واخر عملیات والفجر 4 ، در بیمارستان شهید رادمنش توفیق خدمت به مجروحین را داشتم . با توجه به کوهستانی بودن منطقه عملیاتی انتقال مجروحین از صحنه درگیری بسیار مشکل بود و امداد گران مجبور بودند مسافت زیادی مجروحین را توسط برانکارد حمل نمایند .در یکی از روزها ، یک رزمنده بسیجی را که ظاهرا اهل شمال بود به بیمارستان آوردند . ایشان حدود 20 روز بر اثر جراحت نتوانسته بود حرکت نماید و چون در مسیر عبور و مرور رزمندگان قرار نداشته در تنهایی و شرایط دشواری قرار گرفته بود .
وقتی از ایشان در مورد طریقه مجروح شدنش سوال کردم گفت : در زیر اتش شدید دشمن دچار شکستگی و پارگی عضله پا گردیدم وقتی همرزمانم خواستند به من کمک کنند آنها را به جلو فرا خواندم و بعد به زحمت خود را به کنار رودخانه رساندم و همانجا نقش بر زمین شدم و در این مدت 20 روز خوراکم علف و آب رود خانه بود . در پا رزمنده حفره ای ایجاد شده بود که پر از عفونت بود . بلافاصله شیشه اتر درون سوراخ ریختیم تا عفونتها از بین بروند . با وجود مداوا و رسیدگی با لاخره پای این عزیز را از زانو قطع شد .
حسن مامن پوش
