کلیپ صوتی مقام معظم رهبری / حرکت امام حسین (ع)

یَعْمَلُ فِی عِبَادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ
در میان مردم با گناه و عدوان رفتار نماید…

قال الحسین(ع)… | منبر: روح عرفانی

قال الحسین(ع)… | منبر: محضر خدا

هَوَّنَ عَلَیَّ مَا نَزَلَ بِی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ.
آنچه بر من وارد آمد برایم آسان است، چون در محضر خدا است.

قال الحسین(ع)… | منبر: پیام به تاریخ

وانى لم اخرجِ اشراً و لابطرا و لا ظالماً و لا مفسداً، و انّما خرجت لطلب الاصلاح فى امّه جدّى
همانا من براى سرکشى و خود پسندی و تکبر و فساد کردن و ظلم نمودن خارج نشدم [قیام نکردم]. و به تحقیق که من برای اصلاح و درست کردن [کارها] در میان امت جدم قیام کرد…

قال الحسین(ع)… | منبر: جامعه‌ی حسینی

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت خوب (حجم : ۵٫۸۳ مگابایت)

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت متوسط (حجم :  ۱٫۹۴ مگابایت)

خط الموت على ولد آدم مخط القلاده على جید الفتاه
مرگ بر فرزندان آدم همچون جای گردن بند بر گردن دختران جوان حک شده است…

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت خوب (حجم : ۵٫۵۹ مگابایت)

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت متوسط (حجم :  ۱٫۷۱ مگابایت)

اقامه عدل وحکومت اسلامی، هدف حرکت امام حسین(ع)

حرکت امام حسین(ع) براى اقامه‌ى حق و عدل بود: «انّما خرجت لطلب‌الاصلاح فى امّه جدّى ارید ان امر بالمعروف وانهى عن‌المنکر …». در زیارت اربعین که یکى از بهترین زیارات است، مى‌خوانیم: «و منح‌النّصح و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من‌الجهاله و حیرهالضّلاله». آن حضرت در بین راه، حدیث معروفى را که از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند، بیان مى‌فرمایند: «ایها النّاس انّ رسول‌اللَّه صلّى‌اللَّه علیه و اله و سلّم قال: من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم‌اللَّه ناکثا لعهداللَّه مخالفا لسنه رسول‌اللَّه صلّى‌اللَّه علیه و اله و سلم یعمل فى عباداللَّه بالاثم والعدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لاقول کان حقّا على‌اللَّه ان یدخله مدخله».

تمام آثار و گفتار آن بزرگوار و نیز گفتارى که درباره‌ى آن بزرگوار از معصومین رسیده است، این مطلب را روشن مى‌کند که غرض، اقامه‌ى حق و عدل و دین خدا و ایجاد حاکمیت شریعت و برهم زدن بنیان ظلم و جور و طغیان بوده است. غرض، ادامه‌ى راه پیامبر اکرم(ص) و دیگر پیامبران بوده است که: «یا وارث ادم صفوه اللَّه یا وارث نوح نبىّ‌اللَّه …» و معلوم است که پیامبران هم براى چه آمدند: «لیقوم‌النّاس بالقسط». اقامه‌ى قسط و حق و ایجاد حکومت و نظام اسلامى.

آنچه که نهضت ما را جهت مى‌داد و امروز هم باید بدهد، دقیقاً همان چیزى است که حسین‌بن على(علیه‌السّلام) در راه آن قیام کرد.

قال الحسین(ع)… | منبر: انسان بی‌مسئولیت

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت خوب (حجم : ۴٫۸۸مگابایت)

دانلود کلیپ صوتی با کیفیت متوسط (حجم :  ۱٫۶۳ مگابایت)

سه عنصر در حرکت حضرت ابیعبداللَّه (علیه‌السّلام) وجود دارد: عنصر منطق و عقل، عنصر حماسه و عزت، و عنصر عاطفه.عنصر منطق و عقل در این حرکت، در بیانات آن بزرگوار متجلی است؛ قبل از شروع این حرکت، از هنگام حضور در مدینه تا روز شهادت. جمله، جمله‌ی این بیانات نورانی، بیان‌کننده‌ی یک منطق مستحکم است. خلاصه‌ی این منطق هم این است که وقتی شرایط وجود داشت و متناسب بود، وظیفه‌ی مسلمان، «اقدام» است؛ این اقدام خطر داشته باشد در عالیترین مراحل، یا نداشته باشد. خطرِ بالاترین، آن است که انسان جان خود و عزیزان و نوامیس نزدیک خود – همسر، خواهر، فرزندان و دختران – را در طبق اخلاص بگذارد و به میدان ببرد و در معرض اسارت قرار دهد. اینها چیزهایی است که از بس تکرار شده، برای ما عادی شده، در حالی که هر یک از این کلمات، تکان‌دهنده است. بنابراین، حتی اگر خطر در این حد هم وجود داشته باشد، وقتی شرایط برای اقدام متناسبِ با این خطر وجود دارد، انسان باید اقدام کند و دنیا نباید جلوی انسان را بگیرد؛ ملاحظه‌کاری و محافظه‌کاری نباید مانع انسان شود؛ لذت و راحت و عافیتِ جسمانی نباید مانع راهِ انسان شود؛ انسان باید حرکت کند. اگر حرکت نکرد، ارکان ایمان و اسلام او بر جا نیست. «انّ رسول‌اللَّه (صلّیاللَّه‌علیه‌وآله) قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلّا لحرم اللَّه و لم یغیّر علیه بفعل و لاقول کان حقّا علیاللَّه ان یدخله مدخله»؛ منطق، این است. وقتی اساس دین در خطر است، اگر شما در مقابل این حادثه‌ی فزیع، با قول و فعل وارد نشوید، حقِ علیاللَّه است که انسان بیمسؤولیت و بیتعهد را با همان وضعیتی که آن طرف مقابل – آن مستکبر و آن ظالم – را با آن روبه‌رو میکند، مواجه کند.
حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام) در خلال بیانات گوناگون – در مکه و مدینه و در بخش‌های مختلف راه، و در وصیت به محمدبن‌حنفیه این وظیفه را تبیین کرده و آن را بیان فرموده است. حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام) عاقبتِ این کار را میدانست؛ نباید تصور کرد که حضرت برای رسیدن به قدرت – که البته هدف آن قدرت، مقدس است – چشمش را بست و برای آن قدرت حرکت کرد؛ نه، هیچ لزومی ندارد که یک نگاه روشنفکرانه ما را به این‌جا بکشاند. نخیر، عاقبت این راه هم بر حسب محاسبات دقیق برای امام حسین (علیه‌السّلام) با روشن‌بینی امامت قابل حدس و واضح بود؛ اما «مسأله» آن‌قدر اهمیت دارد که وقتی شخصی با نفاستِ جان حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام) در مقابل این مسأله قرار میگیرد، باید جان خود را در طبق اخلاص بگذارد و به میدان ببرد؛ این برای مسلمان‌ها تا روز قیامت درس است و این درس عمل هم شده است و فقط این‌طور نبوده که درسی برای سرمشق دادن روی تخته‌ی سیاه بنویسند، که بعد هم پاک بشود؛ نه، این با رنگ الهی در پیشانی تاریخ اسلام ثبت شد و ندا داد و پاسخ گرفت، تا امروز.