در ابتدای تهاجم دشمنان به مرزهای ایران اسلامی کشورمان در شرایط خیلی بدی قرار داشت. دشمنان داخلی مردم ایران پنج استان خوزستان،کردستان،مازندران،سیستان وبلوچستان وآذربایجان غربی را در گیر جنگ داخلی کرده بودند.
روزی نبود که خبر از کشف توطئه ای جدید از سوی دشمنان در رسانه نباشد، مستشاران خارجی وسران ارتش از کشور فرار کرده بودند وبدتر از همه امور اجرایی کشور در ست کسانی بود که ازعوامل پشت پرده دشمنان بودند.
با وجود این شرایط سخت وطاقت فرسا ،جنگ تحمیلی دشمنان علیه ایران که در قالب یک ائتلاف جهانی شامل تمام کشورهای تاثیر گذار در دنیا ی آن روز صورت گرفته بود ،به خودی خود بزرگترین تهدید علیه تمامیت ارضی ومردم ایران به شمار می رفت.
نیروهای مومن وانقلابی درسپاه پس از گذشت چهارماه از شروع جنگ تحمیلی، نخستین ابتکار عمل خود را با ارائه پیشنهادهای جدید برای شروع مرحله تازه دفاع مقدس ارائه کردند. این استراتژی در فروردین سال 1360 مورد پذیرش سران نیروهای زمینی ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی قرار گرفت و در عملیات هایی که در ادامه جنگ تحمیلی انجام شد، از این استراتژی جدید بهره بردند. برخی از آموزه ها در این استراتژی به شرح زیراست:
انتخاب تاکتیک جدید با اتکا بر نیروهای پیاده و اجرای عملیات در شب
این شیوه جدید که برای نخستین بار به معرض آزمون گذاشته شده بود، بر خلاف آموزه نیروهای کلاسیک که در آن، در شکستن خطوط دشمن و پیشروی، بیشتر بر آتش ونیروهای زرهی تأکید می شد، نیروهای پیاده اساس کار را تشکیل می داد. بهره برداری از تاریکی هوا و اجرای عملیات در شب نیز بخش دیگری از ویژگی های شیوه جدید بود که به منظور جبران کمبود و امکانات مورد تأکید بود؛ ضمن این که تجربه نشان داد دشمن در برابر عملیات در شب، آسیب پذیر است.
ایجاد شبکه اطلاعاتی در خطوط برای جمع آوری اطلاعات از دشمن و تکیه بر اطلاعات در طرح ریزی
پس شروع مرحله جدید دفاع مقدس و شکست های پیاپی ارتش عراق، آن ها در بررسی شکست های خود در مورد نیروهای ایرانی چنین اظهار نطر کردند:«حمله هایی که به وسیله افراد پیاده انجام می دهند، طرح شخصی است و زمان معیّنی ندارد. حمله های نیروهای پیاده ایران، راه کار مشخصی نیز ندارد و از مکان معلومی حمله نمی کنند؛ گاه از پهلو و حتی گاهی نیز جبهه ای حمله می کنند».
از این اظهارات کاملاً مشخص است که ارتش و رژیم بعث عراق هرگز نتوانست تاکتیک های نوین رزمندگان ایران را بشناسد یا پیش بینی کند.
منابع:
محمد درودیان، تجزیه و تحلیل جنگ ایران و عراق، (جنگ؛ بازیابی ثبات)، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ج2، صص 138و 139.
ستاد عملیات جنوب، گزارش از موقعیت جنگ در ماه دهم، 6/4/1360، ص3.
