مثلا نیروهای یزدی ، خصوصا بی سیم چی ها زبانی قرار دادی داشتند که در ابتدای هر کلمه ، حرف اول را حذف می کردند و به جای آن حرف “س” را به کار به کار می بردند و در آخر آن کلمه نیز پسوند مدی را اضافه می کردند .به این زبان “سه گم مدی “می گفتند .در عملیات کربلای 5 و بیت المقدس که رمز بی سیم لو رفته بود و بچه ها محاصره شده بودند ، بعضی ها توانستند پیام را منتقل کنند و نجات یابند .
در کردستان نیز بچه ها ربان خاصی ابداع کرده بودند به این صورت که به اول هر کلمه لفظ” لحور” وصل کرده و سخن می گفتند ، مثلا وقتی می خواستند بگویند از گردان به اینجا می آیند می گفتند :الحور گلحور ایلحور جلحور ملحور و به این صورت حرف می زدند .
بچه های مخابرات نیز زبان خاصی داشتند .حرف اول همه کلمات – غیر از حرف “س” را بر می داشتند به جای آن حرف “ق” می گذاشتند و در وسط از با استفاده می کردند و در انتها حرف اول کلمه را که حذف شده بود به یدی اضافه می کردند .مثلا چطوری می شد سیطوری با چیدی یا سلام می شد فقلام یا سیدی .
منبع:”فرهنگ جبهه،خلاقیتها”نوشته ی سید مهدی فهیمی ومحسن مهر آبادی،نشر فرهنگ گستروسروش،تهران-1382
