جانباز امر به معروف فرهنگسازي براي اين فريضه را نيازمند حمايت قانوني دانست و گفت: نبايد بيبندوبارها با زير پا گذاشتن قوانين شرعي و عرفي نظام اسلامي از انجام هر حرامي در خيابانهاي شهر احساس امنيت كنند.
به گزارش سایت ساجد، حجتالاسلام سيدمحمود مصطفوي منتظري، روحاني عضو جامعه وعاظ تهران، در تاريخ 10 ارديبهشتماه هنگام انجام فريضه امر به معروف و نهي از منكر، مورد هجوم ضاربان قرار گرفت و اصابت ضربه شديد به چشم چپ، منجر به تخليه چشم شد و متأسفانه بينايي خود را از دست داد.
* ستاد امر به معروف و نهي از منكر چندان جوياي احوالم نشد
وي در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت «توانا»، ضمن تشريح چگونگي رخداد اين حادثه ناگوار اظهار داشت: روز دهم ارديبهشت، بعد از منبر به سمت مسجد انصار الحسين در خيابان پنجم نيروي هوايي (منطقه 13 تهران) حركت كردم. از خيابان سيمتري فلكه چهارگوش وارد خيابان فرعي منتهي به مسجد شدم. در كوچه دختر و پسري را ديدم كه حركات نادرستي انجام ميدادند و دخترخانم حجاب هم نداشت؛ وقتي اين صحنه را ديدم، مسير خود را كج ميكردم تا موجب نشود كه تحريك شوند و توهين كنند. با اين حال تا به من رسيدند، دختر توهينهاي بسيار بدي به من و به لباس روحانيت كرد.
وي ادامه داد: بنده ابتدا پاسخ او را ندادم اما دخترك باز هم ادامه داد. به او گفتم: تو حيا نميكني؟ من كه راه خودم را ميروم تو به چه دليل به روحانيت توهين كردي؟ مگر من به تو ظلم و تعدي كردم؟ مگر راه را بستم؟ دليل توهين تو چيست؟
حجتالاسلام مصطفوي افزود: وقتي با دخترك حرف ميزدم، سرش پايين بود. من هم نگاهش نميكردم اما از پسر همراه او كه در كمين من بود، غافل بودم. ناگهان آن پسر مشت محكمي به چشم من وارد كرد كه وقتي چشمم را باز كردم، ديدم جايي را نميبينم. من ناله ميكردم كه متوجه شدم آنها فرار كردند.
چند قدم دنبال آنها دويدم، اما چون چشمهايم نميديد، برگشتم و با فرزندم تماس گرفتم كه تا دير نشده به مركز درماني بروم تا شايد فرجي شود، اما پزشكان بيمارستان لبافينژاد بعد از معاينه گفتند چشم بايد تخليه شود و فرداي آن روز چشمانم را تخليه كردند.
وي بيان داشت: بنده اين موضوع را رسانهاي نكرده و هيچ اقدامي انجام ندادم، حتي مستقيماً شكايت هم نكردم اما رياست دادگاه 121 سليمانيه در خيابان نبرد، دو افسر فرستاد كه شكوائيه را تنظيم و من امضا كردم و آنها خودشان اقدام كردند. از 2 روز بعد وزارت اطلاعات و دادستاني تهران پيگير كار من بودند؛ البته افرادي از ستاد امر به معروف و نهي از منكر هم آمدند، حالي از ما پرسيدند و رفتند!
اين امام جماعت شرق تهران ادامه داد: رهبر معظم انقلاب كساني را براي دلجويي از بنده فرستادند. حضرت آيتالله مكارم شيرازي نيز خيلي محبت كردند. ايشان 3 بار نماينده و وكيل فرستادند. از دفاتر حضرات آيات صافي گلپايگاني و نوري همداني نيز افرادي مراجعه كردند. البته هرچند بنده تمام سعي خود را كردم كه موضوع رسانهاي نشود اما روحانيون، هيئتيها، مسجديها و افراد محل فراوان براي عيادت آمدند.
وي خاطرنشان كرد: در سال 84 نيز يكبار مسير اتومبيل مرا بستند و با نارنجك دستي به ما حمله كردند. در اين حادثه من دچار سكته قلبي شدم كه منجر به عمل باز قلب شد. آن زمان موضوع را افشا نكردم و اينبار نيز نميخواستم افشا كنم، چون نميخواستم اين مسئله باب شود. تا اينكه مسئله آقاي فروزش اتفاق افتاد و طي آن مسئله ما هم مطرح شد.
* فرهنگسازي در زمينه امر به معروف نياز به پشتوانه قانوني دارد
حجتالاسلام مصطفوي در ادامه با گلايه از وضعيت اجراي قوانين در اينباره گفت: امر به معروف و نهي از منكر، تمهيدات و زمينهسازي ميخواهد. بنده به آقاياني كه موقعيت عالي در نظام دارند گفتم كه بايد براي فرهنگسازي امر به معروف و نهي از منكر قانون تصويب كنند. نبايد سلامت و جان عدهاي به دست بيبند و بارها به خطر بيفتد و اينگونه افراد با زير پا گذاشتن قوانين شرعي و عرفي نظام اسلامي ما از انجام هر حرامي در خيابانهاي شهر احساس امنيت كنند.
اين عضو جامعه وعاظ بيان داشت: البته حقيقت اين است كه همه مقصر هستيم! چرا كه وقتي شخصي امر به معروف و نهي از منكر ميكند و مورد تعرض قرار ميگيرد، مردم سكوت ميكنند. در فاجعه ميدان كاج، مردم از لحظههاي جان دادن مقتول مستندسازي كردند! اما كسي براي كمك به آن جوان اقدام نكرد، مگر ما مسلمان و شيعه نيستيم؟ مگر امام حسين عليه السّلام نفرمود: «هل من ناصر ينصرني؟»؛ مگر ياري كردن سيدالشهدا عليه السّلام غير از مبارزه با فحشاست؟
وي ادامه داد: اكنون امام حسين عليه السّلام نيست؛ اما مكتبش كه هست. امام حسين عليه السّلام براي امر به معروف شهيد شد. بايد زمينهسازي شده و به مردم تذكر داده شود كه بدانند همه وظيفه دارند، هرچند همه نميتوانند امر به معروف كنند ولي همه ميتوانند از آمر به معروفكننده دفاع كنند.
حجتالاسلام مصطفوي افزود: نبايد برخوردها مقطعي باشد. اينطور نباشد كه در يك كشور شيعه، كسي نتواند امر به معروف كند و اگر به وظيفهاش عمل كرد به اين سرنوشت دچار شود. بايد زمينهسازي و فرهنگسازي شود تا مردم بدانند چه وظيفهاي دارند و چه برخوردي بايد داشته باشند.
وي در پايان ضمن قدرداني از زحمات و اقدامات نيروي انتظامي در اين زمينه اظهار داشت: مراجع و علما نيز محبت زيادي داشتند، هرچند كه در اين رابطه جوهره ايمان خود را نشان دادند.
فارس |