برای سر درگم گذاشتن دشمن از درک پیامهایی که با بی سیم رد و بدل می شد. بچه ها از زبان هایی که خود ابداع کرده بودند استفاده می کردند.
مثلاً ما بچه های یزد یک زبان قراردادی داشتیم، به این صورت که در ابتدای هر کلمه، حرف اول را حذف می کردیم و به جای آن حرف (س) را به کار می بردیم و در آخر آن کلمه نیز پسوند (مدی) را اضافه می کردیم و به این زبان (س گم مدی) می گفتیم.
معمولاً اکثر رزمندگان یزدی با این زبان آشنا و مخصوصاً آنهایی که از سابقه حضور در جبهه بیشتری برخوردار بودند کاملاً مسلط به این زبان بودند.
دانستن این زبان در چندین عملیات که دشمن توانسته بود که کد و رمز مورد استفاده رزمندگان دسترسی پیدا کند باعث شد تا بچه های ما بتوانند پیامهای خود را به رده ها منتقل کنند بدون آن که دشمن متوجه موضوع پیام شود و گاهی باعث نجات بچه ها از محاصره دشمن می شد.
علی اصغر باقری- یزد
منبع: فصل نامه الغدیریان شماره 35، تابستان 87
معمولاً اکثر رزمندگان یزدی با این زبان آشنا و مخصوصاً آنهایی که از سابقه حضور در جبهه بیشتری برخوردار بودند کاملاً مسلط به این زبان بودند.
دانستن این زبان در چندین عملیات که دشمن توانسته بود که کد و رمز مورد استفاده رزمندگان دسترسی پیدا کند باعث شد تا بچه های ما بتوانند پیامهای خود را به رده ها منتقل کنند بدون آن که دشمن متوجه موضوع پیام شود و گاهی باعث نجات بچه ها از محاصره دشمن می شد.
علی اصغر باقری- یزد
منبع: فصل نامه الغدیریان شماره 35، تابستان 87
