در سال ۶۳ یگان مهندسی رزمی سپاه با مشارکت جهاد سازندگی و وزارت صنایع سنگین وقت در طرحی ابتکاری برای وصل کردن ساحل شرقی هورالهویزه به جزایر مجنون در طول ۷۵ روز پل شناوری به طول ۱۳ کیلومتر ساختند که ساخت چنین پلی در تاریخ جنگها بیسابقه بود. پل خیبر که تحت عنوان پل خیبر نامگذاری شد طولانیترین پل شناور نظامی جهان با مواد جدید و پایدار در مقابل بمباران بود. خبرگزاری فرانسه در سوم فروردین ۱۳۶۳ اعلام کرد: «به گفته مسئولان دولتی امریکا، دست یافتن به پل قایقی با چنین طولی در تاریخ نظامی مدرن بیسابقه است.» از این خبر معلوم میشود آنها هنوز نفهمیده بودند کیفیت ساخت پل قایقی نیست.طراحی پل حاصل مطالعات و کار شبانهروزی شهید مهندس «بهروز پورشریفی» و جهادگران جهاد سازندگی و همکاری موثر وزارت سپاه و قرارگاه صراط المستقیم بود.
یونولیت ضدگلوله!
آنها با ساخت قوطیهایی توخالی به طول ۲.۵ متر و عرض ۲ متر و ارتفاع ۴۰ سانتیمتر و پر کردن آنها با یونولیت و اتصال آنها به هم جادهای شناور به طول ۱۳ کیلومتر و عرض ۴ متر احداث کردند که در عملیات خیبر و حفظ جزایر مجنون نقش زیادی داشت.خودروهای سبک از روی این پل میتوانستند با سرعت ۲۰ کیلومتر در ساعت عبور کنند. دشمن هم هر جا پل را منفجر میکرد، نیروهای جهاد قطعات را زیر آتش شدید دشمن جابهجا کرده و دوباره آن را بازسازی میکردند.
فرمانده عملیات مهندسی جنگ
مهندس شهید حاج بهروز پور شریفی از فرماندههان عملیات مهندسی جنگ در تیپ مهندسی رزمی ۵۷ فجر جهاد سازندگی در اولین روز خرداد ۱۳۳۴ در قوریچای تبریز متولد شد. وی تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر ادامه داد و در سال ۵۶ در رشته عمران از دانشگاه تبریز فارغالتحصیل شد. پس از اخذ دانشنامه مهندسی راه و ساختمان به خدمت سربازی رفت. در بحبوحه پیروزی انقلاب اسلامی دوره آموزشی وی در پادگانی در بروجرد همراه با پخش اعلامیههای حضرت امام در پادگان سپری شد.
دور مجسمه سیمخاردار بکش
در بخشی از زندگینامه گرداوری شده وی چنین میخوانیم:
… سرهنگ یکی از افسران وظیفه را احضار کرد و آمرانه گفت: «چند سرباز بردار و دور مجسمه اعلیحضرت را سیمخاردار بکش». باید تمام ساعات شبانهروز هم نگهبان مسلحی کنارش بایستد.» دو سه روز بعد، سرهنگ… به یاد دستوری که داده بود افتاد. از اینکه هنوز سیمخارداری کشیده نشده و کسی هم پای مجسمه کشیک نمیداد، برافروخته و خشمگین شد و بازهم همان افسر وظیفه را احضار کرد. پورشریفی! مگر دستور نداده بودم که دور مجسمه سیمخاردار بکشی و شبانهروز برایش نگهبان بگذاری؟
پورشریفی خبردار ایستاد و گفت: «قربان! من هم میخواستم همین کار را بکنم اما دیدم که پادشاهان فقط در پناه عدل و اعمال حسنه خود میتوانند حکومت کنند و کاری از سیمخاردار برنمیآید! این بود که دیگر لازم ندیدم سیمخاردار به دور مجسمه بکشم.» گفتن این سخن وی را راهی حصار آهنین زندان کرد.چند ماه بعد جدیدترین اعلامیههای حضرت امام رسید و آخرین پیام رهبر دهانبهدهان در پادگانها منتشر شد: «سربازان باید از پادگانها فرار کنند.»
از فرار تا قرار!
وی پس از فرار از پادگان، لحظهای از فعالیتهای انقلابی و ضد رژیم غافل نبود. ارتباط خود را با شهید مهندس مهدی باکری و شهید آل اسحاق حفظ کرده بود و به کمک هم برنامههای مفیدی برای پیشبرد انقلاب اجرا میکردند.
نتیجه این فعالیتها چیزی جز پیروزی انقلاب اسلامی نبود و این پیروزی تنها حقالزحمه و قابلقبول برای تلاشهای جانانه و بیشائبه دینی مجاهدان راه خدا بود.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مسئولیتهای شهرداری جلفا، واحد عملیات مهندسی جنگ ستاد مرکزی وزارت جهاد سازندگی (سابق)، مشاور فنی و عمرانی استاندار آذربایجان شرقی، رئیس هیئت مدیرعامل شرکت سازه پرداز ایران، عضو هیئتمدیره شرکت پناه ساز و رئیس هیئتمدیره شرکت انصار آذر تبریز بود.
علاوه بر اینها وی در راهاندازی و تشکیل کمیته انقلاب اسلامی (سابق) استان آذربایجان شرقی و جهاد سازندگی (سابق) شهرستان جلفا داشت.
شهید پور شریفی بزرگمردی بود که در دشوارترین و سختترین شرایط جنگی و وجود موانع طبیعی در منطقه سعی میکرد با خلاقیت خود و دوستانش به بهترین و سریعترین طراحی برای عبور و مرور رزمندگان اسلام دست پیدا کند، ابتکارات و نوآوریها و خلاقیتهای مهندس رزمی از کوههای سر به فلک کشیده شمال غربی کشور تا دشتهای گلگون خوزستان و جزایر خلیجفارس طراحی پل خیبر در عملیات والفجر ۸ بر روی اروندرود، پل قادری در مناطق کوهستانی غرب، پل عظیم بعثت بر روی اروندرود، پل سریع النصب نصر در مناطق کوهستانی غرب با دهانه ۵۱ متر، پل شناور فجر، پلهای کابلی نفرر و با دهانه ۱۲۰ متر، سنگرهای پیشساخته فلزی و بتنی و سنگرهای ویژه، طرح سینی خمپارهانداز در مناطق باتلاقی، زرهی کردن ماشینآلات سنگین و سبک در کربلای ۵، تخلیه کمپرسی با سیستم جاروبی برای مناطق در دید دشمن، سطح شناور برای نصب بیل مکانیکی ۹۱۲ برای کار در هور، شناور حامل خمپارهانداز ۱۲۰ میلیمتری معروف به رعد، پناهگاههای شهری و پناهگاههای طرح v i p، طراحی دکل به ارتفاع ۳۰۰ متر برای تأسیسات مهم کشور، طراحی سازه «فانوس دریایی» رفلکتورهای حفاظ کشتیها در جنگ خلیجفارس گوشهای از فعالیتهای سردار شهید مهندس حاج بهروز پورشریفی در تیپ مهندسی رزمی ۵۷ فجر جهاد سازندگی بود.
سردار شهید مهندس حاج بهروز پورشریفی در سال ۷۴ براثر حادثه رانندگی حین مأموریت پس از تحمل چندین سال درد و رنج ناشی از جراحات شیمیایی به قرار شهادت رسید.
منبع: تبیان