توکل،ادامه ناکامی جریان غیر اسلامی

بنی صدر در آغاز جنگ معتقد بود با دادن زمین وگرفتن زمان می شود در برابر ارتش متجاوز دشمن موفقیت به دست آورد،اما فقط 50درصد استرتژی ناکام او همیشه محقق می شد وآن هم دادن زمین بود.
با توجه به وابستگی او به دشمنان مردم ایران وآشنا نبودن با اصول وقواعد جنگ وسیاست جنگی مدیریت او بر جنگ چیزی جز شکست برای ایران نداشت.
پس از اجرای ناموفق عملیات بزرگ توسط بنی صدر در 3/8/59 در منطقه عمومی آبادان، عملیات توکل در تاریخ 20/10/59 با فرماندهی ستاد اروند و زیرنظر ستاد مشترک ارتش، طرح ریزی و اجرا شد. طبق طرح، مقرر شده بود که یگان های خودی در این عملیات در چند مرحله از شمال شرقی آبادان تا مرز شلمچه پیشروی کنند.

مرحله اول عملیات از سه محور آغاز شد. در دو محور قوای زرهی و در یک محور نیروهای پیاده وارد عمل شدند. در سه راهی آبادان و کوی ذوالفقاریه که یگان های پیاده تک می کردند، خط نیروهای دشمن شکسته شد و تعدادی از آنها به اسارت درآمدند. لیکن نیروهای پیروز این محور – که شامل یگانی از ارتش و شماری از نیروهای سپاه، ستاد جنگ های نامنظم و فداییان اسلام بودند – به سبب پیشروی نکردن دو محور دیگر، نتوانستند موقعیت خود را تثبیت کنند و به ناچار عقب نشینی کردند. به این ترتیب عملیات در مرحله اول متوقف گردید. با ناکامی در مرحله اول ،مراحل بعدی نیز متوقف گردید. این آخرین عملیات در سطح گسترده بود که در دوره فرماندهی بنی صدر بر نیروهای مسلح انجام شدو تا عزل او از فرماندهی کل قوا و تغییر استراتژی جنگ، عملیاتی روی نداد.

سومين و آخرين عمليّات كلاسيك ايران در جنگ، در محور آبادان- ماهشهر صورت مي‌گيرد. اين حمله در بيستم دي‌ماه 1359 انجام مي‌شود. براي انجام اين حمله نيز متأسفانه از تجربة شكست‌هاي دو عمليّات گذشته بهره‌اي گرفته نمي‌شود و اين عمليّات هم به علت بي‌تجربگي و خامي دچار شكست مي‌شود.
برخلاف دو عمليّات قبل، دشمن، هوشيار و آماده مقابله مي‌شود. يعني با شروع عمليّات، نيروهاي ايراني با موانع ايذايي برخورد مي‌كنند و تعدادي از اين نيروها پس از مواجهه با ميدان‌هاي مين و رشته‌هاي سيم خاردار به عقب باز مي گردند. بقيه هم پس از مقداري پيشروي به دليل نرسيدن نيروهاي عمل‌كنندة محورهاي ديگر، عقب‌نشيني مي‌كنند.
سرانجام نيروهاي ايراني بدون اينكه بتوانند اقدامي اساسي صورت دهند، بناچار به مواضع اولية خود باز مي‌گردند. با اين شكست، براي همگان مسجل مي‌شود كه با شيوة جنگ كلاسيك نمي‌شود به جنگ دشمن تا بن دندان مسلح رفت. زيرا اين اقدامات جز بر گستاخي دشمن نمي‌افزايد.