متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛تاريخ پخش :: 1370/3/2
بسم الله الرحمن الرحيم
اين پنجشنبه، به دستور رهبر معظم انقلاب، عزاي عمومي اعلام شد و خيلي هم بجا بود. يک چيزي براي شما بگويم. وقتي عزاي عمومي مي‌شود مداح، واعظ، عالم، راديو، تلويزيون، روزنامه و همه رسانه‌ها جناياتي که از طاغوت‌ها مي‌شود را براي مسلمانان مي‌گويند مردم كه «آه» مي‌کشند، آهشان ثواب «سبحان الله» دارد. من اين را قبل از بحثم مي‌گويم، چون بحث امشب من يک خورده از فراز‌هاي تاريخ است. خلاصه مي‌خواهم اين يک کتاب را در چند دقيقه بگويم. اين از نظر تاريخ خوب است. ولي شاد نخواهد بود، ممکن است شما پاي تلويزيون دلت بسوزد، ولي عوض آن بشارت بدهم حديث داريم اگر انساني آهي براي مظلوميت بکشد« نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ»(أمالي مفيد، ص338) هر آهي که مي‌کشيد و هر نفسي که در حال غصه مي‌خوريد، غصه از مظلومين، از اهل بيت و يارانشان، اين نفس‌ها ثواب «سُبْحانَ الله» را دارد. براي اينکه بعضي‌ها، شايد خواسته باشند اين بحث را پاي تلويزيون به صورت يک درس در بياورند.
بنابراين عنوان درسمان در اين جلسه، همان عنوان هميشگي‌مان است، تحت عنوان، درس‌هايي از قرآن با موضوع مقدسات و چيز‌هايي که در اسلام مقدس است. حالا چرا اين بحث را مي‌کنم؟ براي اينکه به مقدسات ما در کربلا و نجف و جا‌هاي ديگر توهين شد. راجع به مقدسات نکاتي را به شما بگويم، تمام هستي يک قداست دارد. مسلمان قداست بالاتري دارند. مؤمن واقعي قداست بهتري دارد. امام قداست دارد. پيامبر اکرم(ص) قداست دارد و از همه بالاتر خدا قداست دارد. اين‌ها چه خوب است، من از نظر فن کلاسداري از پايين شروع کنم، اينطور حساب کنم كه در تمام هستي، يک مسلمان، دو مؤمن واقعي، امام، پيامبر، خداوند متعال، اين‌ها همه مقدس است. من درباره مقدسات يک خورده حرف زدم. چون هستي مقدس است نمي‌شود آن را هدر داد. نمي‌شود آب را بيهوده دور بريزيد. بيهوده شاخه را بشکنيد. بيهوده هوا را آلوده کنيد. يک چيزي که ارزش دارد اين است كه شما در هستي مسئول هستي.
در حديث داريم: «فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ»(نهجالبلاغه، خطبه 167) نسبت به حيوانات، نسبت به چهارپايان، نسبت به گياهان، نسبت به همه چيز مسلمان مسئول است. شما حق نداري قبر مسلمان را بشکافي «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ»(همزه/1) واي به کسي که به يک مسلمان نيش بزند. مسلمان احترام دارد. مسلمان حرفش راست است. اگر گفت: پاک است. بگو: درست است. اگر گفت: شسته‌ام. نبايد گفت: کجا و با چه آبي و چه وقت شسته‌اي؟ همين که گفت: شسته‌ام، بايد گفت: ان شاءالله پاک است. اگر ديديد چيزي دستش است، بايد بگوييد مال خودش است. شايد دزديده باشد. اما بايد بداني كه او مسلمان است، دست مسلمان ارزش است، همين که دستش است، انشاءالله که مالک است. مؤمن واقعي اگر عادل هم باشد، آن ديگر قداست بالاتري دارد، که وقتي او پيش نماز است ما ديگر حرف نمي‌زنيم. وقتي مي‌گويد: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ»(فاتحه/5) ما به احترام کلام او ساکت هستيم، به او اقتداء مي‌کنيم. به خاطر شهادتش حتي اعدام مي‌کنيم. يک کسي سر راه دو تا مؤمن عادل آمد. گفت: ما ديديم که فلاني، فلاني را کشت. فوري قاتل را اعدام مي‌کنيم. يعني حرف او از نظر حقوقي ارزش دارد. امام قداستش خيلي بالاتر است. نمي‌شود بر نام امام و پيغمبر و نام مقدس خدا، دست بي وضو گذاشت، آقاياني که زنجير طلا گردنشان است يا خانم‌هايي که گردنبند گردنشان است، اگر روي آن«الله» نوشته شده است و به بدن بي وضو برسد، اين گناه است. نمي‌شود دست بي وضو بر آن گذاشت، قداست دارد.
زمان مقدس است. در ماه رمضان مي‌دانيد که اگر کسي شراب بخورد، هشتاد ضربه شلاق بايد بخورد، ولي اگر در ماه رمضان شراب بخورد صد ضربه شلاق دارد. هشتاد تا از آن براي شرابش، بيست تا هم براي اينكه در ماه رمضان است. ماه رمضان، زمان قداست دارد. «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ»(قدر/3) «اَلْف» يعني «هزار» شب قدر از هزار ماه بهتر است. اگر هزار ماه تقسيم بر دوازده شود، هشتاد سال و خورده‌اي مي‌شود. شب قدر مقدس است. ماه رمضان مقدس است. بسيار حديث داريم که ساعت آخر روز جمعه، ساعت استجابت دعاست. يک وقت به راديو و تلويزيون، پيشنهاد شده بود که چقدر خوب است، روز جمعه که متعلق به امام زمان(عج) است چند دقيقه قبل از غروب، يک مراسم دعايي بگذارند. تمام فرقه‌هاي اسلامي روايت‌هاي زيادي نقل کرده‌اند که دعا آخر روز جمعه مستجاب مي‌شود. ساعت آخر روز جمعه مقدس است. سحر مقدس است: «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ»(ذاريات/18) وقتي خدا تعريف مي‌کند مي‌گويد: اين‌ها آدم‌هايي هستند که سحر‌ها استغفار مي‌کنند. پسران يعقوب گفتند: پدر، اشتباه کرديم كه برادرمان يوسف را در چاه انداخيتم، معذرت مي‌خواهيم. حالا تو پدر پير غصه خوردي، در حق ما دعا کن خدا ما را ببخشد. فرمود: «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ»(يوسف/98) من در آينده دعا خواهم کرد. در آينده، يعني صبر کن تا شب جمعه شود. شب جمعه مقدس است. روز جمعه مقدس است، دوشنبه سحر‌ها مقدس است. بسيار مهم است نماز شب، سحر خوانده شود. پس زمان مقدس است، شب قدر، ماه رمضان، آخر روز جمعه، مقدس است.
مكان هم مقدس است. در مسجد نماز خواندن ثوابش خيلي بيشتر است. در حرم نماز خواندن ثوابش خيلي بيشتر است. بزرگواري عالمي را ديد، که وقتي وارد مسجد مي‌شود، مي‌ايستد و در مسجد را مي‌بوسد و. . . بعضي چيز‌ها براي ما قداست دارد. يعني در دنيا مقدس است.
کشور کره رفته بودم. در کشوره کره همه کمونيست هستند، مسلمان آنجا وجود ندارد، شايد ده تا مسلمان هم آنجا نباشد. کره شمالي، يک دوره جنگ داشت، ما براي بازديد به آنجا رفتيم و ديديم يک درخت سوخته آنجا است كه به آن درخت مقدس مي‌گويند. مترجمان ما گفتند: اين درخت مقدس است. گفتيم: يعني چه اين درخت مقدس است؟ گفتند: زماني که جنگ شده يک ماشين تانک، يک ماشين سرباز، زير اين درخت ماند. بمباران که شد، اين بمب افتاد روي يک درخت بسيار تنومند، که سرباز‌ها زير آن بودند، اين درخت سوخت اما اين درخت چون فشار بمب را به خودش خريد، جان سرباز‌ها سالم شد و ما اين درخت سوخته را چون جان سرباز‌هاي ما را نجات داده است، اسمش را درخت مقدس گذاشته‌ايم.
پس چون يك چوب فداي نجات انسان‌ها شد، مقدس است. آنوقت پيغمبر و ائمه ما فدا شدند، امام حسين(ع) تکه تکه شد، تا به ما بگويد: زير بار زور نرويد. خوب امام حسين(ع) مقدس نيست؟ آنوقت صدام و حزب بعث بايد گنبد امام حسين را خراب كنند؟ واقعا سيماي صدام و حزب بعث براي همگان مشخص شد. که بايد گفت خاک آن درخت کمونيست‌ها از اين بعثي‌ها ارزشش بيشتر است. کمونيست‌هاي کره، همين که ديدند چوبي سوخت، براي نجات چند نفر، اسم آن چوب را چوب مقدس مي‌گذارند. فرزند پيغمبر سوخت، خيمه هايش سوخت، دل بچه هايش سوخت براي اينکه دنيا را از قبول حکومت يزيد آزاد کند. آنوقت حرم مقدسش بعد از هزار و چهار صد سال بايد مورد گلوله قرار بگيرد. ارزش داشت يک عزاي عمومي اعلام کنند و اگر هم نمي‌شد ما در مقابل بي خيالي چوب مي‌خورديم يعني روز قيامت به ما بگويد «وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ»(شعراء/109) من مزد رسالت مي‌خواهم، که اهل بيتم را دوست داشته باشيد. حرم اهل بيت من مورد اهانت صداميان قرار گرفت و شما هيچ خم به ابرو نياورديد؟ اگر عزاي عمومي نبود ما شرمنده رسول الله بوديم و حال مي‌داني يا رسول الله بخاطر اين توهيني که شد، ما يک روز عزاي عمومي اعلام کرديم.
در مورد مقدسات در مسئله 140 توضيح المسائل امام مي‌فرمايد: که اگر تربت امام حسين در چاه دستشويي افتاد، بايد در چاه را قفل کرد و ديگر نبايد رفت و از آن استفاده کرد. همه خاک‌ها خوردنش حرام است، اما خاک قبر حسين البته نه با قاشق و قاشق چايخوري، يک ذره‌اي از خاک به قصد شفاء در يک آب بريزيد، آن خاک قبر به قصد شفاء حلال است. به جز خاک حسين هر خاکي حرام است. نگاه کردن به خاک امام حسين ثواب دارد. در نمازمان گفتند: چند چيز ثواب نماز را زياد مي‌کند. از چيز‌هايي که ثواب نماز را زياد مي‌کند، يکي اين است که آدم وقت نماز، به مهر کربلا نگاه کند. همراه داشتن مهر، سجده بر مهر، تبرک بر مهر، ثواب نماز را زياد مي‌كند. ما حتي بعضي از علماي درجه يک را سراغ داشتيم، که اين‌ها وقتي نماز مي‌خواندند مهرشان را در عمامه‌شان مي‌گذاشتند، يعني حتي احساس مي‌کردند که مهر در جيب باشد، شايد کوتاهي باشد. کربلا و حسين روي آن پرپر شد.
عرض کردم كه اين نفس‌ها هر چه بسوزد اثر خواهد داشت. چند خاطره خدمتتان عرض کنم. صدام خودش را به همه جنايتکار‌هاي تاريخ رساند و يک زماني و هابي‌ها ريختند در حرم امام حسين(ع) و قبر آن حضرت را خراب کردند و حرم را شکستند. از ضريح امام حسين(ع) قهوه درست کردند در حرم خوردند اسب هايشان را در حرم رهاکردند. ما بسيار تعجب کرديم که اينقدر اين و هابي‌ها بي دين هستند؟ اينقدر قساوت قلب دارند و سنگدل هستند؟ صدام خودش را به و هابي‌ها رساند. صدام خودش را به ابن زياد رساند. قابل تحمل است که انسان بفهمد در کربلا و نجف، اذان ممنوع شده است؟ آدم مي‌تواند بشنود كه در کربلا و نجف کسي حق ندارد لباس روحاني بپوشد؟ آدم مي‌تواند بشوند که با دويست هلي کوپتر به کربلا حمله کردند؟ از هيچ جنايتي کوتاهي نکردند.
ما نمونه‌اش را در حجاج داريم. امام باقر(ع) فرمود: اگر به حجاج مي‌گفتند فلاني کافر است يا زنديق است، بهتر از اين بود که بگوييد فلاني طرفدار اهل بيت است. البته اين‌ها يک خوبي‌هايي دارد. بد نيست يک قصه‌اي بگويم كه در اين تلخي‌ها شيرين است. يک شيريني هم گوش بدهيد. بعد از آن که ما در مکه، چهارصد نفر شهيد داديم. چند نفر از بعضي کشورها، صحنه و مظلوميت ما را ديدند، گفتند: پس به اين دليل است، چون اين‌ها معلم مي‌شوند، حقشان است کتک بخورند. بالاخره اين کتکي که ما بخوريم، چهارنفر آزاد مرد را به فکر مي‌اندازد که اين‌ها چرا کتک مي‌خورند؟ آنها مي‌فهمند، زننده چه کسي است؟ کتک خور چه کسي است؟ و بالاخره آه مظلوم باعث تحرك مي‌شود. يک گروه چريکي پيدا شده‌اند و عجيب حالي از اسرائيل مي‌گيرند. تمام گروه‌هايي که در فلسطين و لبنان هستند و همه کشورهاي عرب، اين‌ها به يک نحوي به سازش وادار کردند و به يک نحوي کوتاه آمدند.
البته مدينه هم همينطور بود. حجاج مي‌گفت: منفورترين شهر‌ها نزد من مدينه است. ولي کربلا و نجف حسابش بيشتر است. در سال 1216 و 1221 تا 1333 يکبار ديگر به نجف حمله شد. به هيچ شهري در عراق، مثل نجف و کربلا حمه نشده است. بالاخره چهار جوان هستند كه بگويند: چرا تمام ابرقدرت‌ها با خميني بد بودند؟ چون اسلام خميني، اسلام واقعي است. اسلامي که طاغوت از آن راضي است. معلوم مي‌شود که آن اسلام واقعي نيست. آن اسلامي که امام(ره) رهبري آن را بر عهده داشت معلوم مي‌شود اسلام واقعي است. خيلي‌ها به سمت امام آمدند و دليلش اين بود که ديديم آمريکا فحش مي‌دهد، برويم ببنيم که اين چه کسي است که اينقدر به او فحش مي‌دهند؟ و ما بايد روي ولايت فقيه تکيه کنيم.
آمريکا صدام را حفظ مي‌کند، براي اينکه صدام بهترين خدمت را به آمريکا کرد. آمريکا چه مي‌خواست، ناراحت بود که چرا در بعضي کشورها، مسلمانانشان پول دارند. صدام کاري کرد که کشور حجاز براي اولين دفعه مقروض شد. کشور حجاز خيلي پول داشت، اين حرکتي که صدام کرد، کشور پرپول حجاز را به قرض وادار کرد. کويت شهر شکيلي بود، ناراحت است که چرا شهر مسلمانان بايد شيک باشد. صدام هدف آمريکا را پياده کرد. جوان‌هاي ايران غيرت داشتند و پرپرشان کرد. عراق را به خاک و خون کشيدند، يعني اگر آمريکا و عراق پشت پرده قرار داد را با آمريکا بسته باشند معلوم مي‌شود که همه اين‌ها خيمه شب بازي بوده است. اصلاً جنگي هم با آمريكا در كار نبود. همه آن به خاطر اين بود که بازي در بياورند و تمام کشورهاي اسلامي را تار و مار کنند. اگر پشت پرده اين بود که بود، اگر نبود از اين بهتر نمي‌شود که آمريکا به هدفش برسد. و لذا آمريکا، در چهار دسته بايد صدام را حمايت کند: چه کسي بهتر از صدام خواهد توانست مسلمان کشي بکند؟ چه کسي بهتر از صدام خواهد توانست مقدسات اسلامي را بشکند؟ صدام خوب کارگري است. باقي هم شوخي است که نمي‌دانم، ما با صدام قهر هستيم. همه آنها شوخي است. آمريکا در منطقه بهتر از صدام پيدا نمي‌کند.
بياييد حساب کنيم كه در کربلا، يک نفر هم نبود که جنازه امام حسين(ع) را بر دارد. ولي ممکن است يک عده بگويند: امام حسين را مي‌خواهيد بکشيد، بکشيد. اما ديگر چرا اسب روي بدنش مي‌تازيد؟ بالاخره چهار جوان فکر خواهند کرد و خواهد گفت که معلوم مي‌شود اين اسلام امام، با اسلام همه مسلمان‌ها فرق مي‌کند. آمريکا باقي مسلمان‌ها را قبول دارد. چهل و سه تا راديو به امام فحش مي‌داد. در زمان جنگ همين فحش‌ها باعث شد که يک عده ببينند قصه چيست؟ تا مي‌آمدند ببينند كه چه شده است، طرفدار امام مي‌شدند.
اين نجف و کربلا بمباران مي‌شود، اما يک زماني چهار دانشمند، چهار انديشمند، چهار دانشجو، چهار محقق خواهد گفت: چه درون اين کربلا و نجف است كه آخر همه عثماني‌ها کربلا و نجف را مي‌كوبند. وهابي‌ها کربلا و نجف را در هم مي‌کوبند يا صدام کربلا و نجف را نابود مي‌كند؟ بالاخره وقتي ببينند يک کسي خيلي مورد حمله است، چند نفر به فکر خواهند افتاد، و بالاخره اسلام کربلا و نجف معلوم خواهد شد. شاه هم وقتي مي‌خواست به قم حمله کند، اول قم را کوبيد. خوب آن چه است که اول قم را مي‌کوبد؟ اگر يک کسي آمد قرآن را آتش زد، بالاخره چهار نفر خواهند گفت: كه ببينيم در قرآن چه بود؟ چرا باقي کتاب‌ها را، آتش نزنند. در ميان اين همه کاغذ چطور قرآن را آتش بزنند. اگر قرآن را آتش بزنند، گرچه ما غصه مي‌خوريم که به مقدسات ما توهين شد اما همين قرآن آتش زدن، چهارنفر را به فکر وادار مي‌کند، كه بگويند: برويم ببينيم در قرآن چه است؟ اين‌ها در حرکت کلي جهان مؤثر خواهد بود.
انگليس در همين سال 1336، نجف را محاصره کردند، يازده نفر از رجال نجف را به دار آويختند و هشت نفر از علماي نجف را تبعيد کردند. باز در سال 1316 در همان سال، يک شب وارد کربلا شدند، ده هزار نفر را کشتند، وارد خزينه شدند، هر حرمي يک موزه و خزينه‌اي دارد، تمام اموالي که در خزينه بود، غارت كردند. من از تاريخ شيعه نقل مي‌کنم، علامه مظفر نوشته است. در سال 1285، کربلا را به توپ بستند. در سال 1344 در اين سال هم باز توهين به مقدسات شد. صد و پنجاه نفر از ياران امام حسين(ع) برمي گشتند. و هابي‌ها آنها را گرفتند و در راه همه را کشتند، در سال 1221، دوباره و هابي‌ها قبرستان بقيع در مدينه را خراب کردند. در اين ماجرا هم صدام به کربلا و نجف حمله مي‌کند، مردم از ترسشان فرار مي‌کنند و در حرم مي‌روند و به ضريح مي‌چسبند، همينطور که به ضريح چسبيده‌اند مي‌آيند، دست اين‌ها را قطع مي‌کنند و در صحن امام حسين خون راه مي‌افتد. کاري که رضا شاه در مسجد گوهرشاد کرد.
رضاشاه براي کشف حجاب، حرم امام رضا و مسجد گوهرشاد را به توپ بست و در مسجد گوهرشاد کنار حرم امام رضا(ع) خون راه افتاد. جمعيت عظيمي را شهيد کردند. هرچه چنگيز و متوکل جنايت کردند، همه را صدام يک جا انجام داد. اعلام کردند، چند تا بمب انداختند. گفتند: الآن همه نجف را مي‌خواهند با خاک يکسان کنند. در بيابان برويد، مردم سر به بيابان گذاشتند، با هلي کوپتر مردم را در بيابان به خون کشيدند. خيلي ظلم بودند. قرآن مي‌گويد: حتي به مقدسات و خرافات ديگران نمي‌شود توهين کرد. «وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ»(انعام/108) يک کسي بت پرست است. مثلا به غير خدا عقيده دارد، به اعتقادات غير خدا شما حق توهين كردن نداري، نبايد احساساتشان را جريحه دار کني. فحش ندهيد. ما مقدساتمان خيلي برايمان ارزش دارد. در فقه اسلامي داريم، اگر يک کسي مي‌خواهد ادرار کند نبايد رو به کعبه ادار کند. شما کجا، کعبه کجا، هزارها فرسخ فاصله است اما مي‌گويند: چون جهت کعبه است، ادرار رو به قبله حرام است، كعبه مقدس است. چرا نبش قبر حرام است؟ توهين به مسلمان است. به هر حال مقدسات ما در فقه زياد است. در رساله مي‌خوانند که اگر کسي دست نجس به قرآن بگذارد، گناه است. اگر کسي وارد مسجد شد و ديد مسجد نجس شده است، حق ندارد نماز بخواند، بايد اول مسجد را تطهير کند و بعد برود نماز بخواند. مسجد مقدس است. داريم وقتي مي‌خواهيد وارد مسجد شويد، اول به ته کفشتان نگاه کنيد، نگاه به کفش بکنيد، بعد وارد شويد. نکند کفشتان آلوده باشد با کفش آلوده وارد مسجد شويد. مسجد مقدس است و اگر کسي مي‌خواهد نماز بخواند، در مسجد نماز بخواند يا در حرم، نمازش در حرم ثواب بيشتري از مسجد دارد.
اين مقدسات از روز اول شکسته شد، از روزي که جبرئيل وقتي مي‌خواست وارد خانه پيغمبر شود، اجازه گرفت مي‌گفت: يا رسول الله من وحي آورده‌ام، اجازه مي‌دهي وارد شوم؟ جبرئيل بدون اجازه وارد نمي‌شد. از همان روز اول در خانه زهرا(س) را شکستند. بحث امشب تلخ است، ولي حديث بخوانم. اگر کسي تلخي مظلوميت اهل بيت و يارانشان را شنيد و آهي کشيد و غصه خورد و لرزيد، «آه» او ثواب «سبحان الله» دارد. مقدسات در اسلام اهميت دارد.
اصلاً شنيده‌ايد كه مي‌گويند: «الْشْهُرُ الْحُرُمُ»(توبه/5) شهر حرام، يعني ماهي که احترام دارد. بعضي از ماه‌ها احترام دارد. راننده‌ها اين مسئله را شايد شنيده باشند. اگر کسي يک کسي را بکشد، هزار مثقال طلا جريمه‌اش است. اما اگر در چهار ماه بکشد، جريمه‌اش اضافه مي‌شود. – در ماه رجب، محرم، ذي الحجه و ذي القعده – در اين چهار ماه اگر راننده‌اي تصادف کرد و به کسي زد و او را کشت. اگر در اين چهارماه باشد، قاضي دادگستري، جريمه‌اش را بيشتر مي‌کند، چون ماه حرام است. اينکه مي‌گويند: مسجدالحرام، يعني مسجدي که حرام است، يعني جايي که احترام دارد. مي‌گويند: فلاني حريم است، يعني احترام دارد. مي‌گويند: حرم فلان است. «حرم» يعني احترام. بياييد به حرم برويم، يعني بيا برويم جايي که احترام دارد. تکبيره الاحرام، الله اکبر و. . .
چرا مي‌گويند تکبيره الأحرام؟ بعني با اين الله اکبر خيلي کارها بر تو حرام شد. يعني در يک وادي ديگر وارد شدي، يعني وارد يک فضايي شدي که هر کار نمي‌تواني بكني. نمي‌تواني تخمه بشکني و بخندي، الله اکبر يعني يک آدم ديگري شدي، خيلي کارها بر تو حرام شد.
چرا مي‌گويند لباس احرام؟ يعني وقتي حاجي آنجا لباس پوشيد، يعني طور ديگري شد و وارد وادي ديگري شد. ما در خيلي کارها احترام داريم. عرض کردم کمونيست‌ها حسابي و کتابي دارند. قبر ناپلئون در فرانسه است و آنجا گنبد و بارگاه دارد. تمام اديان آسماني، و کمونيست‌هايي که عقيده به هيچ ديني ندارند، در عين حال براي قبر(مايؤ) احترام قائل هستند. براي قبر(لنين) احترام قائل هستند. ما نمي‌خواهيم كه حزب بعث، مسلمان باشند، مي‌خواهيم آدم باشند. امام حسين(ع) به يزيدي‌ها گفت: اصلاً نمي‌خواهم مسلمان باشيد. «يَا شِيعَةَ آلِ أَبِي سُفْيَانَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِينٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي دُنْيَاكُمْ»(اللهوف، ص119) اگر دين نداريد لااقل آدم باشيد. اصلاً ما نمي‌خواهيم حزب بعث مسلمان باشد.
من يک فيلمي از صدام ديدم كه قبل از شروع جنگ، صدام قرآن مي‌خواند. قبل از اينکه جنگ آخر را با کشورهاي چند مليتي شروع کند فيلمش را آورده بودند. ما در نهضت سوادآموزي ديديم كه صدام قرآن مي‌خواند، قرآن را بوسيد. بيخود نيست که ما مي‌گوييم، بايد فقيه باشد و عادل باشد، چون همه دروغ مي‌گويند. روي کره زمين جز امام حتي يک رهبر راستگو وجود نداشت. در کره زمين از دم همه دروغ مي‌گويند. يک رهبر نيست كه راست بگويد، همه آنها دروغ مي‌گويند. مواظب اين ولايت فقيه باشيد.
اما مي‌ترسند كه اگر صدام را بردارند، حکومت عراق به دست يک فقيه برسد، از بغض اينکه حکومت به ولايت فقيه نرسد، صدام را نگه مي‌دارند که در آنجا کسي مثل مقام معظم رهبري حکومت را به دست نگيرد. از اين معلوم مي‌شود ما حق هستيم و هر كجا آمريکا بيشتر ناراحت شد، پيداست آنطرف حقانيتش بيشتر است. چون قرآن مي‌گويد: «لِيَغيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ»(فتح/29) هر كجا ديديد کفار دارند مي‌سوزند، پيداست راه شما حق است. راه حق آن است که کفار را بيشتر مي‌سوزاند. حالا شما كه جوان مسلماني هستي، ببين شما چقدر کفار را ناراحت مي‌کني.
مثلاً در اعمال حج، حالا ايام حج است، من سفارش مي‌کنم حاجي‌ها چند تا کتاب حج است كه بايد مطالعه کنند. آيت الله رفيعي قزويني، کتاب «حج» دارند كه کتاب خوبي است. آيت الله جوادي آملي كتاب «حج» دارند كه يک خورده علمي است ولي طلبه‌ها حتماً آنرا مطالعه کنند. مرحوم شهيد بهشتي، كتاب «حج در قرآن» دارند و آقاي ضياء آبادي کتاب «حج برنامه تکامل» دارند كه کتاب خوبي است.
امروز من فهميدم، يکي از روزنامه‌هاي مهم مملکتي يک ستون را براي حج نوشته است. اگر هر روزنامه‌اي مقاله بنويسد يا کتاب بنويسد يک طوري باشد، اين‌ها بدانند فرق بين حج ما و حج ديگران، نماز ما و نماز ديگران در چيست. ما حق هستيم. کربلاي ما حق است، چون بيشتر از جا‌هاي ديگر به آن حمله شد. حسين ما حق است، چون از همه بيشتر به او حمله شده است. علي ما حق است، چون فرقش شکافته شد. اصلاً راه امام ما حق است، چون کشورها عليه ما بسيج شدند. هرچه بيشتر تار و مار بشويم، نشان دهنده اين است که ما حق هستيم. کربلا و نجف را بايد ببينيم. اسلام کربلا و نجف چه اسلامي است و اسلام امام چه اسلامي است؟
قرآن به ما سلام مي‌کند «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمينَ»(صافات/79)، «سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ»(صافات/120)، «سَلامٌ عَلى إِبْراهيمََ»(صافات/109) ما هم مي‌گوييم سلام ما بر تو باد‌اي حسين! اي حسيني که تا بودي به خودت تير اندازي کردند، بعد هم وهابي‌ها قبرت را شکستند. و حالا هم صدام براي اينکه عقب نماند، آمد و به قبرت تيراندازي کرد. يکي از معاونين صدام، «کامل حسين» فرمانده توپخانه بود. ايشان گفته بود هرکس اولين گلوله را به قبر امام حسين(ع) شليک کند، هزار دينار به او جايزه مي‌دهم. بينيد دوباره تاريخ دارد تکرار مي‌شود. ما مي‌توانستيم عزاي عمومي اعلام نکنيم و بي تفاوت باشيم.
يک دعا هم بکنم.
خدايا! مسلمين را از شر نجات بده و دست ابرقدرت‌ها بخصوص جنايتکار‌ها و آمريکايي‌ها را از کشورهاي اسلامي قطع كن. خدايا! مسلمان‌هاي ما را از اين دام‌هاي شيطاني نجات بده. لبنان، فلسطين، افغانستان، تمام مسلماناني که تحت فشار هستند، همه را نجات بده. خدايا! تو را به حق محمد و آل محمد ريشه بعث و ريشه تمام کشور‌هايي را که به اهل حق، اهل بيت، و به ياران و طرفداران اهل بيت، توهين و جسارت مي‌کنند، خدايا ريشه آنها را بکن. خدايا! ما را از شر طاغوت نجات دادي، دنيا را از شر طاغوت‌ها نجات بده. به ما رهبري عادل دادي، ظهور رهبر عادل جهان، امام زمان را براي جهانيان نزديک کن. به ملت ايران هوشياري دادي، مسلمان‌ها را از خواب غفلت بيدار کن. به ما وحدتي مرحمت فرمودي، خدايا اتحاد بين مسلمين حاکم بفرما. امام ما، شهداي ما، روحشان را از ما راضي بگردان. رهبر عزيز انقلاب را به سلامت، موفق، مؤيد، منصور، معزز بدار. کساني که به گردن ما حق دارند، پدر و مادر، علما، شهدا، هر که به گردن ما حق دارد، زنده و مرده‌شان را و روحشان را از ما راضي بگردان. به ما توفيق شناخت اسلام و عمل به اسلام و نشر اسلام را مرحمت بفرما.
«والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته»
