متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛ تاريخ پخش :: 1375/10/6
بسم الله الرحمن الرحيم
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»
بينندگان عزيز اين بحث را در شب تولد امام زمان ميبينند. ما در يكي از مقدس ترين مكانهاي ايران، مسجد جمکران هستيم. در محضر مبارک برادران و خواهراني هستيم که از همه اقشار هستند. برادران روحاني، فرهنگي، خدام مسجد، محصلين، زوارها همه در اين مكان مقدس حضور دارند. موضوع بحثمان هم راجع به امام زمان ميباشد. امشب، شب هفتم دي هست. هفت دي روزي است که امام عزيز، بنيان گذار جمهوري اسلامي پيام نهضت سوادآموزي را دادند و مرحوم شهيد باهنر پرچم نهضت را دست گرفتند. گرچه امشب من بايد از خدمات نهضت سوادآموزي بگويم. اما چون بحث براي امام زمان است، ما از نهضت سوادآموزي چيزي نميگوييم. فقط در اينجا بايد از همهي خواهران آموزشيار و همکاران عزيزمان در سراسر ايران و از همه کساني که در اين چندسال به فرمان امام لبيک گفتند، تشکر کنم. بحمدالله ايراني که پنجاه درصد بي سواد داشت، الآن بيست و پنج درصد بي سواد دارد. از لطف خدا ما در اين سالها مناطقي را پيدا ميکنيم که زير چهل سال بي سواد ندارد. از همه خواهران و برادراني که در اين کلاسها شرکت ميکنند، تشکر ميکنم. از دخترها و پسرها تقاضا ميکنم كه به نوسواداني كه سر كلاس ميآيند متلک نگوييد. به آنها کمک کنيد. به آنها محبت کنيد. در کارهاي خانه به آنها کمک کنيد. همه بايد باسواد باشند. بحث من بحث امام زمان است. من بايد راجع به دليل امامت و فلسفهي امامت صحبت كنم. به همان دليلي که ما به پيغمبر نياز داريم، به همان دليل هم به امام نياز داريم. اگر خداوند براي اشتباه فرد، عقل را قرارداده است. پس براي اشتباه جامعه هم بايد امام را قرار دهد. هرنقشي كه عقل در بدن دارد، همان نقش را امام در جامعه دارد. براي جامعه يک الگو لازم است. آدم هرچه که در درون دارد، بايد در بيرون هم داشته باشد. مثلاً شما از داخل تشنه ميشوي. پس بايد در بيرون آب باشد. از درون گرسنه ميشوي. پس بايد در بيرون غذا باشد. ريه داري پس بايد از بيرون اکسيژن باشد. هر احساسي كه داري بايد پاسخش در بيرون وجود داشته باشد. يکي از چيزهايي که انسان در درون دارد اين است که انسان ميل دارد كه کامل شود. همين طور که ميل به آب دارد و آب در بيرون هست. ميل به غذا دارد و در بيرون غذا هست. ميل به کمال دارد. پس بايد يک وجود کاملي هم باشد. براي تفسير صحيح قرآن امام ميخواهيم. اگر امام نباشد آيات قرآن را هرکسي بر طبق هوا و هوس خودش تفسير ميکند. همين طور که طب، پزشک ميخواهد. همين طور که کتاب، استاد ميخواهد. قرآن هم امام ميخواهد. امام ميخواهيم براي اين که دين تئوري نيست. اگر امام نباشد، ميگويند: اسلام فقط حرف ميزند. كسي بايد امام باشد كه بتوانيم بگوييم امام است. بايد ثابت کنيم که دين ما تئوري نيست. عملي است. قانون نيست. اما قابل اجرا هم هست. براي چه امام ميخواهيد؟ براي متحدکردن و وحدت به امام نياز داريم. اگر امام در جمهوري اسلامي نبود، هركسي اسلام را به يك سمت ميکشيد. امام بنيان گذار جمهوري اسلامي عامل وحدت شد. ما امام ميخواهيم تا وحدت ايجاد كند و از هرج و مرج جلوگيري كند. ما براي حل مشکلات علمي به امام نياز داريم. زماني که علي ابن ابيطالب را بيست و پنج سال بركنار كردند، هرکجا مشكل علمي داشتند، سراغ علي(ع) ميرفتند. بارها خليفهي دوم گفت: اگر علي نبود، من هلاک شده بودم. ما براي حل مشکلات علمي امام ميخواهيم. براي نجات از شر طاغوت امام ميخواهيم. اينها دليل فلسفهي امامت است. امام ميخواهيم براي اينکه واسطه فيض با خدا است. «بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ»(منلايحضرهالفقيه، ج2، ص615) در زيارت جامعه داريم كه خدا هرخيري را به مردم ميرساند، از طريق امام ميرساند. اينها بيانهاي سادهاي است که در عين حال سخت هم نيست. عميق ولي ساده است. انسان الگو ميخواهد. قرآن مفسر ميخواهد. طب، پزشک ميخواهد. جامعه، عامل وحدت ميخواهد. براي حل مشکلات علمي به امام نياز داريم. طاغوتها به امتها چشم دارند. خدا در فيض رساني کارهايش را با واسطه انجام ميدهد. نقس امام اين است. حالا چطور امام را انتخاب کنيد؟ در دنيا رهبري پنج نوع است كه ما هيچ کدام را قبول نداريم. 1- بگوييم: هرکس را كه همه قبول دارند. به قول آخوندها اجماع باشد. بگوييم: اجماع روي چه کسي است؟ چه كسي را همه قبول دارند. 2- بگوييم: هرکس را اکثريت گفت. 3- بگوييم: هرکس را اقليت گفت. به اکثريت كار نداشته باشيم. 4- هرکس را وليعهد کردند. 5- هرکس کودتا کرد. 6- ما اين مورد ششم را قبول داريم. آن كسي كه همه او را بخواهند. اين مورد يك اشکال دارد. ان هم اين است كه هيچ وقت همهي مردم روي يک نفر اتفاق نظر ندارند. موسي گفت: خدايا کاري کن كه همهي مردم من را دوست داشته باشند. هيچ کس پشت سر من فحش ندهد. اين امکان ندارد. اکثريت راه حق نيست. راه حل است. اگر پنجاه و يک نفر گفتند: (الف) و چهل و نه نفر گفتند: (ب) ميتواني بگويي: حق با(الف) است؟ پنجاه و يک نفر دليل بر حقانيت نيست. اکثريت مثل قرعه است. قرعه براي اين است که او را از بن بست بيرون بياورد. مثلاً براي قرعه كشي يك چرخ خياطي داريم. پنج نفر از خانمها هم ميگويند: ما ميخواهيم قرعه بکشيم. اگر قرعه به نام يکي درآمد، معنايش اين نيست که حق با اين است. اين قرعه ما را از بن بست نجات ميدهد. يعني جلوي دعوا را ميگيرد. اما يك موقع ممكن است آن كسي كه قرعه به نامش افتاده است، دو چرخ خياطي داشته باشد. پس اکثريت راه حق نيست، راه حل است. بين راه حق و راه حل تفاوت وجود دارد. اقليت تضييع حق ديگران است. به چه دليل يك اقليتي بيايند سرنوشت جامعه را بر عهده بگيرند. وليعهدي زور است. من آقا را قبول دارم. اما آقازادهاش را قبول ندارم. حالا اگر بنده پيش نماز يك مسجد شدم، حق دارم بگويم: بعد از من آقازاده پيش نماز باشد؟ شما چه کاره هستي؟ شايد مردم آقازادهي شما را قبول نداشته باشند. وليعهدي درست نيست. قانون جنگل نيست كه هركس زورش بيشتر باشد، وليعهد باشد. هيچکدام از اينها را قبول نداريم. ما ميگوييم: خدا بايد امام را تعيين کند. قرآن ميگويد: «إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً»(بقره/30)، «إِنِّي» يعني خودم انتخاب ميكنم. آيهاش اين است «وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبيناً»(احزاب/36) اگر خدا يکي را انتخاب کرد، مؤمنين فضولي نکنند. «اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ»(انعام/124). خدا بهتر ميداند که تاج امامت را بر سر چه کسي بگذارد. ممكن است بعضي از افراد دير تلويزيون را روشن كرده باشند. گفتيم: امشب، شب تولد امام زمان(ع) است. چند دقيقه راجع به اصل امامت گفتيم. امام ميخواهيم، چون الگو ميخواهيم. امام ميخواهيم چون مفسر واقعي ميخواهيم. امام ميخواهيم چون عامل ميخواهيم. امام ميخواهيم چون وحدت ميخواهيم. امام ميخواهيم چون امام مشكلات را حل ميكند. امام ما را از شر طاغوت نجات ميدهد. امام ميخواهيم، چون واسطه فيض با خدا است. اينها دليل امامت است. گفتيم: چگونه امام را تعيين کنيم؟ در دنيا پنج راه است كه هيچ کدام از راهها را قبول نداريم. ميخواهم مقداري راجع به امام زمان(عج) صحبت کنم. راجع به امام زمان(ع) بايد ببينيم كه وظيفهي ما در زماني که امام نيست، چيست؟ من هرسال نيمه شعبان يك حرفي را ميزنم. چون نيمه شعبان هرسال تکرار ميشود، من هم اين حرف را تكرار ميكنم. هفده سال است كه من اين حرف را در تلويزيون تكرا ميكنم. من چندسال پيش يك مثالي زدم. گفتم: فرض كنيد كه دولت ميآيد و در خيابان لامپي را وصل ميكند. بچهها ميآيند و با سنگ لامپها را ميشكنند. اگر يازده لامپ را بشكنند، لامپ دوازدهم وصل است. خدا يازده چراغ هدايت را نصب کرد. علي ابن ابيطالب را شکستند. امام حسن را شکستند. اگر يازده چراغ هدايت را شکستند، اما لامپ دوازدهم وصل است. مشكل در خودمان است. ما لياقت رهبر معصوم را نداريم. اول انقلاب بعضي از افراد جامعهي ما لياقت بهشتي و مطهري را نداشتند تا چه برسد به اينكه لياقت امام زمان(ع) را داشته باشند. جامعه نبايد به جايي برسد كه هردو سه روزي يك نفر پست بگيرد. هر روز يك نفر بگويد: كه جامعه را اصلاح ميكند. هر چند روز يكبار يك نفر رييس شود. بعد هم بفهمند كه هيچ کدام جامعه را درست نکردند. جامعه بايد طوري رشد كند كه پذيرا باشد. وظيفهي ما در زمان غيبت امام زمان(ع) چيست؟ حالا که امام زمان نيست، چه کنيم؟ 1- اطاعت از جانشينان او؛ خود امام زمان(ع) نامه دادند که در زمان غيبت من به مجتهد عادل رجوع کنيد. حديث داريم «اَرًادًُ عَليهم کَرًادًُ علينا» اگر کسي حرف مجتهد عادل را رد کند، انگار حرف حضرت مهدي را رد کرده است و هرکس حرف امام زمان را ردکند، حرف خدارا رد کرده است. اولين وظيفه ما اطاعت از مجتهد عادل است. 2- شناخت اهداف امام زمان؛ اينجا مسجد جمکران است. خيليها در روز جمعه دعاي ندبه ميخوانند. در دعاي ندبه شرح وظايف امام زمان آمده است. ميگويد: اي كسي كه ميآيي و طاغوتها را تار و مار ميكني، کجا هستي؟ «أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ»(إقبالالأعمال، ص297) كجا هستياي کسي که مستضعفان را به حکومت ميرساني؟ «أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّين»(إقبالالأعمال، ص297) کجا هستياي كسي که دين خدا با تو احيا ميشود. ما خيلي آدم داريم كه انقلابي نيستند و به دعاي ندبه ميروند و گريه ميكنند. دعاي ندبه ميگويد: امام زمان چند کاردارد. يکي اين است كه طاغوتها را تارومارکرد. حضرت عباس گفت: اگر آدم دين ندارد، وجدان که دارد. الحمدلله همهي ما دين داريم. حالا ممکن است كه چهار نفر آدم بي دين هم پاي تلويزيون باشند. به آن بي دينها ميگويم: آيا امام خميني طاغوت را تارومار نکرد؟ آيا امام خميني مستضعفين را به حکومت نرساند؟ آيا امام خميني دين خدا را احيا نکرد؟ آنهايي که به امام خميني و انقلاب کمک نکردند، قطعاً به امام زمان هم کمک نخواهند کرد. چون اگر بنده بچهام را فرستادم و شما در گوشش زدي، اگر خودم هم بيايم در گوش من هم ميزني. علامت مرد چيست؟ علامت نامرد چيست؟ هرکس با انقلاب هست حق دارد بگويد: يا حجه ابن الحسن عجل علي ظهورک! اي امام زمان ظهور كن. تو براي انقلاب چه کردي كه حالا ميگويي: امام زمان بيا. چقدر به امام كه ميخواست شاه را بردارد، كمك كردي؟ چند بار در حوض خانهات شيرجه رفتي که حالا ميخواهي در اقيانوس اطلس بروي؟ از لامپ خانهات چقدر نورگرفتي که حالا ميگويي خورشيد طلوع کند. آنهايي که انقلابي نيستند، يا حجه ابن الحسن هايشان مايه و ريشه ندارد. دروغ ميگويند. حالا ممکن است افرادي هم باشند كه تمام کتابهايي را كه راجع به امام زمان است، مطالعه کرده باشند و به تمام مستحبات عمل کنند. اما وظيفه اول اين است که اهداف را بشناسيم. هدف امام ما چيست؟ مرحوم مطهري چند ماهي به قم ميآمد و من افتخار ميكردم که ميزبان ايشان بودم. جمعهها در ماشين ايشان مينشستيم و از جاده قديم به تهران ميرفتيم. يك روز که در ماشين ميرفتيم، گفت: قرائتي! مرحوم راشد يك مثال زيبايي زده است. من از اين مثال خيلي خوشم آمد. چون گاهي وقتها يك عالم فقط براي يك ضرب المثل حرف را ياد ميگيرد. ايشان گفت: مرحوم راشد در راديو صحبت ميکرد. ايشان يك مثال براي امام زمان زد و گفت: ما منتظر صبح هستيم که خورشيد بزند. اما انتظار صبح معنايش اين نيست كه در تاريکي بنشينيم. همهي مردم که انتظار خورشيد را دارند، لامپ هم روشن ميکنند. کسي که منتظر امام زمان است بايد خودش هم دست به يك کاري بزند. نبايد بگوييم: انشاءالله آقا ميايد و همه چيز درست ميشود. در انتظار تابستان بودن به اين معنا نيست که در زمستان يخ بزني. در انتظار مهدي بودن به معناي سکوت كردن نيست. از مثالهايي که من براي امام زمان زدم، مثال ابرو بود. گفتم: ميگويند چطور امام زمان هزار و دويست ساله است ولي در قيافه چهل ساله است؟ مگر چنين چيزي امكان دارد؟ گفتم: بله! ابروي ما هشتاد سال است كه ثابت است. اما كنارهاي ابرو هر چند وقت يكبار يك مقدار بلند ميشود و ما آن را كوتاه ميكنيم. اما خدا خواست كه مژه ثابت بماند. تغيير و تحول ما مثل موي ابرو هست. اما حضرت مهدي مثل مژه ميماند. اگر خدا بخواهد پوست و گوشت يک نفر را نگه ميدارد و پوست و گوشت يك نفر را هم از بين ميبرد. برگ يك درخت را در زمستان سبز نگه ميدارد و برگ يك درخت را هم در زمستان ميريزاند. شناخت هدف مهم است. هدف از مبارزه با طاغوت چيست؟ هدف احياء دين است. ميخواهم براي زكات يك حرف تازه بزنم. کساني که زکات مالشان را نميدهند، بدانند كه حضرت مهدي گفته است من شما را ميکشم. چانه نزنيد. زکات جز دين است. خيلي از افراد ميگويند: ما حج را قبول داريم. دوازده سال پول ميگذاريم که به مكه برويم. اما زکات را نميدهيم. تمام رواياتي که براي حج هست، براي زکات هم هست. اما زکات چيزي دارد که حج ندارد. حديث داريم که بناي اسلام روي چند پايه است. امام باقر(ع) فرمودند: «بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَةِ»(كافي، ج2، ص18) بناي اسلام چند مورد است. همهي آن رواياتي که ميگويد: عمود دين نماز است. ميگويد: عمود دين زکات هم هست. داريم اگر کسي حج نرود، لحظه مردن به او ميگويند: تو واجب الحج بودي. ميتوانستي به حج بروي. چرا نرفتي؟ يا بايد مثل يهوديها از دنيا بروي، يا بايد مثل مسيحيها از دنيا بروي. مثل اين حديث را در مورد زکات هم داريم. اگر کسي زکات ندهد، به او ميگويند: تو مسلمان نيستي. بايد مثل يهوديها يا مسيحيها از دنيا بروي. در قرآن آمده است كه انسان در لحظهي مرگ ميگويد: خدايا من را برگردان. خدايا من به حج و زكات ايمان ميآورم. تمام تهديدهاي حج نرفتن براي زکات ندادنها است. يکي از کارهاي امام زمان اين است «الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ»(حج/41) شيعه و سني امام زمان را قبول دارند. بيش از هزار نوع کتاب راجع به زندگي امام زمان نوشته شده است. کتابهايي هم که سنيها راجع به امام زمان نوشتهاند، بسيار زياد است. الان هم كه به مسجد مدينه بروي، نام امام زمان در کنار اسم دوازده امام آمده است. چون پيغمبر فرمود: خلفا بعد از من دوازده نفر هستند. كساني که امامان دوازده گانهي ما را قبول نکردند، چند نفر از بني اميه را با چند نفر از بني عباس ادغام كردند كه مجموعاً نه نفر شدند. هر خاکي بر سرشان ميكنند، دوازده نفر نميشود. حدود دويست، سيصد حديث داريم كه پيغمبر فرمود: خلفاي بعد از من دوازده نفر هستند. وظيفهي ما در زمان امام زمان چيست؟ 1- آمادگي؛ اين آيه سه بار در قرآن تکرار شده است. «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ»(توبه/33) ترجمهي آن هم اين است كه اسلام دنيا را خواهدگرفت. وقتي امام به گورباچف نامه نوشت و گفت: شوروي متلاشي ميشود. ميگفتند: امام از کجا خبر دارد. ديري نگذشت که شوروي متلاشي شد. اگر بندهي خدا از غيب خبر دارد. خدا هم از غيب خبر دارد. قرآن ميگويد: اسلام دنيا را خواهدگرفت. در تمام کره زمين حکومت اسلامي تشکيل خواهد شد. «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»(توبه/33) گرچه کفار ناراحت بشوند. براي حكومت امام زمان بايد آمادگي داشته باشيم. آمادگي فکري، آمادگي اخلاقي براي ظهور امام زمان لازم است. مسلماً تاجري که کلاهبرداري ميکند، منتظر ظهور امام زمان نيست. كساني كه کم کاري، کم فروشي، بدکاري و خيانت ميكنند، منتظر امام زمان نيستند. ما اگر واقعاً منتظر هستيم بايد حواسمان را جمع کنيم. يکي از وظايف ما دعاي به امام زمان است. هنوز امام زمان متولد نشده بود. هر زمان نام امام زمان برده ميشد، امام رضا به نشانهي احترام از جاي خود برمي خاست. امام زمان هم به ما دعا ميکند. داريم «وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ»(احتجاج، ج2، ص495) يعني من شما را فراموش نميکنم. حضرت امام بنيان گذار جمهوري اسلامي در دعاهايش ميگفت: خدايا ما را مشمول دعاها و ادعيه امام زمان قرار بده. امام زمان در نامهاي نوشته است «وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ» يعني من به شما دعا ميکنم. ما بايد دعا کنيم. بالاخره امام زمان انتقام خون شهدا را ميگيرد. در دعاي ندبه ميگوييم: کجا هستياي کسي که بيايي و انتقام خون امام حسين را بگيري؟ «وَ أَنْتَقِمُ بِهِ مِنْ أَعْدَائِي»(كافي، ج2، ص8) حديث داريم که خداوند ميفرمايد: من توسط مهدي(ع) از دشمنان انتقام ميگيرم. «وَ بِهِ يُقَامُ دِينِي وَ تُحْفَظُ حُدُودِي»(أمالي صدوق، ص631) هر كدام از قانونهاي خدا که به آن عمل نشده است، توسط امام زمان عملي ميشود. قبولي اعمال ما وابسته به حضرت است. نماز بي ولايت قبول نيست. حديث داريم كسي كه در كنار مسجد جمكران نماز بخواند، انگار کنار کعبه نمازخوانده است. مراجع ما به مسجد جمکران ميآمدند. حضرت امام بنيان گذار جمهوري اسلامي ما به مسجد جمكران ميآمد. مرحوم آيت الله العظمي بروجردي هم به مسجد جمكران ميآمد. ما بايد به امام زمان عشق بورزيم. هرکس پسر دارد اسمش را مهدي بگذارد. امام زين العابدين يك نوه داشت كه شهيدشد. پسرش زيد بود كه او هم شهيد شد. پسر زيد يحيي بود. يحيي هم شهيد شد. تمام زنهاي استان خراسان گفتند: اگر خدا به ما پسر بدهد، به كوري چشم طاغوتي كه يحيي را كشت ما اسم فرزند خود را يحيي ميگذاريم. در همهي خانهها يك مهدي باشد. نگوييد: اسم بچهي برادر من مهدي است. من ديگر اسم بچهي خود را مهدي نميگذارم. تا به حال گفتهاي: چون برادرم ديپلم دارد، من ديگر ديپلم نميگيرم. چطور اينها را قبول نداريد. آنوقت امام زمان بر شما سنگيني ميکند. حتي موقع صدقه دادن بگوييد: براي سلامتي امام زمان صدقه ميدهم. گاهي خدا او را توسط شما نگه ميدارد. وقتي شما براي سلامتي ايشان صدقه دادي، او هم به شما دعا ميکند. آدم بايد خودش را مشمول دعاي امام زمان قرار بدهد. او در حق ما دعا ميکند. «و بي يرفع البلا عن اهلي و شيعتي» روايت داريم كه خدا توسط امام زمان قهرش را از شما برمي دارد. روي کرهي زمين خوشبخت ترين کشورها جمهوري اسلامي ايران است. به همسايه هايمان نگاه كن. ببين در چه فلاکتي هستند. ما هشت سال جنگيديم و رواني نشديم. اگر يکي از اين موشکهاي دزفول در دانشکده روانشناسي هرکشوري بيفتد، اساتيد روانشناس رواني ميشوند. ما هشت سال جنگيديم و يك وجب خاک به دشمن نداديم. اينها همه از دعاهاي امام زمان بود. از امام حسين(ع) روايت داريم «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَذْهَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ وَ جَعَلَ قُلُوبَهُمْ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَّجُلِ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ يَكُونُونَ حُكَّامَ الْأَرْضِ وَ سَنَامَهَا»(خصال صدوق، ج2، ص541) توسط امام زمان غم شما برطرف ميشود. تمام كارهاي ما براي امام زمان باشد. توسل به امام زمان، نماز خواندن براي امام زمان، صدقه دادن براي امام زمان، عشق ورزيدن به امام زمان خيلي مهم است. يکي از کارهاي خوب تلويزيون اين است كه دعاي امام زمان را ميگذارد. راديو هم دعاي سمات را پخش ميكند. شعرهاي زيادي در وصف امام زمان گفته شده است كه اگر تلويزيون هر جمعه دو بيت از آن را پخش كند، تا چهل سال شعر داريم. يکي از سلامهايي که به امام زمان ميدهيم، اين است كه ميگوييم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي»(احتجاجطبرسى، ج2، ص492) سلام بر نمازهايت، سلام بر رکوع هايت، سلام بر سجده هايت، سلام بر قنوت هايت، سلام بر لااله الاالله گفتن هايت، اين سلامها به امام زمان است. ما با حکومت اسلامي به چه چيز رسيديم؟ به امام زمان رسيديم. نسبت بنيان گذار جمهوري اسلامي، به حضرت مهدي مثل يک لامپ به خورشيد است. «أَيْنَ الْحَسَنُ أَيْنَ الْحُسَيْنُ أَيْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَيْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ أَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ أَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ أَيْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ»(إقبالالأعمال، ص297) اگر خط حکومت خطي بود که خدا ترسيم کرده بود، ما چه ميشديم؟ در اين چندسال با اين همه گرفتاري، تورم و جنگ چه كار ميكرديم؟ با منافقين، ترور، سيل و زلزله چه كار ميكرديم؟ يك خورده تکان خورديم. بچههاي دبيرستاني ما در مسابقات علمي هميشه برتر هستند. جانبازان ما در وزنه برداري هميشه قهرمان دنيا هستند. بچههاي دبيرستاني ما اينقدر خودباخته بودند كه حاضر نبودند بگويند: متشكرم. ميگفتند: مرسي! اما همينها خودشان را کشف کردند. در مسابقات کامپيوتر، فيزيک، شيمي نفر اول ميشوند. داريم که امام صادق فرمود: «مَنْ سُرَّ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ»(الغيبة نعماني، ص200) هرکس دوست دارد يار امام زمان باشد، بايد خوش اخلاق باشد. در حرم امام رضا بودم. يك نفر آمد و گفت: آقاي قرائتي! چندسال است كه طلبه هستي؟ گفتم: خيلي سال است. نگاهي به من کرد و گفت: طلبه وقتي لباس ميپوشد يا لباس نپوشد فرق نميکند. طلبه يعني كسي كه شاگرد امام زمان است. گفت: حضرت علي هروقت يارانش را ميديد، لذت ميبرد. تا به حال شده است كه وقتي حضرت مهدي به تو توجه ميکند، لذت ببرد؟ گفتم: نه! ما فقط دلمان ميخواهد که حضرت مهدي از ما ناراضي نباشد. گفت: هروقت علي ابن ابيطالب ياران خود را ميديد لذت ميبرد. کاري کن که هروقت حضرت مهدي به تو نگاه ميکندف لذت ببرد. خدايا به ما مهدي دادي. ما در انتظارش هستيم. با اين که مثل خورشيد در پشت ابر است، اما ما از نورش استفاده ميکنيم. بارها حضرت مهدي به مراجع ما پيغام داده است که شما حرکت کنيد من کار شما را حل ميکنم. ما دست غيبي امام زمان را در کمک به خودمان ديد هايم. کسي نيست كه در طول عمرش يکبار از امامان ما چيزي نگرفته باشد. بازيگر نقش معاويه در فيلم امام علي به من گفت: در بندرعباس لباس چرمي پوشيده بودم كه در آن فلز بود. صحنهي جنگ صفين را ميگرفتيم و من بايد در آب ميرفتم. در آب رفتم و پاي من به جايي قفل شد. ديدم دارم غرق ميشوم. از همان ته دريا يك توجهي پيدا کردم. يكباره بالا آمدم. کسي نيست كه در طول عمرش به امامان ما توسل بکند و دست خالي برگردد. خدايا به آبروي او و به آبروي مادرش و به آبروي اجدادش قلبش را براي هميشه از ما خشنود بگردان و ما را از بهترين يارانش قرار بده. خدايا ما را از عارفين به حقش، منتظرينش و زمينه سازان حکومتش قراربده. حديث داريم كه امام زمان هرهفته کارهاي شما را ميبيند. ممكن است كاري كرده باشيم كه امام زمان از ما ناراحت شده باشد. خدايا توفيق توبه و جبران گناهان را مرحمت بفرما. خدايا سيئات ما را به حسنه تبديل بفرما.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»