موقع خداحافظي، محمدجواد در خواب بود. در حالي كه از دور نگاهش مي كرد، به من گفت:
-« پروانه! مراقبش باش؛ او تنها يادگار من است؛ طوري او را تربيت كن كه باعث افتخار هر دوي ما شود.»
بعد، كمي مكث كرد و ادامه داد:
-« پارچه اي روي صورتش بگذار! نمي خواهم صورت معصوم پسرم، من را از رفتن باز دارد.»
سريع نگاه چشم هايش را برگردانده، خداحافظي كرد و ديگر برنگشت.
راوي : پروانه افضلي همسر شهيد كريم ولي زاده اعزامی از جویبار
منبع : رزمندگان شمال
