به مرخصي آمد، قصد سفر به مشهد كرد؛ اما به هر دري كه زد، موفق به پيدا كردن بليت نشد، ديگر اطمينان داشت كه هنگام وفاي به عهد رسيده است. وقت رفتن رو به ما كرد و با لحني غريب گفت: «اگر برنگشتم، وصيت نامه ام لاي قرآن است، آن را برداريد.» اين را گفت و رفت. رفت و چندي بعد بازگشت؛ اما بر روي دست ها.
خانواده شهيد محمدحسين جوكار قمي
شهر تهران در عزاي زاده زهرا(س)، حسين بن علي(ع) سياه پوش بود، صبح تاسوعا صداي گريه محمدحسين خانه جوكار را رونقي ديگر بخشيد. محمدحسين در كانون پرمهر خانواده قد كشيد و با رسيدن به سن هفت سالگي راهي دبستان شد. پايان تحصيل در مقطع دبستان و ورود او به دوره راهنمايي با اوج گيري مبارزات انقلابي هموطنانش عليه رژيم ستمشاهي مصادف شد و او كه دلداده عشق حسيني بود، سرباز نهضت خميني(ره) شد. انقلاب به پيروزي رسيد و هجوم دشمن بعثي به مرزهاي ايران اسلامي نهال نوخاسته جمهوري اسلامي را به خطر انداخت. محمدحسين شيداي جهاد شد. كمي سن و جثه كوچك او مانع از حضورش در جبهه بود، اما وي پس از تلاش بسيار موفق به اعزام شد؛ به اين اميد كه پيام آور آزادي برادرش رضا كه در عمليات والفجر مقدماتي به اسارت بعثيون درآمده بود، باشد. رزم در ميدان نبرد مانع ادامه تحصيل او نشد و او با تلاش و پشتكار بسيار به تحصيل خود در مجتمع رزمندگان ادامه داد. چهار سال حضور مداوم در جبهه از او دلاوري نام آور ساخت كه حماسه حضورش در عمليات هاي كربلاي يك، كربلاي چهار، كربلاي پنج و بسياري از عمليات هاي ديگر جاودانه شد. او كه بارها زخم عشق بر جان نشانده بود، سرانجام در اولين روز از بهمن سال 1366 در عمليات بيت المقدس دو، منطقه ماووت عراق را شرمنده خون خويش ساخت و در سن 19 سالگي به آسمان پر گشود و پس از سال ها مداحي و نوحه خواني براي سالار شهيدان حسين بن علي(ع)، ميهمان خوان محبت دولت او شد.
***
