به نام خدا
نهاد امامت و رهبری، نهاد وزارت، نهاد امارت و ولادت، نهاد کارگزار و اجرا و نهاد قضاوت.
حکومت جهانی امام مهدی(عج) به مرکزیت کوفه تشکیل میشود و آنجا پایگاه اصلی فعالیتهای فرهنگی و آموزشی قرآن خواهد بود.
چکیده
ساختار حکومت جهانی امام مهدی(عج) دارای ارکانی است که یکی از مهمترین آن ارکان بحث پیرامون نظام سیاسی حکومت آن حضرت میباشد. این نظام سیاسی براساس نهادهای زیر تقسیمبندی میشود.
نهاد امامت و رهبری، نهاد وزارت، نهاد امارت و ولادت، نهاد کارگزار و اجرا و نهاد قضاوت.
حکومت جهانی امام مهدی(عج) به مرکزیت کوفه تشکیل میشود و آنجا پایگاه اصلی فعالیتهای فرهنگی و آموزشی قرآن خواهد بود.
مدت حکومت امام مهدی(عج) براساس روایات متفاوت است که باید بین آنها جمع و تاویل صورت پذیرد. برخی روایات بر تمام مدت حکومت دلالت دارد، بعضی بر مدت ثبات و استقرار حکومت، بعضی بر طبق سالها و روزهایی است که ما با آن آشناییم و برخی به روال سالهای روزگار حضرت که طولانی میباشد.
حکومت جهانی حضرت دارای آثار و پیآمدهای متفاوتی میباشد که از آن جمله است(ع)
1. گسترش توحید و اسلام در تمام عالم، 2. گسترش فضیلتها و احکام دین، (س). ریشهکن شدن آلودگیهای اخلاقی، (عج). استقرار عدالت در سرتاسر گیتی، 5. فراگیری صلح و امنیت، (ص). توسعه عمران و آبادانی، (ع). رفاه عمومی، (ع). دولتی خالصانه، 9. رهایی از آتش فتنه، 10. ریشهکن شدن فقر از جامعه، 11. شکوفایی علم و صنعت، 12. رشد و تکامل عقلانی.
خلاصه اینکه(ع) در حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) همه سنتهای الهی احیا میشود و جوامع مختلف بشری به سعادت میرسند و همه از حقوق فردی و اجتماعی مناسب برخوردار میشوند.
1. نهاد امامت و رهبري
در اين ساختار، حضرت مهدي(عج) پس از فتح جهان و تسلط بر آن، رهبري را عهدهدار ميشود و مديريت كامل بر جهان را در دست ميگيرد. هر نوع سياستگذاري، برنامهريزي و تصميمگيري كه صورت پذيرد زير نظر اوست و مسئوليتهايي كه به افراد واگذار ميشود زير نظر او آنجام ميشود.
2. نهاد وزارت
كه در اين نهاد، كارگزاران و مسئولان از بزرگان، صالحان روزگار و از نيكان امتهاي پيشين و از سران و بزرگان اصحاب پيامبر (ص) ميباشند.
(س). نهاد امارت و ولايت
اين نهاد مهمترین و اساسيترین ركن حكومتي دولت آن حضرت است. صاحبان امارت و ولايت، حاكمان و رؤساي سراسر زمين و كارگزاران نظام جديد جهاني هستند كه از سوي امام زمان(عج) به اين مقام منصوب ميشوند و مديريت و ادارة جهان را به دست ميگيرند.
(عج). نهاد كاگزار و اجرا
پس از رهبر، بالاترين قدرت و اختيارات بر عهدة آنان ميباشد. آنها در حوزة قدرت خود مستقل عمل ميكنند و نمايندة دولت در امور اجرايي هستند.
5. نهاد قضاوت
در حكومت جهاني حضرت قضاوت به نحوي شايتسه آنجام ميگيرد و افراد با قضاوت و حكم آرماني روبهرو ميشوند.
مركز حكومت جهاني امام مهدي(عج)
اخبار وارده بيانگر اين است كه مركز حكومت شهر كوفه ميباشد، كه به عنوان پايتخت و مسجد كوفه مركز استقرار دستگاههاي حكومتي و اجرايي ميباشد.
شهر كوفه در آن روزگار پايگاه اصلي فعاليتهاي فرهنگي و آموزش قرآن خواهد بود.
مدت حكومت جهاني امام مهدي(عج)
رواياتي كه دربارة مدت حكومت امام مهدي(عج) آمده است. متفاوت است كه بايد بين آنها جمع و تأويل صورت پذيرد.
برخي روايات بر تمام مدت حكومت دلالت دارد و بعضي بر مدت ثبات و استقرار حكومت، بعضي بر طبق سالها و روزهايي است كه ما با آنها آشناييم و برخي روايات ديگر به روال سالها و ماههاي روزگار حضرت است كه طولاني ميباشد.
آثار و پيآمدهاي حكومت جهاني حضرت مهدي(عج)
1. گسترش توحيد و اسلام در تمام عالم
در آن روزگار همة انسانها موحّد بوده و خدا را پرستش ميكنند و عموم مردم دين اسلام را ميپذيرند و ديگر اديان رسميت نخواهد داشت.
2. گسترش فضيلتها و احكام دين
در حكومت مهدوي همه مردم عبادت خداي متعال را به جا ميآورند و احكام شريعت به درستي اجرا ميشود.
ريشهكن شدن آلودگيهاي اخلاقي
در آن روزگار ريشة پستي و انحراف، بساط شرابخواري، رباخواري و زنا برچيده خواهد شد.
استقرار عدالت در سرتاسر گيتي
قسط و عدالت در حكومت مهدي به اوج ميرسد و همة اهل آسمانها و زمين از او راضي خواهند بود.
5. فراگيري صلح و امنيت
در روزگار حكومت امام عصر(عج) امنيت و آرامش به طور گسترده در جوامع بشري حكم فرما ميشود و راهها امن ميگردد.
توسعه عمران و آباداني
در آن روزگار عمران و آباداني پيشرفت چشمگيري دارد و بهرهبرداري از امكانات در مرحلة بسيار بالايي مشاهده ميشود.
رفاه عمومي
در عصر ظهور مردم از امكانات فراوان بهرهمند ميشوند و به رفاه و آسايش عمومي ميرسند و غرق در نعمتها ميشوند.
دولتي خالصانه
در روزگار حكومت امام مهدي(عج) زندگي اجتماعي لذتبخش و دلها، آكنده از صفا و صميميت ميشود و انسانها به يكديگر عشق ميورزند.
9. رهايي از آتش فتنه
در آن روزگار فتنهها ميخوابد و دشمنيها به الفت و همدلي تبديل ميشود.
10. ريشهكن شدن فقر از جامعه
در جامعه مهدوي فقر و بيچارگي از ميان مردم رخت بر ميبندد وكسي نيازمند و محتاج ديگري نيست و همه از غناي روحي برخوردارند.
11. شكوفايي علم و صنعت
در روزگار مهدوي علم و دانش به يكباره رشد و گسترش چشمگيري پيدا ميكند و اين توسعه بسيار خيرهكننده است.
12. رشد و تكامل عقلاني
در آن روزگار رشد عقلاني در مرحله بسيار بالايي قرار دارد و انسانها از حرمت و كرامت ويژهاي برخوردارند و عموم بندگان از موهبت و كمال عقلي بهرهمند ميشوند.
خلاصه
در حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) همه سنتهاي الهي احيا ميشود و جامعههاي مختلف بشري به سعادت و خوشبختي ميرسند و همه از حقوق فردي و اجتماعي مناسب برخوردار ميشوند.
مقدمه
ساختار حكومت امام مهدي(عج) داراي اركاني است، كه يكي از مهمترین آن اركان مبحث حكومت جهاني آن حضرت ميباشد.
با رجوع به آيات قرآني و روايات معصومين (ع) و به اقتضاي قواعد عقلي حكومت مهدوي، حكومتي است كه داراي مباني و آرمانها و دستآوردهاي عظيم و بزرگ جهاني است.
مباحثي از قبيل توحيد، عدالتخواهي، كمال و تعاليجويي، بحث خاتميت و جهان شمولي اسلام، امامت امام معصومِ حيّ، حكومت ديني در سايه حاكميت امام حاضر از مباني فلسفي و كلامي حكومت مهدوي به شمار ميروند.
كسي كه در پرتو نور عقل و ادله قرآني و احاديث اسلامي معتقد به حكومت جهاني مهدوي شد، مسلّماً اصول و اركان حكومت را نيز تصديق خواهد كرد.
حكومت جهاني امام مهدي(عج) مبتني بر نيازها و خواستههاي فطري بشر است، كه با اين آرمانها و دستآوردها، ساختار حكومت جهاني آن حضرت شكل خواهد گرفت.
نكته مهمي كه در تحقق، حكومت جهاني آن حضرت مطرح است اين است كه در حكومت آن حضرت، نيازها و خواستههاي بشر نقش اصلي و اساسي را به عهده دارند و همين امر مهمترین عامل تحقق پذيري حكومت جهاني خواهد بود.
توحيد و يكتاپرستي كه ريشه در فطرت آدمي دارد، اولين و ثمرة عقيدتي حكومت امام مهدي(عج) است، در ساية توحيد فضائل انساني و ارزشهاي ديني گسترش يافته، و محرمات الهي و ناپاكيها و رذائل از فضاي زندگي بشر رخت بر ميبندد.
در حكومت مهدوي در عرصة اجتماعي و جامعه بشري، جهان شمولي عدالت و تساوي افراد ميتواند محور باشد، كه به دنبال آن فراگيري امنيت اجتماعي و فردي به صورت كامل، توسعه عمران و آباداني شهرها و روستاها و سرزمينها، تحقق رفاه عمومي، گسترش محبت و دوستي خالصانه شكل ميگيرد. كه در پرتو آن زندگي لذتبخش و دلپذير خواهد شد.
میتوان چنين تصور كرد كه در قيامت آن سعادت و خوشبختي كه نصيب پرهيزكاران و پارسايان ميشود، جلوهاي از آن در پايان عمر دنيا در اين جهان به نمايش گذشته ميشود كه در ساية آن بشر از آتش فتنههاي شيطاني و بدعتها رهايي يافته، به كمال عقلي و معنوي وعلمي و… ميرسد.
سرانجام در حكمت جهاني مهدوي است كه سنتهاي الهي احيا ميشود و عقول بشري تكامل مييابد و علم و دانش به آخرين درجة كمال خود ميرسد.
حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) از نگاه قرآن
قرآن كريم در آياتي چند به مسئله حكومت جهاني حضرت اشاره دارد و به مستضعفان و صالحان زمين اين وعده را ميدهد كه سرانجام وارث زمين خواهند شد و حكومت موعود تشكيل خواهد شد.
در آنجا كه ميفرمايد:«وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ»؛
و در حقيقت، در زبور پس از تورات نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد.
در اين آية شريفه مراد از «الارض» زمين مقدس است كه امت محمد(ص) آن را به ارث خواهند برد.
و در آنجا كه ميفرمايد:«وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ»؛
و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين فرودست شده بودند منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم] گردانيم، و ايشان را وارث [زمين] كنيم.
اين آية شريفه در حق اهل بيت و خاندان رسول الله(ص) جاري است تا روز قيامت.
و در جايي ديگر ميفرمايد:«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»؛
او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.
اين آية شريفه مربوط به مهدي(عج) از اولاد فاطمه (س)
است كه خداوند او را بر همة اديان پيروز خواهد كرد.
حال بايد ببينيم ساختار حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) چه مراحل و چه تقسيمبندي دارد.
با رجوع به روايات مختلف كه دربارة حكومت حضرت مهدي(عج) وارد شده است ميتوان ساختار نظام سياسي حضرت را براساس تقسیمبندی زير تصور كرد.
1. نهاد امامت و رهبري
در اين ساختار، حضرت مهدي(عج) پس از فتح جهان و تسلط بر آن، رهبري را عهدهدار ميشود و مديريت كامل بر جهان را در دست ميگيرد. هر نوع سياستگذاري، برنامهریزی و تصمیمگیری كه صورت پذيرد زير نظر اوست و مسئوليتهايي كه به افراد واگذار ميشود زير نظر او انجام ميشود.
يكي از مهمترین برنامههاي حكومت حضرت، تشكيل حكومت فراگير جهاني و ادارة جامعههاي مختلف، نژادها، منطقهها، با يك سياست و برنامة واحد است.
با شكلگيري اين حكومت واحد جهاني، جامعهها، نژادها، قوميتها و فرهنگهاي مختلف برادر وار و مهربان در كنار يكديگر زندگي ميكنند.
رسول گرامي اسلام(ص) در روايتي ميفرمايد:و تشرق الارض بنوره و يبلُغ سلطانه المشرق و المغرب.
روايات بيانگر اين مطلب است، كه در عصر ظهور و در هنگام تشكيل حكومت جهاني، رهبري جامعه بر دوش يك نفر است كه آن رهبر عظيم الشأن حضرت ولي عصر(عج) است.
آن امام همام با اقتدار و نفوذي كه دارد جهان را اداره و همة كشورها را تحت سلطة خود خواهد داشت و هر عزل و نصبي كه در مورد حاكمان و فرماندهان و زمامداران صورت ميگيرد، به عهدة اوست.
اميرمؤمنان علي بن ابيطالب(ع) ميفرمايد:فيبعث المهدي الي امرائه بساير الأمصار بالعدل بين الناس…؛
حضرت مهدي(عج) اميران خود را به شهرها ميفرستد، تا اینکه آنها عدالت را در بين مردم برقرار سازند.
2. نهاد وزارت
يكي از ساختارها و نهادهاي قدرت در حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) نهاد وزارت است كه در حكومت حضرت، كارگزاران و مسئولان حكومت از بزرگان و نيكان امت ميباشند.
روايات تركيب دولت حضرت مهدي(عج) را از پيامبران، جانشينان آنان، تقوا پيشگان و صالحان روزگار و نيكان امتهاي پيشين و از سران و بزرگان اصحاب پيامبر(ص) بيان ميكنند.
امام علي(ع) ميفرمايد:
ثم انه يجعل عيسي خليفة علي قتال الاعور الرجال و يخرج اميراً علي جيش (المهدي) يطلب الاعور الرجال…؛ آن گاه كه مهدي(عج)، حضرت عيسي(ع) را به جانشيني خود، در عمليات تهاجمي عليه دجّال بر ميگزيند. عيسي(ع) براي يافتن و سركوبي دجّال حركت ميكند.
در روايت ديگري ميفرمايد:
ثم يسير بالجيوش حتي يصير بالعراق و الناس خلفه و امامه و علي مقدمته رجل اسمه عقيل و علي ساقته رجل اسمه الحارث …؛
حضرت مهدي(عج) لشكر را حركت ميدهد تا آن كه وارد عراق ميشود؛ در حالي كه سپاهيان پيشاپپيش و پشت سر او حركت ميكنند و فرماندة نيروهاي پيشرو، مردي به نام عقيل است و فرماندهي سپاهيان پشت سر را مردي به نام حارث عهدهدار است.
امام صاق(ع) از امير مومنان(ع) نقل فرموده است:
… ثم قال لاصحابه ان هذا يكون في جبل الاهواز في اربعة آلاف مدجّجين في السلاح فيكونون معه حتي يقوم قائمنا اهل البيت فيقاتل معه؛
اين شخص (جبير بن خابور)، در جبل الاهواز به همراه چهار هزار نفر در حالي كه سلاحها را از نيام كشيدهاند منتظرند تا قائم اهلبيت ما ظهور كند. آنگاه اين شخص همراه حضرت و در ركابش با دشمنانش خواهد جنگيد.
امام صاق(ع) به مفضل فرمود:يا مفضل انت و اربعة و اربعون رجلاً تحشرون مع القائم انت علي يمين القائم تأمر و تنهي و الناس اذ ذاك اطوع لك منهم اليوم؛
تو با چهل و چهار نفر ديگر با حضرت قائم(عج) خواهيد بود، تو در سمت راست حضرت(عج) امر و نهي ميكني و مردم در آن زمان بهتر از امروز از تو اطاعت ميكنند.
افراد صالح فراوان ديگري هستند كه در دولت حضرت آن حضرت را ياري ميرسانند و در قالب فرماندهاني هستند و هدايت لشكريان و عمليات جنگي را به عهده ميگيرند. سپاهياني كه با شرايط خاصي در ارتش امام(عج) پذيرفته ميشوند و داراي ويژگيهايي هستند، كه برخي از آنها در كادر اوليه حضور دارند و گروهي به ارتش حضرت ميپيوندند و از گروهي هم به عنوان گارد حفاظت نام برده شده است.
در اخبار وارده از پيروان اديان گوناگون به عنوان ياوران حضرت مهدي(عج) و به عنوان حاكمان روي زمين در حكومت جهاني حضرت نام برده ميشود.
امام صادق(ع) ميفرمايد:اذا قام قائم آل محمد استخرج من ظهر الكعبة سبعة و عشرين رجلاً خمسة عشر من قوم موسي الذين يقضون بالحق و يعدلون و به سبعة من اصحاب الكهف و يوشع وصي موسي و مؤمن آل فرعون و سلمان الفارسي، و ابا دجانة الانصاري و مالك الاشتر؛
هنگامي كه قائم آل محمد(ص) قيام ميكند، از پشت كعبه بيست و هفت مرد بيرون ميآورد و پانزده نفر ايشان از قوم موسي(ع) هستند كه به حق حكم ميكنند و به حق متمايلاند و هفت نفر از اصحاب كهفاند و ما بقي يوشع وصي موسي و مومن آل فرعون و سلمان فارسي و ابو دجانة انصاري و مالك اشتر ميباشند. آنان ياوران حضرت مهدي(عج) و حاكمان روي زمين هستند.
نهاد امارت و ولايت
يكي ديگر از عناصر ساختاري حكومت جهاني حضرت مهدي(عج)، نهاد امارت و ولايت است.
در واقع اين نهاد، مهمترین و اساسيترین ركن حكومتي دولت آن حضرت است. صاحبان امارت و ولايت، حاكمان و رؤساي سراسر زمين و كارگزاران نظام جديد جهاني هستند كه از سوي امام زمان(عج) به اين مقام منصوب شده اند و مديريت و ادارة جهان را در دست دارند.
در حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) اختيارات و شرح وظايف مستقلي در اختياري حاكمان و مديران قرار ميگيرد، و در رأس حكومت و كشورهاي مختلف جهان، مديران و حاكمان برگزيدة حضرت مهدي(عج) قرار خواهند گرفت.
پس از استقرار دولت امام(ع) آن حضرت كارگزاران و مديران خود را با شرح وظايف مهمي به سرتاسر گيتي اعزام خواهد كرد تا آنها عدالت را در ميان مردم برپا كنند.
امام ميفرمايد:يُفرّق المهديُّ اصحابه في جميع البلدان و يأمرهم بالعدل و الاحسان و يجعلهم حُكاماً في الاقاليم و يأمرهم بالعمران المُدُن؛
مهدي(عج) يارانش را در همة شهرها پراكنده ميسازد و به آنها دستور ميدهد كه عدل و احسان را شيوة خود سازند و آنها را فرمانروايان كشورهاي جهان گرداند و به آنان فرمان ميدهد كه شهرها را آباد سازند.
امام(ع) با تعيين حاكمان و اعزام آنها به كشورها و شهرهاي مختلف جهان دستورات و سفارشهاي خاصي را به آنها گوشزد ميكند و آنها تا حدودي در حيطة كاري و مسئوليتي كه بر عهده دارند مستقل هستند و با اذن حاكم تصمیمگیریها و برنامههاي ويژهاي را بر عهده دارند.
امام(ع) ميفرمايد:اذا قام القائم بعث في اقاليم الارض رجلاً يقول عهدك في كفك فاذا ورد عليك امر لا تفهمه و لا تعرف القضاء فيه فانظر الي كفّك و اعمل بما فيها؛
هنگامي كه قائم(عج) قيام كند، براي هر كشوري در جهان، فرمانروايي برميگزيند و به او ميفرمايد(ع) دستورالعمل تو در كف دستت ميباشد؛ هر گاه حادثهاي براي تو رو دهد كه حكم آن را بلد نباشي و طرز داوري در آن را نداني، به كف دستت نگاه كن؛ هر چه در آن منعكس باشد، بر آن عمل كن.
ياراني كه در روايات از آنها بعنوان اصحاب خاص حضرت مهدي(عج) نام برده ميشود سيصد و سيزده نفر هستند كه به نظر ميرسد مديران و حاكمان جهان از اين بين انتخاب خواهند شد كه اين افراد برگزيدگان اهل زمين بوده و تدبير امور مردم در دست آنهاست. و آنان با شايستگي و لياقت تمام كره زمين را اداره خواهند كرد كه همة مديريتها و ادارة امور تحت رهبري حضرت و راهنماييهاي آن وجود نازنين صورت ميگيرد.
با توجه به روايات وارده در اين باب ميتوان چند صفت و ويژگي را براي مديران و حاكمان حكومت جهاني حضرت ذكر كرد.
1. آنان از اقصي نقاط عالم جمع شده و نخستين بيعتكنندگان با امام زمان(عج) هستند.
2. آنان مدافعان مخصوص و حافظان ويژه امام زمان(عج) هستند.
(س). آنان پرچم داران (صاحب الالوية) و حاكمان روي زميناند.
(عج). آنان همان امت معدودهاي هستند كه براي دشمنان عذاب و نقمتاند.
5. آنان سوار بر ابرها در يك ساعت، خود را به امام(عج) ميرسانند.
(ص). آنان اركان و پايههاي محكم حكومت حضرت هستند.
(ع). آنان با نصرت الهي هميشه پيروز و ثابت قدمند.
(ع). آنان داراي ايماني كامل هستند و شك و ترديد در باور آنها راه ندارد.
نكته قابل ذكر ر مورد حاكمان و مديران حضرت اینکه، آنها از شهرها و كشورهاي مختلف جمع ميشوند و با توجه به جايگاه درخشان و نفوذ فوق العادهاي كه دارند حكومت عدل مهدوي را تشكيل ميدهند.
نهاد كارگزار و اجرا
يكي ديگر از عناصر ساختاري حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) نهاد مجريان و كارگزاران ميباشد، كه پس از رهبر بالاترين قدرت و اختيارات بر عهدة آنان ميباشد.
آنها در حوزة قدرت خود مستقل عمل ميكنند و نمايندة دولت را در امور اجرايي هستند.
كارگزاران و مجريان بايد افرادي با سابقه، متدين و امين باشند. برنامهها و سياستهاي كلان نظام را به طور شايسته انجام دهند.
با توجه به روايات از اين كارگزاران و عاملان با نام هايي نظير نجبا، رفقا، نقبا، عصائب، اوتاد، رجال الهي، اعوان، قوّاد، فقها، خُزّان، اهل قضاوت و… ياد ميشود.
5. نهاد قضاوت
ديگر عنصري كه در حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) اهميت فوقالعادهاي دارد منصب قضاوت و ساختار قضايي نظام اسلامي ميباشد. در دولت حضرت ولي عصر(عج) قضاوت جايگاه و موقعيت ويژهاي دارد.
در آن روزگار قضاوت به نحوي شايسته انجام ميگيرد و افراد با قضاوت و حكمي آرماني رو به رو ميشوند.
منصب قضاوت در حكومت مهدوي در درجة اول به دست خود حضرت است و در مرحلة بعد حضرت عيسي(ع) و سپس قاضيان و عالمان امر قضاوت و داوري را در اختيار دارند.
امام صادق(ع) در روايتي ميفرمايد:… يأمر منادياً فينادي(ع) هذا المهدي يقضي بقضاء داود و سليمان لا يسأل علي ذلك بيّنة؛
منادي ندا ميدهد(ع) اين مهدي است كه چون داود و سليمان قضاوت ميكند و در قضاوت كردن احتياجي به دليل و شاهد ندارد.
و در مورد حضرت عيسي(ع) امام(ع) ميفرمايد:
و يكون عيسي بن مريم في أمّتي حكما مقسطاً … ترفع الاشجان و التباغض؛
عيسي بن مريم در ميان امت من، داور (قاضي) دادگري خواهد بود، كينه و عداوت را از ميان مردم بر ميدارد.
امر قضاوت در مرحلة بعد در اختيار عدهاي از زبدگان و فقهاء و حاكمان شرع قرار ميگيرد كه در همه حال از عنايات و امدادهاي غيبي خداوند بهره ميبرند.
امام صادق(ع) ميفرمايد:… لكن هذه التي يخرج الله فيها القائم و هم النجباء و القضاة و الحكام و الفقهاء في الدين يمسح الله بطونهم و ظهورهم فلا تشتبه عليهم حكم …؛
(عدهاي) كه به همراه قائم(عج) بيرون ميآيند فرماندهان، قاضيان، حاكمان شرع و فقيهان دين هستند كه خداوند با دست قدرت خود به شكم و پشت آنان ميكشد؛ ديگر هيچ حكمي بر آنها دشوار نمينمايد.
مركز حكومت جهاني امام مهدي(عج)
با مراجعه به روايات، تأسيس دولتي واحد و تشكيل حكومتي جهاني به دست حضرت مهدي(عج) امري مسلم و قطعي ميباشد.
در مدت زماني كه جهان تحت مديريت و رهبري آن حضرت است، جامعه جهاني بهترين دوران خود را سپري خواهد كرد.
حال اين سئوال مطرح كه مركز حكومت جهاني حضرت كجاست؟
اخبار وارده بيانگر اين است كه مركز حكومت شهر كوفه ميباشد، كه به عنوان پايتخت و مسجد كوفه، مركز استقرار دستگاههاي حكومتي و اجرائي ميباشد.
هنگامي كه ساختار حكومت جهاني آن حضرت شكل بگيرد، ادارة جهان، نظارت و مديريت الهي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي و… به دست او است و اجراي امور حكومت در دست حاكمان و فرماندهاني است كه از سوي آن حضرت منصوب ميشوند و امور جامعه را به عهده ميگيرند و آنها را اجرا ميكنند.
در زمان حكومت حضرت، شهر كوفه از منزلت و جايگاه ويژهاي برخوردار است و اهميتي جهاني و بینالمللی پيدا ميكند.
از ويژگيهاي شهر كوفه به عنوان مركز حكومت جهاني مهدي موعود(عج) گسترة مكاني آن است كه تاكنون هيچ مركز و پايتختي از چنين وسعت و اهميتي برخوردار نبوده است.
در آن زمان مسجد كوفه، مركز قضاوت و حكمراني آن حضرت ميباشد، كه او همچون حضرت داود و سليمان قضاوت ميكند و در قضاوت كردن، احتياجي به دليل و شاهد ندارد.
در روايت آمده است:… يأمر مناديا فينادي(ع) هذا المهدي يقضي بقضاء داود و سليمان لا يسأل علي ذلك بيّنة؛
امام صادق(ع) ميفرمايد: منادي ندا در ميدهد(ع) اين مهدي است كه چون داوود و سليمان قضاوت ميكند و در قضاوت كردن احتياجي به دليل و شاهد ندارد.
حضرت مهدي(عج) در شهر كوفه مسجدي بزرگ خواهد ساخت كه محل اجتماع و نماز جماعت مسلمانان و مركز فعاليتهاي فرهنگي و آموزش قرآن خواهد بود.
در روايت آمده است:انّ قائمنا إذا قام اشرقت الارض بنور ربّها … و يبني في ظهر الكوفه مسجد له الف بابٍ و تتصل بيوت الكوفه بنهر كربلاء و بالحيرة…؛
امام صادق(ع) ميفرمايد(ع) چون قائم ما قيام كند، زمين به نور پروردگارش روشن ميگردد… در پشت كوفه، مسجدي بنياد مينهد كه براي آن هزار در باشد و خانههاي كوفه، به حيره و رود كربلا متصل گردد…
در زمان حكومت امام مهدي(عج) شيعيان در شهر كوفه گرد يكديگر حلقه ميزنند و قرآن را به ديگران ياد ميدهند.
امير مومنان(ع) در حديثي ميفرمايد:كانّي انظر الي شيعتنا بمسجد الكوفة قد ضربوا الفساطيط يعلمون الناس القرآن كما أنزل أما ان قائمنا إذا قام كسّره و سوّي قبلته؛
گويا شيعيان را در مسجد كوفه ميبينم كه خيمه زدهاند و قرآن را همانگونه كه نازل شده است، به مردم ياد ميدهند. بدانيد كه وقتي قائم ما قيام كند، مسجد را خراب كرده و قبلهاش را درست مينمايد.
اصبغ بن نباته ميگويد، از علي(ع) شنيدم كه ميفرمود:كانّي بالعجم فساطيطهم في مسجد الكوفه يعلمون الناس القرآن كما أنزل…؛
گويا عجم (نژاد غيرعرب) را ميبينم كه چادرهايشان در مسجد كوفه بر افراشته شده است و به مردم قرآن ميآموزند؛ به همان گونه كه فرود آمده است…
اين روايت، ماهيت تعليمدهندگان قرآن را روشن ميسازد كه از عجم هستند و به شهادت لغتشناسان مراد از عجم در اين جا فارسها و ايرانيان هستند.
روزگار حكومت حضرت مهدي(عج) همة مومنان در كوفه گرد آن حضرت جمع ميشوند و دركنار او سكونت ميگزينند.
امام باقر(ع) در روايتي ميفرمايد:إذا قام القائم و دخل الكوفة لم يبق مؤمن الّا و هو بها؛
هنگامي كه قائم ما قيام كند و به كوفه برود، هيچ مؤمني نيست، مگر آن كه در آن شهر كنار مهدي(عج) سكونت ميگزيند يا به آن شهر ميآيد.
در آن روزگار است كه كوفه مصلي و مكان نماز و عبادت حضرت مهدي(عج) ميگردد.
اميرمؤمنان(ع) ميفرمايد:… يا اهل الكوفة… و ليأتينّ عليه اي مسجد الكوفة زمان يكون مصلي المهدي(عج) من ولدي و مصلي كل مومن…؛
… اي اهل كوفه … روزگاري فرا ميرسد كه اينجا (مسجد كوفه) مصلاي مهدي(عج) و مصلاي هر مؤمني گردد…
از مجموع روايات چنين فهميده ميشود كه شهر كوفه مركز قضاوت و حكمراني حضرت مهدي(عج) و پايگاه اصلي فعاليتها و محل اجتماع و مركز فعاليتهاي فرهنگي و آموزش قرآن خواهد بود، و در آنجا است كه خيمهها برپا ميشود و شيعيان كلاسهاي تعليم قرآن را تشكيل ميدهد.
در اینکه مدت حكومت حضرت مهدي(عج) چه مقدار است، روايات متفاوتي از طريق اماميه و اهل سنّت وارد شده است.
روايات مدت حكومت و فرمانروايي حضرت را مختلف ذكر كردهاند.
بعضي روايات مدت حكومت را به هفت سال محدود ميكند.
برخي احاديث مدت هشت، نه، ده و بيست سال را يادآور ميگردند.
روايات ديگري مدت حكومت را چهل سال ذكر ميكند و برخي مدت سيصد و نه سال و روايات ديگري كه غير از اين موارد را ذكر ميكنند.
از مجموع روايات آنچه مسلم است اين است كه مدت حكومت كمتر از هفت سال نيست كه در اين مدت جهان تحت مديريت و رهبري سياست الهي حضرت، دوران خوشي را پشت سر خواهد گذاشت.
برخي از محققان، اين تفاوتها را اشاره به مرحلهها و دورانهاي حكومت آن حضرت ميدانند و معتقدند(ع) ابتدا شكلگيري و پياده شدن حكومت هفت سال و دوران تكامل آن چهل سال و دوران نهايي آن بيش از سيصد سال خواهد بود.
اینکه برخي از روايات مدت حكومت آن حضرت را هفت سال ذكر ميكند با توجه به اين نكته است كه روايات ديگري اين ساليان را با سالهاي روزگار عصر ما متفاوت ميدانند؛ بنابراين مدت زمان حكومت حضرت طولانيتر از هفت سال روزگار ما ميباشد.
امام صادق(ع) راجع به مدت حكومت حضرت مهدي(عج) در جواب سؤال خثعمي فرمود:… سبع سنين يكون سبعين سنة من سنيكم هذه؛
مدت حكومت حضرت هفت سال است و هر سالي به مقدار 10 سال از سالهاي شما ميباشد، پس ساليان حكومت آن حضرت به اندازة (ع)0 سال شما خواهد بود.
امام صادق(ع) ميفرمايد:… سبع سنين يطول له الايام والليالي حتي يكون السنة من سنيه مكان عشر سنين من سنيكم هذه؛ … (مهدي(ع) ) هفت سال حاكم ميشود؛ روزها و شبها برايش طولانيتر ميشود تا اینکه يك سال برابر ده سال معمولي ميشود.
حضرت علي(ع) ميفرمايد:فيمكث علي ذلك سبع سنين مقدار كل سنة عشر من سنيكم هذه؛
حضرت مهدي(ع) هفت سال حكومت ميكند كه هر سال آن روزگار، ده سال شما خواهد بود.
رسول گرامي اسلام در حديثي ميفرمايد:يكون المهدي عمره إن قصر فسبع سنين، و الاّ فثمان، و الاّ فتسع؛
مدت عمر حكومت مهدي(عج) هفت سال، اگر كوتاه باشد وگرنه هشت يا نه سال خواهد بود.
در روايت ديگري ميفرمايد:… يملك عشر سنين؛
آن حضرت(عج) ده سال حكومت ميكند.
در جاي ديگر ميفرمايد:… سيملك عشرين سنة يستخرج الكنوز و يفتح مدائن الشرك؛
حضرت مهدي(عج) بيست سال حكومت ميكند و گنجها را از زمين بيرون آورده، سرزمينهاي شرك را ميگشايد.
امام علي(ع) ميفرمايد:يملك ما بين الخافقين اربعين عامّاً، فطو بي لمن ادرك ايّامه و سمع كلامه؛
در بين شرق و غرب عالم، چهل سال حكومت ميكند، خوشا به حال كسي كه روزگارش را دريابد و سخنش را بشنود.
امام صادق(ع) ميفرمايد:القائم من ولدي يعمّر عمر خليل الرحمن، يقوم في الناس و هو ابن ثمانين سنة، و يمكث فيها اربعين سنة؛
حضرت مهدي(عج) از فرزندان من است و عمري برابر عمر ابراهيم خليل الرحمن خواهد داشت و در هشتاد سالگي ظهور ميكند و چهل سال فرمانروايي مينمايد.
امام باقر(ع) ميفرمايد:إن القائم يملك ثلاثمائة و تسع سنين كما لبث اهل الكهف في كهفهم؛
حضرت قائم(عج) سيصد و نه سال حكومت ميكند، چنان كه اصحاب كهف در غارشان همين اندازه درنگ كردند.
با توجه به اينكه روايات در اين باره متفاوت است بايد آنها را تأويل نمود.
مرحوم علامه مجلسي ميفرمايد:بيان الاخبار المختلفة الواردة في ايام ملكه(ع) بعضها محمول علي جميع مدة ملكه، و بعضها علي زمان استقرار دولته و بعضها علي حساب ما عندنا من السنين و الشهور، و بعضها علي سنينه و شهوره الطوية و الله يعلم؛
رواياتي را كه دربارة مدت حكومت امام(عج) آمده است، بايد به احتمالات زير توجيه كرد(ع) برخي روايات بر تمام مدت حكومت دلالت دارد و بعضي بر مدت ثبات و استقرار حكومت، بعضي بر طبق سالها و روزهايي است كه ما با آنها آشناييم و برخي روايات ديگر به روال سالها و ماههاي روزگار حضرت است كه طولاني ميباشد و خداوند به حقيقت مطلب آگاه است.
قطع نظر از روايات اسلامي آنچه مسلم است اين است كه اين آوازهها و اين مقدمات براي يك دوران كوتاه مدت نيست بلكه قطعاً براي مدتي است طولاني كه ارزش اين همه تحمل زحمت و تلاش و كوشش را داشته باشد!
آثار و پيآمدهاي حكومت جهاني حضرت مهدي(عج)
اين دستاوردها از جهات مختلفي قابل توجه و بررسي است.
1. گسترش توحيد و اسلام در تمام عالم
از ويژگيهاي حكومت جهاني مهدوي، اين است كه در همة انسانها موحّد بوده و خدا را به يگانگي پرستش ميكنند. اين ويژگي و امتياز مختص دولت مهدوي است، كه همه حق را ميپرستند و از هر گونه شرك و الحادي به دور هستند. همان شرك و بدعتي كه در طول تاريخ موجب اختلافها، جنگها، هواپرستي و انحرافات بسيار شده است و مايه كم رنگ شدن معنويت و سقوط آن شده است.
در حكومت مهدوي عموم مردم دين اسلام را ميپذيرند و ديگر اديان از روي زمين برداشته ميشود.
امام(ع) ميفرمايد:يرفع المذاهب، فلا يبقي الّا الدين الخالص؛
همه اديان و مذاهب از روي زمين برداشته ميشود و جز دين خالص باقي نميماند.
در طول تاريخ، طاغوتيان هميشه مانع تحقق آرمانهاي الهي و تشكيل حكومت توحيدي بودهاند، اما اين آرمان در حكومت جهاني مهدوي واقعيت خواهد يافت.
خداوند متعال در قرآن كريم ميفرمايد:«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»؛
او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.
در روايات متعددي كه از طريق عامه و اماميه وارد شده، آمده است كه اين آية شريفه ناظر به ظهور مهدي موعود(عج) و هنگامي است كه حضرت عيسي(ع) از آسمان به زمين فرود ميآيد. در آن زمان هيچ آييني جز آيين اسلام رسميت نخواهد داشت.
سيوطي از جابربن عبدالله انصاري روايت كرده كه گفته است:
لايكون ذلك حتي لا يبقي يهودي و لا نصراني صاحب ملة الا الاسلام … و ذلك اذا نزل عيسي بن مريم عليه السلام؛
اين آيه تحقق نمييابد مگر هنگامي كه يهودي و نصراني پيرو هيچ آيين آسمانياي جز اسلام نخواهد بود و اين زماني است كه عيسي بن مريم(ع) از آسمان نازل ميشود.
امام باقر(ع) در روايتي ميفرمايد:إنّ ذلك يكون عند خروج المهدي من آل محمد، فلا يبقي احد الّا أقر بمحمد؛
اين آيه هنگام خروج مهدي آلمحمّد(ص) تحقق خواهد يافت در آن زمان هيچ كس باقي نخواهد ماند مگر اين كه به پيامبر اسلام(ص) ايمان آورد.
توجه به اين نكته لازم است كه گرچه آيينهاي يهود و مسيحيت نيز بعنوان اديان ابراهيمي و توحيدي شناخته ميشوند، ولي با توجه به عقايد آنان دربارة عُزير و مسيح(ع) و نيز دربارة احبار و رهبان و نظاير آن اين اديان توحيدي خالص نيستند و يگانه آيين توحيدي خالص آيين اسلام است، از اين رو در حكومت جهاني مهدوي توحيد با معيارهاي اسلامي آن در جهان گسترش خواهد يافت و در نتيجه آن چه به عنوان دين رسمي پذيرفته ميشود تنها دين اسلام است.
2. گسترش فضيلتها و احكام دين
در حكومت جهاني مهدوي توجه به باورها و رفتارهاي ديني مردم و تلاش در جهت رشد و گسترش آن بسيار اهميت دارد و براي اینکه بخواهد ارزشها گسترش پيدا كند، و آرمانها تحقق يابد توجه به انتخاب دولت مردان و كارگزاران شايسته حكومتي از اهميت فوقالعادهاي برخوردار است؛ چرا كه با انتخاب مديران شايسته است كه مردم به عبادت خداي متعال روي ميآورند و با اجراي احكام شريعت ديانت در ميان مردم فراگير ميشود.
امام علي(ع) ميفرمايد:يقبل الناس علي العبادات و الشرع و الديانة؛
همه مردم بر عبادت خدا گراييده و به اجراي احكام شريعت و ديانت روي ميآورند.
ريشهكن شدن آلودگيهاي اخلاقي
در حكومت امام زمان(عج) انحرافات و ناپاكيها بر چيده ميشود و در عوض فضايل و ارزشهاي ديني حاكم ميشود و تمام مردم دين دار ميشوند و احدي نيست جز اینکه به صلاح و تقوا رو ميآورد.
امام علي(ع) ميفرمايد:يظهر علي الثقلين و لا يترك في الارض الأدنين؛
(امام مهدي(عج)) بر انس و جن چيره ميگردد و ريشة پستي و انحراف را از روي زمين بر ميكند.
امام(ع) در روايت ديگري ميفرمايد:لا يبقي كافر الّا آمن و لا طالح الّا صلح؛
روي زمين كافري باقي نميماند، مگر اینکه ايمان ميآورد و شخص ناشايستي نميماند مگر اینکه به صلاح و تقوا ميگرايد.
و در حديثي اميرالمومنين(ع) ميفرمايد:و يذهب الزنا و شرب الخمر و يذهب الربا؛
(در عصر حكومت مهدوي) بساط زنا، شرابخواري و رباخواري برچيده خواهد شد.
استقرار عدالت در سرتاسر گيتي
قسط و عدالت در حكومت مهدوي به اوج خود ميرسد و تمام جهان را عدل و مساوات فرا ميگيرد و در واقع نتيجة دولت مهدي(ع) گسترش عدل و رفع بيعدالتي و ستم در اقصي نقاط عالم ميباشد.
عدل و مساوات از اموري است كه همة افراد بشر در پي آن هستند و علاقهمند به برقراري آن در سطح گسترده ميباشند.
در دولت امام زمان(عج) عدالت به نحوي برقرار ميشود كه زمين به بركت آن دوباره زنده ميشود و مردم حكومت عدل مهدوي را مشاهده خواهند كرد.
امام(ع) ميفرمايد:يحيها بالقائم(ع) فيعدل فيها فيحيي الارض بالعدل بعد موتها بالظلم؛
خداوند زمين را به وسيلة قائم(عج) زنده ميكند، پس او در آن عدالت ميورزد. در نتيجه زمين با عدالت او حيات مييابد، بعد از آنكه با ستم (ظالمان) مرده بود.
ابو سعيد خدري از پيامبر اكرم(ص) روايت كرده كه فرمود:
أبشّركم بالمهدي كما فيملاء الارض قسطاً و عدلاً ملئت ظلماً و جوراً. يرضي عنه ساكن السماء و ساكن الارض يقسم المال بالسوية بين الناس؛
شما را به مهدي بشارت ميدهم. او زمين را آكنده از عدالت خواهد كرد آنگونه پيش از او پر از ظلم و ستم شده بود، لذا اهل آسمانها و زمين از او راضي خواهند بود. او اموال را به طور يكسان ميان مردم تقسيم ميكند.
5. فراگيري صلح و امنيت
امنيت يكي از مقولههايي است كه پيوسته مورد توجه كارگزاران و مديران بوده است و يكي از آرمانهاي حكومت مهدوي برقراري امنيت در جامعه است. در روزگار حكومت امام عصر(عج) امنيت به طور گسترده در جوامع بشري حكمفرما ميشود و رعب و وحشتي كه بر اثر ناامني براي مردم ايجاد شده از بين ميرود و جان و مال و آبروي مردم از هر گزندي محفوظ ميماند.
امام(ع) ميفرمايد:ارتفع في ايّامه الجور و امنت به السُبُل؛
در زمان او ستم ريشهكن و راهها امن ميگردد.
امام علي(ع) در روايت ديگري ميفرمايد:اصطلحت السباع و البهائم حتي تمشي المرأة بين العراق و الشام لا تضع قدميها الّا علي النبات و علي رأسها زينتها، لا يحيجُها سبع و لا تخافه؛
چهارپايان و درندگان در صلح هستند… زن از عراق تا شام ميرود و پاي خود را جز بر روي گياه نميگذارد، جواهراتش را بر سر ميگذارد و از درنده و درنده خويي هراس ندارد.
(ص). توسعه عمران و آباداني
عمران و آباداني در روزگار حكومت امام زمان(عج) پيشرفت چشمگيري دارد و بهرهبرداري از امكانات در مرحلة بسيار بالايي در دولت آن حضرت مشاهده ميشود در عصر كنوني شاهد جنگهاي ويرانگر و گرفتاريهاي فراوان ميباشيم و قدرتطلبان و سلطهگران دنيا را طعمه هواهاي نفساني خويش كردهاند و با بيشرمي تمام جان ميليونها انسان را گرفتهاند.
اينجاست كه بشر خود را سخنت نيازمند آباداني و عمران ميبيند و در وجود خود خلائي احساس ميكند، كه با حكوم عدالتمحور مهدي(عج) آن آباداني حاصل ميشود.
امام باقر(ع) ميفرمايد:… فلا يبقي في الارض خراب الاعمر…؛
در زمان حكومت مهدي(عج) در روي زمين هيچ ويرانهاي نميماند، مگر آنكه آباد ميگردد.
امام علي(ع) ميفرمايد:… و تعمر الارض و تصفو و تزهر بمهديها…؛
زمين به وسيله مهدي(عج) آباد، خرم و سرسبز ميشود.
رفاه عمومي
در عصر ظهور و حكومت امام مهدي(عج) مردم از امكانات فراوان بهرهمند ميشوند و به رفاه و آسايش عمومي ميرسند و غرق در نعمتها و بهرهمند از آن ميشوند.
رسول گرامي اسلام(ص) ميفرمايد:تنعم فيه امتي لم ينعموا مثلها قطّ تؤتي الارض اكلها و لا تدخّر منهم شيئاً و المال يومئذ كدوس، يقوم الرجل، فيقول(ع) يا مهدي! اعطني؛ فيقول(ع) خذ؛
در آن زمان امت من چنان از نعمت برخوردار ميشوند كه هرگز امتي آن چنان از نعمت برخوردار نشده باشد. سرتاسر زمين محصول ميدهد و هيچ چيز را از آنان دريغ ندارد و اموال، انبوه ميشود. هر كس نزد مهدي(عج) آيد و بگويد(ع) به من مالي ده، او بيدرنگ ميگويد(ع) بگير.
رسول خدا(ص) ميفرمايد:امت من در دوران مهدي(عج) به نعمتهايي ميرسند كه هرگز مانندش ديده نشده است و هيچ مؤمن يا كافري به چنان نعمت نرسيده است. آسمان، بارانش را پي در پي ميفرستد و زمين نيز چيزي از گياهان را در خود نگه نميدارد؛ بلكه آن را بيرون ميفرستد.
دوستي خالصانه
در روزگار حكومت امام مهدي(عج)، زندگي اجتماعي لذتبخش و دلها آكنده از صفا و صميميت ميشود و انسانها به يكديگر عشق ميورزند و روابط آنها براساس صداقت، عشق، محبت و دوستي ميباشد. در آن هنگام بدبينيها، حسادتها، بدگماني و تمام اوصاف زشت و رذيله از بين ميرود و افراد زندگي سعادتمند خواهند داشت.
دربارة اصلاح افراد و رفع فساد اخلاقي و انحراف، امام حسن مجتبي(ع) ميفرمايد:يبعث الله رجلاً في آخر الزمان… لايبقي كافر الّا آمن و لا طالح الّا صلح …؛
خداوند در آخرالزمان مردي را بر ميانگيزد كه كسي از منحرفان و فاسدان نميماند مگر اینکه اصلاح گردد.
در روزگار مهدي(عج) حرص، طمع، حسد، سوء ظن و صفتهاي رذيله از ميان ميرود و روح استقلال و بينيازي در انسانها پديدار ميشود.
9. رهايي از آتش فتنه
در دولت امام زمان(عج) فتنهها از ميان ميرود و دلها با يكديگر مهربان ميشود صميميت و هم دلي فضاي زندگي اجتماعي را عطرآگين ميسازد.
در دولت مهدوي(عج) امت از شرك نجات مييابند و فتنهها ميخوابد و دشمنيها به الفت و همدلي مبدل ميشود.
10. ريشهكن شدن فقر از جامعه
در جامعه مهدوي فقر و بيچارگي از ميان مردم رخت بر ميبندد و كسي نيازمند و محتاج ديگري نيست و در آن روزگار است كه مستحق زكات يافت نميشود.
امام صادق(ع) ميفرمايد:انّ قائمنا أذا قام… تظهر الارض كنوزها حتي تراها الناس علي وجهها، و يطلب الرجل منكم من يصله بماله، و يأخذ من زكاته، لا يوجد احد يقبل منه ذلك، استغني الناس بما رزقهم الله من فضله؛
هنگامي كه قائم ما قيام كند… زمين گنجهاي خود را بيرون ريخته، آشكار ميكند؛ به گونهاي كه مردم با چشم خود، آن را بر روي زمين ميبينند و دارندگان زكات سراغ كسي ميگردند كه نيازمند باشد تا زكاتشان را به او بدهند؛ ولي كسي يافت نميشود و مردم از فضل و بخشش خداوند از ديگران بينياز ميگردند.
در روزگار مهدي(عج) مردم چنان از نظر فكري رشد ميكنند كه بيهيچ فشاري به وظايف خود در همه ابعاد عمل ميكنند و از غناي روحي برخوردارند.
11. شكوفايي علم و صنعت
در روزگار مهدوي علم و دانش به يكباره رشد و گسترش چشمگيري پيدا ميكند و اين توسعه بسيار خيرهكننده است.
امام صادق(ع) ميفرمايد:
العلم سبعة و عشرون حرفاً فجميع ما جاءت به الرسل جزء ان، فلم يعرف الناس حتي اليوم غير الجزءين، فاذا قام القائم أخرج الخمسة و العشرين جزء اً فبثّها في الناس، و ضمّ إليها الجزء ين، حتي يبثّها سبعة و عشرين جزءا؛ً
علم و دانش، بيست و هفت حرف است و همه آنچه پيامبران آوردهاند، تنها دو حرف آن است و مردم تاكنون جز با آن دو حرف (با حرفهاي ديگر) آشنايي ندارند و هنگامي كه قائم ما قيام كند بيست و پنج حرف ديگر را بيرون آورده، آن را بين مردم نشر و گسترش ميدهد. و آن دو حرف را نيز ضميمه ميكند.
و مجموع بيست و هفت حرف را در ميان مردم منتشر ميسازد، و در نتيجه علوم به طور كامل در اختيار بشر قرار خواهد گرفت.
امام صاق(ع) ميفرمايد:انّ قائمنا اذا قام مدّ الله لشيعتنا في اسماعهم و ابصار هم حتي يكون بينهم و بين القائم بريد يكلّمهم و يسعمون و ينظرون اليه، و هو في مكانه؛
هنگامي كه قائم ما قيام كند، خداوند قدرت شنوايي و بينايي شيعيان ما را افزايش ميدهد؛ به گونهاي كه از فاصله يك بريد (چهار فرسنگ) حضرت با شيعيانش سخن ميگويد و آنان سخنش را ميشنوند و حضرت را ميبينند؛ در حالي كه حضرت در جايگاه خودش مستقر است.
12. رشد و تكامل عقلاني
در حكومت امام مهدي(ع) رشد عقلاني در مرحله بسيار بالايي قرار دارد و انسانها از حرمت و كرامت ويژهاي برخوردارند و همگان از اين موهبت و كمال عقلي بهرهمند ميشوند و اين موهبت الهي عموم بندگان را شامل ميشود.
امام باقر(ع) ميفرمايد:اذا قام قائمنا وضع يده علي رؤس العباد نجمع به عقولهم و كملت به أخلاقهم؛
هنگامي كه قائم ما قيام دست خود را برسر بندگان خدا مينهد به واسطة آن عقول آنان به كمال ميرسد.
خلاصه
با توجه به آيات و روايات معصومين اين نتيجه حاصل ميشود كه حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) مسلماً تشكيل خواهد شد و آخرين ذخيره الهي كه از دودمان پاك پيامبر(ص) و از نسل امام حسين(ع) است ظهور خواهد كرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد. و در حكومت اوست كه سنتهاي الهي و توحيد ناب محمدي (ص) احيا ميشود و درسايه حكومت عدل او بشريت و جامعههاي مختلف به سعادت و خوشبختي ميرسند و همگان از حقوق فردي و اجتماعي مناسب برخوردار ميشوند.
برگرفته از سايت :المهدويه