به گزارش پايگاه خبري – تحليلي ولترنت
ژانويه سال جاري ميلادي ، موتور جستجوي آمريكايي گوگل ، هكرهاي چيني را متهم به انجام « حملات سايبري پيچيده » كرد و از آن زمان بود كه پكن نيز هم چون مسكو به عنوان يكي از مهم ترين دشمنان سناريوهاي آينده درگيريهاي سايبري مطرح شد. كه اين سناريوها به طرز جالبي مشابه به نزاع ها بر سر حضور ماهوارههاي نظامي و غيرنظامي در فضا هستند.
مجلس اعيان انگليس در اواسط ماه مارس سال جاري ميلادي طي گزارشي به صراحت اظهار داشت: بريتانيا نياز دارد تا بطور نزديكتري با ناتو همكاري كند تا از شالودههاي حساس ملي خود در مقابل « جنگ سايبري » دشمنان سابق دوران جنگ سرد از جمله روسيه و چين ، دفاع كند. زيرا خطرات حملات اينترنتي، شبكههاي تلفنهمراه و بانكها سه سال پيش و با حمله روسها به استوني آشكار شد.
بر اساس اين گزارش، تنها چند روز پيش از اظهارات مجلس اعيان انگليس، “اندرس راسموسن ” دبير كل ناتو در حالي كه طي سخناني در فنلاند “خط مشي استراتژيك ” جديد اين اتحاد را تحسين ميكرد، با اشاره به بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي بار ديگر تصريح كرد كه دفاع از 28 كشور عضو ناتو همچنان مهمترين عملكرد ناتو محسوب ميشود. وي همچنين تاكيد كرد: اينكه فقط سربازان، تانكها و تجهيزات نظامي را در مرزها به خط كنيم، كافي نيست. بلكه اتحاد ناتو نياز دارد تا به خطرات فضاي سايبر هم توجه كند زيرا دشمن ممكن است هرجايي در فضاي سايبر ظاهر شود.
اين گزارش ميافزايد: يك سال پيش از اظهارات راسموسن، “جپ دهوپ شفر ” (Jaap de Hoop Scheffer) فرمانده سابق ناتو تداركات اين اتحاد براي خط مشي استراتژيك قرن 21 را پيشبيني كرده بود. كه اين تداركات 17 مي سال جاري توسط “مادلين آبرايت ” وزير خارجه اسبق آمريكا و “گروه متخصصان ” وي در مقر اصلي ناتو فاش شد: “ما نياز داريم تا يك رويكرد تدريجي و وسيعتري را كه امنيت جمعي اتحاد را مورد توجه قرار دهد، در پيش گيريم “.
به گفته رازوف، براي آنكه ناتو بتواند ماموريتهايش را بطور بينالمللي گسترش دهد، ميبايست فرق بين تهديدات نظامي و نگرانيهاي امنيتي كه خود ناتو آنها را تشخصيص ميدهد، محو شده و يكسان در نظر گرفته شوند.
اين نويسنده ميافزايد: بهانههاي غيرنظامي براي مداخلهجوئيهاي ناتو در سراسر جهان اغلب شامل عوامل غيرعيني، غيرقابل تائيد و شديدا وابسته به تفكرات شخصي هستند. از جمله اين بهانهها ميتوان به احساس خطر از تهديدات موشكي، تغييرات آب و هوايي، تغييرات جمعيتي و جابجايي جمعيت و همچنين طوفانها و سيلها كه به گفته “لرد پيتر لون ” رئيس بزرگترين شركت بيمه انگليسي كه اول اكتبر گذشته طي يك كنفرانس به توصيف چالشهاي كنوني ناتو ميپرداخت، تنها يكي از هزاران تهديد مهلك امروزه است.
اما موضوعات امنيت سايبر با توجه به ماهيت آنها از جمله تهديداتي هستند كه به شدت بدون نظم و قاعده مشخص و مبهم هستند كه ميتوان آنها را ابداع كرده و وانمود كرد كه چنين تهديدي وجود دارد.
رازوف توضيح ميدهد: جپ هوپ شفر در سخنراني خود، بطور خاص به توضيح مسئله امنيت سايبر پرداخت و تاكيد كرد كه ناتو بايد قابليتهاي منحصر به فردي كه در قواي نظامي آن وجود دارد مورد توجه قرار دهد. براي مثال ناتو ميتواند خدمات پاسخ سريعي را براي حمايت از متحدان و حتي شايد شركاي خود در صورت بروز يك حمله، در نظر بگيرد.
شفر با تاكيد بر نقش حياتي كه فضا و ماهوارهها در شبكههاي سايبر بازي ميكنند اين سوال را مطرح كرد كه آيا ناتو نيز نبايد شروع به دنبال كردن فعاليتهايي در فضا كند تا بطور دقيقتري مسايل امنيتي خود را مورد توجه قرار دهد؟
گزارش ولترنت ميافزايد: ژوئن سال گذشته ميلادي، “ايوو دالدر ” نماينده آمريكا در ناتو، كارمند سابق شوراي امنيت ملي و عضو “موسسه بروكينگز ” به بررسي اين مسئله پرداخت كه آيا ميبايست بند پنجم پيمان ناو در پاسخ به “اختناق انرژي ” و يا “يك حمله سايبري يا زيستمحيطي از منشا ناشناخته ” نيز فعال شود يا خير؛
اما اختناق انرژي كه به معناي قطع جريان انرژي به اروپا است، به همراه اتهام حملات سايبري عليه اروپا، بطور ويژهاي به روسيه ارجاع داده ميشوند. براي مثال پيشنهادات سال گذشته شفر در برنامه كاربردي بند پنج ناتو براي بهرهگيري از فضاي سايبر شامل اين موارد نيز ميشد: قطع منابع تامين انرژي يك كشور ميتواند منجر به تخريب كالبد اجتماعي و اقتصادي آن شود كه همانند جنگي است كه تيري در آن شليك نشود. بنابراين بسيار حياتي است كه ناتو نيز به تعريف اقداماتي بپردازد كه قادر به انجام آنها است. براي مثال محافظت از شالودههاي حياتي و يا تامين امنيت خطوط انتقال انرژي؛
بر اساس اين گزارش، مادلين آلبرايت در جريان سخنان خود در جمع شوراي آتلانتيك شمالي ناتو در رابطه با خط مشي استراتژيك جديد اين اتحاد گفت: “ناتو بايد مجموعهاي از تواناييهاي نظامي مختلف و انعطافپذير را از جمله تسليحات متعارف، هستهاي و پدافند موشكي را در اختيار داشته باشد. ”
وي همچنين با تاكيد بر تقدم بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي افزود: “كشورهاي عضو پيمان ميبايست بر اساس هدف اصلي آن يك پدافند جمعي را شكل دهند. “
آلبرايت با اشاره به حضور در فضاي سايبر گفت: “از جمله تهديداتي كه لزوم فعال ساختن بند پنج پيمان را توجيه ميكنند، حملات سايبري و حمله به شالودهها و خطوط تامين انرژي هستند. ”
وزير خارجه اسبق آمريكا همچنين خواستار تسريع تلاشهاي ناتو براي پاسخگويي به خطرات حملات سايبري شد و گفت: “ناتو براي اين كار بايد از سيستمهاي فرماندهي و ارتباطات خود حفاظت كرده و به متحدانش كمك كند تا توانايي آنها نيز براي برطرف كردن آسيبهاي ناشي از حملات احتمالي افزايش پيدا كند. همچنين ناتو بايد آرايهاي از تواناييهاي پدافند سايبري را با هدف كشف و ممانعت موثر حملات ايجاد كند. “
گزارش ولترنت ادامه ميدهد: “جيمي شي ” (Jamie Shea) مسئول طرحريزي سياسي ناتو گفته است: “120 كشور هماكنون داراي تواناييهاي حملات سايبري بوده و يا اينكه در حال توسعه آن هستند. در حقيقت فضاي سايبر، پس از فضا، دريا، زمين و هوا، پنجمين بعد ميدان جنگ محسوب ميشود. ”
شي در 22 مارس سال جاري گفت: “افراد زيادي در حوزه استراتژيك هستند كه ميگويند حملات سايبري هماكنون نقشي مشابه با نقش جنگهاي هوايي در قرن بيستم را ايفا ميكنند. ”
بر اساس اين گزارش، كمي پس از انتخابات رياستجمهوري اخير اوكراين، اين كشور تبديل به اولين كشور غيرعضو ناتو شد كه براي همكاري در پدافند سايبري اين پيمان به كار گرفته شد.
اسناد ناتو در اين باره مينويسند: در 11 و 12 فوريه سال 2010، متخصصان پدافند سايبري از اوكراين، ناتو و كشورهاي متحد در اولين دوره از “گفتگوهاي متخصصين ناتو و اوكراين ” در رابطه با پدافند سايبري در كيف شركت كردند.
اين گزارش در ادامه با تاكيد بر آنكه مركز نبرد سايبري ناتو همچنان در استوني باقي خواهد ماند ميافزايد: سرهنگ “ايلمار تام ” مقام بلند پايه نظامي مركز سايبري استوني ماه گذشته گفت: “با توجه به چشمانداز فضاي سايبر، ما حتي از داستانهاي علمي – تخيلي نيز فراتر رفتهايم. “
“جاك اويكسو ” (Jaak Aaviksoo) وزير دفاع استوني نيز طي مصاحبهاي با خبرگزاري فرانسه در رابطه با رويدادهاي سال 2007 و مسايل كنوني پيرامون جنگ سايبري گفت: “اين مسئله به وضوح منادي شروع دوره جديدي است. بطوريكه موجب شده تا جرايم سايبر رشد كرده و تبديل به تهديدي براي امنيت ملي كشورها شود. در حقيقت اين امر يك تغيير كيفي بوده و امنيت سايبر، دفاع سايبر و تهاجم سايبر مسايلي هستند كه تبديل به حقايق زندگي امروز شدهاند. ”
رازوف ميافزايد: در 23 آوريل يعني دومين روز ديدار وزراي خارج ناتو در استوني، يك سند توافق غيررسمي امضا شد كه چارچوب قانوني براي همكاريهاي دفاع سايبري را بين ناتو و استوني تعيين ميكرد. اين امر موجب تسهيل تبادل اطلاعات و تامين ابزارهاي مورد نياز براي ايجاد يك مكانيزم كمكرساني در صورت بروز حملات سايبري ميشود.
دوم فوريه سال جاري نيز درياسالار “جيمز استاوريديس ” فرمانده عالي نيروهاي متحد اروپا گفت كه به دليل بروز حملات عليه شبكههاي رايانهاي استوني، گرجستان، لاتويا و ليتواني طي چند سال گذشته، تعريف حفاظت براي اعضاي ناتو ميبايست توسعه يابد.
در همين حال “استاوريديس ” طي سخنراني خود در كنفرانس “جامعه الكترونيك و ارتباطات نيروهاي مسلح ” در رابطه با بند پنج ناتو گفت: “احتمالا درگيريهاي آينده با يك حمله سايبري به جاي حمله فيزيكي شروع ميشوند كه اين امر اهميت تغيير تعاريف پيمان ناتو را برجسته ميكند. “
وي در ادامه سخنراني خود افزود: “در ناتو ما نياز داريم تا در رابطه با اينكه چه چيزي به عنوان يك حمله تعريف ميشود، بحث كنيم. در كشوري مثل استوني،لاتويا، ليتواني و يا همه اعضاي ناتو چه چيزي يك حمله تعريف ميشود؟ من معتقدم احتمال آنكه يك حمله از طريق كابلهاي نوري و لوازم الكترونيكي انجام شود بيشتر از آن است كه يك بمب از يك هواپيما پرتاب شده و حمله را آغاز كند. “
اين فرمانده ارشد ناتو همچنين اظهار داشت: “ناتو با تلاشهاي جهاني براي برپائي مركز عالي پدافند مشترك سايبري استوني در سال 2008، اولين گام را به سوي ايجاد يك مبارزه سايبر برداشت. اما روياروئي با تهديدات سايبر نيازمند همكاري آژانسهاي دولتي آمريكا و همچنين همكاري بين دولتها و صنايع مختلف خواهد بود. ”
استاوريديس اوايل ماه مي نيز طي سخنراني خود در پاريس بار ديگر اظهار داشت: “ناتو با تهديدات جديدي از فضاي سايبر روبروست. بنابر اين نقش ناتو در مقابله با اين تهديدات، طبق بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي، پدافند و عملياتهاي جمعي است. “
وي 19 ماه مي سال جاري به عنوان مهمان افتخاري شوراي آتلانتيك در واشنگتن شركت كرد. جايي كه مادلين آلبرايت دو روز بعد از آنكه گزارش “گروه متخصصان ” خود را در رابطه با خط مشي استراتژيك ناتو در قرن 21 در بروكسل ارايه كرد، به معرفي استاوريديس پرداخت.
استاوريديس در ديدار مذكور گفت: “كشورهاي ناتو در مجموع، 31 تريليون دلار توليدات ناخالص ملي داشته و بيش از دو ميليون مرد و زن را در نيروهاي مسلح خود دارند. همچنين اين كشورها 130 هزار سرباز، ملوان و خلبان جنگي را به ماموريتهاي مختلف در سه قاره جهان اعزام كردهاند. و اينها همه در حالي است كه در حقيقت هيچ كشوري به هيچ يك از كشورهاي عضو ناتو حمله نكرده است. “
وي افزود: “من فكر ميكنم كه گزارش خانم آلبرايت كاملا درست است. ما بايد به عنوان يك اتحاد شروع به بررسي فضاي سايبر كنيم. ما در اين فضا پرچم چهار كشور را ميبينيم كه مورد نفوذ سايبري قرار گرفتهاند. من فكر ميكنم كه اين براي اتحاد ما مهم است كه بپذيرد اين مسئله يك حمله سايبر است. ما به روشهايي براي تامين ابزارهاي دفاعي در دنياي سايبر نياز داريم. ”
گزارش ولترنت در ادامه تاكيد ميكند: پدافند سايبر و بخش اجتنابناپذير آن يعني جنگ سايبر، اجزاي دكترين جنگي ناتو پنتاگون هستند كه در سند جديد “بازنگري دفاع چهارساله ” ايالات متحده و آخرين خط مشي استراتژيك ناتو كه بطور رسمي در نوامبر سال جاري در ليسبون پرتغال منتشر ميشود، تشريح شدهاند.
رازوف در انتهاي گزارش خود مينويسد: جنگ سايبري به عنوان عنصري از عملياتهاي نظامي است كه در چهار بعد ديگر يعني جنگهاي زميني، هوايي، دريايي و به ويژه در نبردهاي فضايي نيز نقش دارد.
وي ميافزايد: ارتش آمريكا با دارا بودن شبكههاي رايانهاي بسيار پيشرفته و گروههاي نظامي متخصص در همه حوزههاي سايبري، اولين فرماندهي سايبري را تاسيس كرده است.
منبع : فارس نیوز